«Σ’ ένα προσφιλές μου πρόσωπο που ταξίδεψε για την Αιωνιότητα»

«Σ’ ένα προσφιλές μου πρόσωπο που ταξίδεψε για την Αιωνιότητα»
της Ρένας Τζωράκη

Tώρα  που φεύγεις
παίρνεις μαζί σου
την καρδιά μου
φυλακτό  την ψυχή σου
ακουμπά.
Το δάκρυ της ελπίδας
και της προσμονής
ως την επόμενη συνάντησή μας…
Τώρα που φεύγεις
κρατάς κοχύλια
στα χέρια σου τις σκέψεις μου
τα όνειρά μου
την στοργή και το νοιάξιμο…
Θέλω να κρατήσεις το τρυφερό παιδί μέσα σου
Την αιθαντικότητα και την αθωότητα…
Εκεί στη σιωπή σου
άκου τη  μουσική της ψυχής μου
και βάλτα στο βάζο
με τις πολύχρωμες αναμνήσεις
που παίρνεις μαζί σου
αυτές που σου χάρισα
 και αυτές που μου δώρισες Εσύ
μαζί με το άρωμα του νυχτολούλουδου
που χει  η ευωδιά της ψυχής μας
μαζί με τα αμέτρητα ευχαριστώ
και την υπόσχεση, πως δεν θα σε ξεχάσω ποτέ…