Τρυφερές Καληνύχτες

Έχω γράψει πολλές φορές πως η ποίηση γλυκαίνει την ψυχή, σε κάνει να  έρχεσαι με τον κεντρικό Πυρήνα της Ύπαρξης  Σου,γαληνεύει την ψυχή από τις άσχημες σκέψεις, που σε καθηλώνουν στο φόβο,τη θλίψη, την ενοχή, την  μιζέρια, την μικρότητα, πόσο μάλλον όταν  η ποίηση γίνεται τραγούδι…
Ας απολαύσουμε το ποίημα του Γιώργου Σεφέρη,  που μελοποιήθηκε από τον Μίκη θοδωράκη ,την πρώτη εκτέλεση  στο τραγούδι την έκανε ο  αλησμόνητος Γρηγόρης Μπιθικώτσης την ερμηνεία  του συγκεκριμένου τραγουδιού ο ίδιος Ο Μίκης  Θοδωράκης στην συναυλία στο Ηρώδειο στις  29/9/2007

«Στο περιγιάλι το κρυφό,
κι άσπρο σαν περιστέρι,
διψάσαμε το μεσημέρι,
μα το νερό γλυφό.

Πάνω στην άμμο τη ξανθή,
γράψαμε τ’ όνομά της,
ωραία που φύσηξε ο μπάτης,
και σβήστηκε η γραφή.

Με τι καρδιά, με τι πνοή,
τι πόθους και τι πάθος,
πήραμε τη ζωή μας λάθος,
κι αλλάξαμε ζωή .»

Γιώργος Σεφέρης