- Για ποιο λόγο παραχωρεί ο Θεός τις δοκιμασίες της ζωής μας;

- 3:56 μ.μ.

Πολλοί άνθρωποι αναρωτιούνται στις ημέρες μας,
- μα γιατί ο Θεός επιτρέπει να περάσω την τάδε δοκιμασία;

Αφού είναι Φιλεύσπλαχνος και γεμάτος έλεος…
Κι όμως ο Ουράνιος Πατέρας επιτρέπει να περάσουμε κάτι για το ανώτερο καλό και την ανάπτυξη της ψυχής μας.
Τίποτε δεν επιτρέπει , χωρίς να φανερωθεί η Δόξα και η Χάρη Του.
Το μόνο που έχουμε να κάνουμε, εμείς οι απλοί θνητοί, που στα χέρια Εκείνου, δεν είμαστε παρά μαριονέττες, είναι να τον εμπιστευτούμε, να προσευχόμαστε με πίστη για να γίνει το Θέλημά Του στη ζωή μας και φυσικά σε κάθε στιγμή μας να τον ευχαριστούμε, που επιτρέπει να εμπειριστούμε αυτή την δοκιμασία, αφού είναι προς όφελός μας…
Το μόνο που πρέπει να κάνουμε, είναι να τον παρακαλάμε, να μας δώσει τη Ουράνια Δύναμη, να νικήσουμε τον Πειρασμό , να μας δώσει από την υπομονή του Σταυρού Του, και να μας σκεπάζει συνεχώς με το Άγιο Αίμα Του, για να μπορέσουμε αλώβητοι, να περάσουμε την δοκιμασία αυτή προς όφελος της ψυχής μας…
Με κανένα τρόπο δεν πρέπει να γογγύζουμε και να λέμε σαν κακομαθημένα παιδιά μπροστά στον Ουράνιο Πατέρα μας,
«- Γιατί, γιατί σε εμένα;».
Είναι σαν να αμφιβάλλουμε για την Σοφία Του και να υψώνουμε το δικό μας μικρόψυχο εγώ πάνω από το Θέλημα του Πατέρα μας….
Ο Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής απαριθμεί πέντε αιτίες για τις οποίες παραχωρεί ο Θεός τη δυνατότητα στο διάβολο να πολεμά τους ανθρώπους.

Ας δούμε, λοιπόν, ποιές είναι οι πέντε αιτίες για τις οποίες παραχωρεί ο Θεός τον πειρασμό:

Πρώτη αιτία, είναι για να μάθουμε να διακρίνουμε την Αρετή από την κακία μέσα από την εμπειρία αυτού του πολέμου.

Δεύτερη αιτία, είναι για να «εξαναγκαστούμε» να προσκολληθούμε με βεβαιότητα και ακλόνητα στην αρετή.

Τρίτη αιτία, για να μην υπερηφανευόμαστε όταν προσκόπτουμε στην Αρετή, αλλά να συνειδητοποιήσουμε εκ της εμπειρίας του πνευματικού αυτού αγώνα ότι κάθε προκοπή είναι δωρεά του Θεού…

Τέταρτη αιτία, για να ταπεινωθούμε και για να συνειδητοποιήσουμε και μισήσουμε και ομολογήσουμε ( μετά εξομολόγησις) και να εγκαταλείψουμε τις αμαρτίες μας, που γίνονται η αιτία των πολυάριθμων πειρασμών.

Πέμπτη αιτία, για να μην ξεχάσουμε την δική μας ασθένεια και την του Θεού δύναμη, όταν προοδεύοντας στον πνευματικό αγώνα αξιωθούμε και φθάσουμε σε κάποιαν αρετή.

Μέσα στις πιο πάνω αιτίες διαφαίνεται η Αγάπη του Θεού προς τον άνθρωπο.
Ας μην ξεχνούμε ότι και οι θλίψεις και οι πειρασμοί είναι δώρα της φιλανθρωπίας του Θεού γιατί μέσα στις δοκιμασίες αυτές μπορούμε -αν το θελήσουμε- να συναντήσουμε τον πάσχοντα και σταυρωμένο Ιησού Χριστό μας, και Αυτός θα μας αναστήσει στην αιώνια ζωή.

Σε τελευταία ανάλυση, ο διάβολος με όλα τα τεχνάσματά του και παρ’ όλες τις μηχανουργίες του εναντίον μας, εν τούτοις αυτοκαταστρέφεται και θριαμβεύει η θεία φιλανθρωπία!
Όπως η σταυρική παγίδα, που έστησε ο διάβολος στον Ιησού μας,
απέβη τελικά η συντριβή του ίδιου του διαβόλου και η νίκη του Ιησού, (για αυτό και ο Σταυρός είναι από τότε το φοβερότερο όπλο κατά του διαβόλου), έτσι και κάθε παγίδα που στήνει ο διάβολος και σε μας, μπορεί να αποβεί ήττα του Σατανά και αφορμή για τη σωτηρία μας. Με μίαν όμως απαραίτητη προϋπόθεση: ότι θα αντιμετωπίζουμε τους εκάστοτε πειρασμούς με κόψιμο του δικού μας θελήματος (δηλαδή του εγωισμού μας) και υπακοή «άνευ όρων» στο θέλημα του Θεού….