To πανάρχαιο σύμβολο του σταυρού στην Κνωσό το 1600 π.Χ.

ΑΡΧΑΙΟΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΥΜΒΟΛΑ" Ο ΣΤΑΥΡΟΣ "

Γράφει η ΕΛΕΝΗ ΜΑΝΙΩΡΑΚΗ- ΖΩΙΔΑΚΗ

( δασκάλα,λογοτέχνις)

Η θανατική καταδίκη δια σταυρώσεως ,ήταν ένα φρικτό μαρτύριο που επέβαλλαν οι Ρωμαίοι στους κατακτημένους λαούς προς τιμωρία και παραδειγματισμό.

Ο σταυρικός θάνατος όμως ήταν συνυφασμένος με τη θρησκεία από αρχαιοτάτων χρόνων. Έτσι από αρχαίες θρησκείες προκύπτουν δεκαπέντε εσταυρωμένοι (θεοί,ημίθεοι, γιοι των θεών ,προφήτες απεσταλμένοι που εσταύρωθηκαν για τη σωτηρία του κόσμου και στη συνέχεια ανεστήθηκαν).

Ο σταυρός λοιπόν προΰπήρχε .Ήταν συμπαντικό σύμβολο,σημείο επικοινωνίας ουρανού και γης ,σύμβολο του αρχετυπικού ανθρώπου.

Είναι η φιγούρα του ανθρώπου σε πλήρη έκταση.

Η κατακόρυφη γραμμή είναι η ουράνια ,η πνευματική η διανοητική.

Η οριζόντια είναι η γήινη,η λογική, η παθητική.

Για τους Αιγυπτίους ο σταυρός συμβόλιζε την αθανασία , την μέλλουσα ζωή , την κρυμμένη σοφία, το κλειδί για τα μυστήρια της ζωής και της γνώσης.

Για τους Κινέζους ο σταυρός μέσα στο τετράγωνο ήταν το σύμβολο της ζωής.

Για τη θρησκεία των Μάγια ο σταυρός ήταν το δέντρο της ζωής και της θρέψης.

Για τους Ινδούς εξακολουθεί να είναι «τα τσάκρας»η επέκταση του όντος.

Μα και για τους Ινδιάνους ήταν ιερώτατο σύμβολο.

Ο ελληνικός σταυρός είναι ο ισόπλευρος.

Η οριζόντια πλευρά συμβολίζει το υλικό το γήινο, ενώ η κάθετη τα θεία πεδία.

Η οριζόντια πλευρά συνεπώς χωρίζει το γήινο,

Το δε σημείο τομής την ένωση του θείου με τον γήινο τον υλικό ,τον νοητό μσα κόσμο από τον κόσμο των αιθερικών πεδίων.

Η κάθετη συμβολίζει την τάση του νου και της ψυχής για νέα ανύψωση.

Γι’ αυτό ο Πλάτων ορίζει το σταυρό σαν τον δημιουργό που χωρίζει τον κόσμο σε δύο μέρη και τα ενώνει ξανά. με ένα άλλο.

Εννοείται βέβαια ότι η κάθετη πλευρά επεκτείνεται και διαπερνά τα έγκατα τη γης, και φθάνει στα παλάτια του Πλούτωνα ενώνοντας το υποχθόνιο ,το επέκεινα με το αιθερικό.

Όταν ο άνθρωπος φτάσει στο τέλος του βίου του, (τέλος εποχής) ο Θεός (Ήλιος) ανασταίνει τον άνθρωπο ξανά με νέα ζωή και νέο βίο εντός του υλικού πεδίου.

Έτσι ο ισοσκελής σταυρός είναι σύμβολο ένωσης ζωής και ανάστασης

Παράλληλα όμως κατά τα Αρχαιοελληνικά Μυστήρια ο σταυρός ήταν το σύμβολο της θυσίας, ο δε εσταυρωμένος ήταν ο οικειοθελώς θυσιαζόμενος υπέρ του συνόλου των ανθρώπων.

Κλασσικό παράδειγμα ο Προμηθέας, ο οποίος σταυρώθηκε εκδηλώνοντας έτσι την αγάπη του προς τον άνθρωπο χαρίζοντας του τη γνώση για τη χρήση της φωτιάς.

Εκτός του Προμηθέα ο Ορφέας είναι μια ελληνική μορφή που ως εσταυρωμένος αποτελεί ένα επί πλέον αρχέτυπο που έκλεψαν οι Ιουδαιοχριστιανοί για να κατασκευάσουν την ιστορία του δικού τους θεού.

Είναι φυσικό λοιπόν η εικόνα του εσταυρωμένου να συγκινεί τους Έλληνες αφού κουβαλούν στα γονίδια τους υποσυνείδητες θαμμένες μνήμες αλλά και όλους τους λαούς αφού ο σταυρός δεσπόζει σε όλες τις θρησκείες από αρχαιοτάτων χρόνων.

( οι πληροφορίες είναι παρμένες εκτός μεμονωμένων πηγών και από το βιβλίο του

Παντελή Κοντογιάννη, « η λεηλασία των αρχαιοελληνικών αρχέτυπων από το χριστιανισμό.

 

Λογοτεχνικό περιβόλι!