Για το ψυχοφθόρο σύστημα εισαγωγής των παιδιών στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.

- 5:29 μ.μ.

Για το ψυχοφθόρο σύστημα εισαγωγής .

Γράφει ο Ζαχαρίας Κατσακός.

Πρώτα πρώτα με το σχόλιό μου δεν θέλω να υποβαθμίσω σε καμία περίπτωση την επιτυχία εκείνων που εισήχθησαν σε διάφορες σχολές. Θα ήθελα όμως πραγματικά να είχα στα χέρια μου τα συγκεκριμένα ποσοστά των μαθητών που πέρασαν στις σχολές που πραγματικά ήθελαν.

Είναι όμως καιρός να αλλάξει το ψυχοφθόρο αυτό σύστημα εισαγωγής. Πρόκειται για ένα «σύστημα» που τρέφει αυταπάτες στους μαθητές, ενώ γίνεται ταυτοχρόνως εφαλτήριο για μιαν υποτιθέμενη επιβεβαίωση του γονεϊκού ρόλου. Επιβεβαίωση που ταυτίζεται με μια, θεωρούμενη από τους ίδιους τους γονείς, καθοριστική «νίκη» τους, ενόρμηση και επιθυμία που πηγάζει κυρίως από μιαν ακατανόητη ψυχολογία και εγωτικά σύνδρομα. Παρεμπιπτόντως, οι περισσότεροι από αυτούς τους γονείς θα ευχαριστήσουν για τη "νίκη" τους αυτή τους φροντιστές των παιδιών τους και όχι τους καθηγητές στο σχολείο.

Ας φροντίσουν αυτοί που πρέπει, η παρεχόμενη εκπαίδευση και παιδεία να έχει τουλάχιστον ικανούς στόχους. Ρεαλιστικούς. Γιατί για ποιαν ανταποδοτικότητα μπορεί να μιλήσει κανείς; Τι είναι εκείνο που κάνει την εκπαίδευση ανταποδοτική; Για ποιαν αγορά εργασίας μπορεί να μιλήσει κανείς σε συνθήκες οικονομικής κρίσης; Για ποιαν αγορά εργασίας όταν η έννοια του ορθού ανταγωνισμού και η αξιοκρατία απουσιάζουν από ένα κράτος που δεν έφτιαξε οικονομικές δομές και παραγωγικούς μηχανισμούς; Όχι πια άλλες αυταπάτες.

Οι μαθητές χρειάζονται άλλα πράγματα για να εμπνευστούν. Χρειάζεται να τους εμπνεύσουν άνθρωποι που πραγματικά αγαπούν την εκπαίδευση. Άνθρωποι δηλαδή "ερωτικοί" που είναι οι ίδιοι εμπνευσμένοι.

Όσο το σύστημα κυλιέται και σαπίζει μέσα στην υλοποίηση «εξορθολογισμένων» εκπαιδευτικών εφαρμογών καθώς και αποτυχημένων αναλυτικών προγραμμάτων το πρόβλημα θα διαιωνίζεται.

Ας μην είμαστε υποκριτές και ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας: για να λειτουργήσει η εκπαίδευση χρειάζονται πολλά χρήματα (πολλά), και βέβαια πολιτική βούληση. Ο ορθολογισμός είναι απαραίτητος, αλλά μέσα σε ένα πραγματικά εμπνευσμένο και λειτουργικά παιδαγωγικό περιβάλλον.