«Ευρώπη: Σπονδή στον Αδόλφο η μήπως και στον Ζελένσκι;» / Άκης Τσελέντης

«Ευρώπη: Σπονδή στον Αδόλφο η μήπως και στον Ζελένσκι;» / Άκης Τσελέντης

 

Κουράστηκα να βλέπω αυτή την Ευρωπαϊκή δήθεν «συμπαράσταση» στην Ουκρανία που η ίδια η Αμερική οδηγεί στη καταστροφή για να πουλά στην «δημοκρατικη» Ευρώπη το φυσικό της αέριο 4 φορές ποιο ακριβό με τις τεράστιες επιπτώσεις τόσο σε οικονομικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο.

Βέβαια που να το καταλάβουμε όταν μας «αφιονίζουν» και μας παραπλανούν με τις γελοίες εκπομπές των ΜΜΕ και την ψεύτικη παρουσίαση των πραγματικών τεκτενόμενων. Και μια και μιλάμε για την «θυμωμένη» δημοκρατική Ευρώπη που έτρεξε να υπερασπιστεί την «δημοκρατική» Ουκρανία παραβλέποντας τις θηριωδίες των ταγμάτων Αζόφ στις Ρωσόφωνες ανατολικές επαρχίες ας σας θυμίσω λίγο μερικες δημοκρατικές Ευρωπαϊκές συμπεριφορές μερικά χρόνια πριν, κατα τον Β παγκόσμιο πόλεμο.

O πόλεμος στην Ουκρανία αποτελεί ένα ύστατο μήνυμα αφύπνισης για όλους μας. Επί δεκαετίες κυριαρχούσε εντελώς αδικαιολόγητα ο μύθος περί της δημοκρατικής Ευρώπης και της «καθολικής αντίστασης στους ναζί»!

Δυστυχώς όλοι μας αρνιόμασταν να δεχτούμε τη σκληρή αλήθεια: Η συντριπτική πλειοψηφία των Ευρωπαίων δέχθηκαν την επικράτηση του Χίτλερ θετικά ή ουδέτερα!

Γερμανία, Ιταλία, Αυστρία, Φινλανδία, Ρουμανία, Ουγγαρία, Σλοβακία, Κροατία και Βουλγαρία αποτελούσαν τον επίσημο κορμό του Άξονα. Πολέμησαν σκληρά στο ανατολικό μέτωπο με βαριές απώλειες και συμμετείχαν στην εξόντωση αμάχων.

Σουηδία, Νορβηγία και Δανία, μαζί με την ουδέτερη Ελβετία, πέρασαν ζωή χαρισάμενη στη χιτλερική Ευρώπη, μια καλοπέραση που αργότερα πλάσαραν ως… «σκανδιναβικό σοσιαλισμό», σύστημα πολύ συμπαθές και πιασάρικο μεταξύ των «κεντροαριστερών»… Η τυπικά ουδέτερη Σουηδία ήταν ο βασικός τροφοδότης του Χίτλερ σε χάλυβα και προϊόντα σιδήρου!

Ισπανία και Πορτογαλία ζούσαν επίσης υπέροχα στις δικτατορίες τους, χωρίς να πέσει ούτε σφαίρα στα εδάφη τους. Ο Φράνκο όμως έστειλε στρατό προς σφαγή στο ανατολικό μέτωπο, ως ανταπόδοση της αδελφικής βοήθειας του Αδόλφου και των στούκας του στον ισπανικό εμφύλιο.

Γαλλία, Βέλγιο και Ολλανδία προσποιήθηκαν ότι πολέμησαν. Καθυστέρησαν τους ναζί για μερικές εβδομάδες συνολικά, για να προσαρμοστούν εύκολα στα νέα καθεστώτα, διατηρώντας μια τυπική εθνική ταυτότητα, φιλοχιτλερική φυσικά.

Ξεχάσαμε κάποια χώρα; Ναι, εκείνες τις ελάχιστες που βρέθηκαν τότε «στη σωστή πλευρά της Ιστορίας», δηλαδή απέναντι στον φασιστικό άξονα!

Πρώτη και καλύτερη η πατρίδα μας, η ματωμένη από παντού Ελλάδα! Η πρώτη νικηφόρα απέναντι στον Άξονα, η πρώτη που οργάνωσε αντάρτικο. Αυτή που πλήρωσε τον βαρύτερο φόρο αίματος, για πολλά χρόνια.

Κοντά μας ο γενναίος σερβικός λαός, που ανέτρεψε το φιλοχιτλερικό καθεστώς και πολέμησε τους ναζί, προτού καταγραφεί τιμητικά στην Ιστορία, με το γιγάντιο αντάρτικό του!

Κι αυτό δεν ξεχάστηκε ποτέ απ’ τους διαδόχους των ναζί. Βομβάρδισαν ξανά το Βελιγράδι τα γερμανικά αεροπλάνα· αυτή τη φορά ήταν της «δημοκρατικής» Γερμανίας, της… νατοϊκής.

Ώρα ν’ αφήσουμε τις ψευδαισθήσεις στην άκρη: Ήμασταν και παραμένουμε μειοψηφία! Η μυθολογία περί της ευρωπαϊκής «αντίστασης» στους ναζί ενισχύθηκε -κακώς, κάκιστα- και από την Αριστερά, με τη λογική του άλλοθι και της απόκρυψης των ενοχών.

Συντάσσοντας τη φρικτή λίστα των ευρωπαϊκών χωρών που στήριξαν με κάθε μέσο τον Χίτλερ, καθώς και αυτών που τον «ανέχθηκαν» χωρίς μεγάλο ζόρι, θυμήθηκα τη μοίρα της δικής μας πατρίδας. Μιας πατρίδας που πολέμησε τον φασισμό, ενώ ζούσε σε φασιστικό καθεστώς!

Νίκησε τους Ιταλούς, κόντρα στα σχέδια της ηγεσίας του για μια «αξιοπρεπή ήττα». Καθυστέρησε τη Βέρμαχτ, λίγο πριν ξεκινήσει την κύρια αποστολή της, την «Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα». Την καθυστέρησε ακόμη περισσότερο, στην ηρωική Κρήτη.

Κι όταν οι βασιλιάδες και η πολιτική τους αφρόκρεμα έφυγαν με ασφάλεια για τη Μέση Ανατολή, ο ήρωας λαός στάθηκε πάλι όρθιος, γράφοντας το έπος της Αντίστασης! Νόμισαν οι ήρωες ότι η συντριβή του ναζισμού από τον Κόκκινο Στρατό θα έφερνε και στη χώρα μας επιτέλους λευτεριά και προκοπή. Αντί γι’ αυτό, οι συνεργάτες των Γερμανοϊταλών έγιναν συνεργάτες των Αγγλοαμερικάνων κι ανέλαβαν το δύσκολο έργο της καθυπόταξης των ηρώων…

Σ’ αυτή τη χώρα γεννηθήκαμε, μεγαλώσαμε και ελπίσαμε, για να βλέπουμε σήμερα κάποιο «μαχητή» του «Τάγματος του Αζόφ» να μιλά στο ελληνικό κοινοβούλιο, προς του Έλληνες βουλευτές, γράφοντας έτσι μία από τις πιο μελανές σελίδες της τεράστιας ιστορίας του.

(**) Πολλά από τα παραπάνω τα πήρα από το κείμενο του Χρήστου Φωτιάδη: Πόσο «αντιφασιστική» ήταν τελικά η Ευρώπη στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου;

(**) Το «Τάγμα Αζόφ» είναι εθελοντική ακροδεξιά και νεοναζιστική ομάδα της εθνικής φρουράς της Ουκρανίας, η οποία εδρεύει στη Μαριούπολη. Το όνομά του το πήρε από την Αζοφική θάλασσα. Τα μέλη του πήραν μέρος στις μάχες μεταξύ των φιλορωσικών αυτονομιστικών δυνάμεων και των Ουκρανών, τον Ιούνιο του 2014 κατά την διάρκεια της κρίσης στη νοτιοανατολική Ουκρανία.

Η ομάδα αυτή έχει συνδεθεί με νεοναζί, με μέλη που φορούν νεοναζιστικά και σύμβολα των SS. Το σύμβολο του τάγματος, που φέρουν στα μανίκια τους οι μαχητές του είναι ένας πλάγιος Ρούνος, τυπικά είναι ένα αγκίστρι για λύκους (λυκοπαγίδα) το οποίο προφέρεται: Βόλφσανγκελ. Αντίστοιχο δηλαδή με αυτό που είχε η Χρυσή Αυγή τα πρώτα της χρόνια.

 Πηγές:facebook.com & toromaiiko.com

 

Λογοτεχνικό περιβόλι!


Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια