Ξεκαθαρίζοντας ότι η δικηγόρος ειδικεύεται στο δίκαιο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και όχι στο δίκαιο των μουσείων ή των αρχαιοτήτων, ο Telegraph αναφέρει:
«Τα Μάρμαρα καταστρέφονταν στην Αθήνα. Ο Έλγιν ζήτησε άδεια από την κυβέρνηση στην Αθήνα να τα αφαιρέσει. Το έπραξε με τις ευλογίες της κυβέρνησης της Αθήνας, μέσα σε μια περίοδο 4 ετών, από το 1801 έως το 1805». Σημειώνει ακόμη ότι ο λόρδος Έλγιν χρηματοδότησε μόνος του το όλο εγχείρημα, γεγονός που στη συνέχεια τον οδήγησε στη χρεοκοπία. «Ο Έγλιν ήταν ένας ήρωας που πέθανε φτωχός σπαταλώντας την περιουσία του στη μάχη υπέρ των Μαρμάρων», σημειώνει ο αρθρογράφος-ιστορικός Ντομινίκ Σέλγουντ.
Ο Σέλγουντ εκφράζει την πεποίθηση ότι το κίνητρο του Έλγιν δεν ήταν χρηματικό, ισχυριζόμενος ο Έλγιν ήταν γόνος πλούσιας οικογένειας και δεν είχε ίδιον όφελος αλλά έκανε ό,τι έκανε από την αγάπη του προς τις τέχνες και την έγνοιά του να σώσει τα Μάρμαρα από την καταστροφή.
Στο ίδιο κείμενο φιλοξενείται η άποψη του καθηγητή νομικής του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ Τζον Χένρι Μέριμαν ο οποίος υποστηρίζει ότι «κανένας νόμος δεν δίνει στην Ελλάδα δικαιώματα επί των Μαρμάρων του Παρθενώνα», προσθέτοντας πως «το σύγχρονο ελληνικό κράτος δεν έχει κανένα νομικό και ηθικό δικαίωμα να ζητά την επιστροφή των Μαρμάρων».
Πηγή:Zougla
0 Σχόλια