Στα Ομηρικά έπη όλες οι Αλήθειες με αλληγορικό τρόπο.Διαβάστε προσεκτικά το άρθρο στις δύσκολες μέρες που περνάμε!!!!

Είναι πολύ σημαντικό, αυτές τις δύσκολες ώρες,που περνάει ο Ελληνισμός, να ρίξουμε μια ματιά στην  Ιερή Βίβλο των Ελλήνων, δηλαδή στα ΟΜΗΡΙΚΑ ΕΠΗ και να διδαχτούμε, έστω και την  ύστατη στιγμή, από το πνεύμα του Οδυσσέα.
Το κείμενο που ακολουθεί είναι:

"Αναδημοσίευση από άρθρο της Εστίας της 21/8/2012 του Ιωάννη Ασλανίδη Αντιστράτηγου ε.α Επίτιμου διοικητή της ΣΣΕ."
 

Είναι γνωστή σε όλους η επιστροφή του Οδυσσέα στην Ιθάκη  και η εξολόθρευση των μνηστήρων. Αυτό που ίσως δεν είναι γνωστό, είναι ο συμβολισμός των ονομάτων των μνηστήρων οι οποίοι πήγαν να του πάρουν το βιός του, που δημιούργησε με τον δικό του ιδρώτα,  δηλαδή την πατρίδα του που οι μνηστήρες καταχράστηκαν και καπηλεύτηκαν μαζί με την φιλοξενία του οίκου του που τίμησε τον Ξένιο Δία.

 Ο Πρώτος μνηστήρας που εξολόθρευσε ο Οδυσσέας είναι ο Αντίνοος.  Η λέξη μιλά από μόνη της, είναι η αντί-νόηση, δηλαδή αυτός που διαστρέφει την πραγματικότητα ώστε να μην σκεφτόμαστε καθαρά, για να ελέγχει την κατάσταση. Κατά τον Όμηρο είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για καθυπόταξη και δουλεία του ανθρώπου, γι αυτό πρέπει να πεθάνει πρώτος. 

 Ο δεύτερος μνηστήρας που εξολοθρεύτηκε είναι ο Ευρύμαχος. Είναι ο άνθρωπος που χρησιμοποιεί θεμιτά και αθέμιτα μέσα, είναι δεινός και αδίστακτος μαχητής.

 Ο τρίτος με την σειρά που σκοτώνει ο Οδυσσέας είναι ο Αμφίνομος, αυτός είναι εκείνος που διαστρεβλώνει τον νόμο αλλάζει τη τάξη των πραγμάτων. Είναι επικίνδυνος διότι είναι μέσα σε όλες τις καταστήσεις.

 Ο τέταρτος μνηστήρας στη σειρά που αναφέρει ο Όμηρος ότι σκότωσε ο Οδυσσέας, είναι ο Αγέλαος, είναι ο λαοπλάνος, είναι αυτός που με πλάνα λόγια μπορεί να παρασέρνει το Λαό σε επικίνδυνα σκαλοπάτια. Μπορεί μάλιστα με την βοήθεια του Αντίνοου να μετατρέψει το λαό σε κατευθυνόμενη αγέλη.

 Καθορίζει ο Όμηρος μια τέτοια σειρά προτεραιότητας στην απαλλαγή του Οδυσσέα από τους μνηστήρες ώστε να ανακτήσει τον χαμένο βιός του. Τίποτα δεν είναι στην περικοπή αυτή τυχαίο. Κρύβει ένα βαθύτατο νόημα το οποίο και σήμερα ισχύει ιδιαίτερα στη χώρα μας με την μεταπολίτευση.

 Τους μνηστήρες (και τους υποστηρικτές τους) τους έχουμε στη βουλή και σε άλλα μέρη (ΜΜΕ, Κράτος κλπ). Αλλά που είναι ο Οδυσσέας μας;  Μάλλον δεν θα φανεί ξανά.