«Ποιος ξέρει;» της Μαρίας Σκαρμπαδώνη.

Της έδωσα τον κόσμο μου.

Της έδωσα την αφοσίωση μου

και όλα τα πολύτιμα

που υπήρχαν στην ψυχή μου.

Της έδωσα τους λόγους μου

και την αληθινή μου ψυχή.

Και ενώ περίμενα αγάπη και στοργή

για αντάλλαγμα πήρα πόνο και ντροπή.

Ποιος ξέρει γιατί έφυγε;

Δε μου εξήγησε κανείς.

Τον λόγο μάταια αναζήτησα

μέσα σε ώρες σιωπής.

Μέσα στη νύχτα χάθηκε

δίχως να μου μιλήσει.

Ούτε ένα γράμμα δε μου άφησε

τους λόγους να εξηγήσει.

Της έδωσα αγάπη

στοργή και προστασία.

Και για αντάλλαγμα μου έδωσε

μίσος και αδιαφορία.

Της έδωσα νερό να πιει

και ώμο για να γύρει.

Και δίχως να το αντιληφθώ,

βιάστηκε να φύγει.

Μέσα στη νύχτα χάθηκε

δίχως να μου μιλήσει.

Ούτε ένα γράμμα δε μου άφησε

τους λόγους να εξηγήσει

Ποιος ξέρει γιατί έφυγε;

Δε μου εξήγησε κανείς.

Τον λόγο μάταια αναζήτησα

μέσα σε ώρες σιωπής.

Λογοτεχνικό περιβόλι!