Μικρές ιστοριούλες για την γαλήνη της ψυχής της Ρένας Τζωράκη

Όμορφες Ιστορίες:
της Ρένας Τζωράκη

-Δάσκαλε ,ρώτησα,τι πρέπει να κάνω
για να βρω το δρόμο της πληρότητας;
-Να ακούς  την εσώτερη φωνή σου, είναι η μουσική της Σιωπής.
Να βλέπεις, με το άγρυπνο βλέμμα της ψυχής.
Να παρατηρείς, χωρίς να κάνεις κριτική.
Να διαβάζεις, θα συναντήσεις τη Γνώση, μα να ξέρεις η γνώση αυτή είναι ανθρώπινη.
Να κάνεις το Λόγο σου Πράξη Νους , καρδιά και Ψυχή, όλα σε απόλυτη αρμονία, εκεί είναι κρυμμένη η γνώση η θεική.
Να ζεις έντονα κάθε στιγμή εκεί είναι κρυμμένη η Αθανασία.
Μην σταματάς να ονειρεύεσαι, από τη στιγμή, που  θα πάψεις να κάνεις όνειρα να ξέρεις έρχονται τα γεράματα.
Να παίζεις σαν ένα μικρό παιδί και να κάνεις παρέα παιδιά εκεί η φρεσκάδα της ηλικίας…
Να γελάς εκεί  στο γέλιο κρυμμένη η μουσική της καεδιάς.
Να έχεις πίστη και εμπιστοσύνη,  είναι το κλειδί της επιτυχίας.
Να ξέρεις πως θα συναντήσεις ανθρώπους πολλούς στη ζωή σου θα έρθουν και θα σε κεράσουν πόνο και λύπη κάποιοι.
Είναι το σχέδιο το Θεικό αυτό,μα να θυμάσαι πως είναι οι μεγαλύτεροι Δάσκαλοί σου.
Να καλωσορίζεις τον πόνο ,που έρχεται στη ζωή σου και να τον απελευθερώνεις με το να μην αφήνεις το δηλητήριο της κακίας  να παρεισφρύσει μέσα σου.
Μεγαλύτερη τοξίνη από την κακία δεν υπάρχει παιδί μου…
Να θυμάσαι πως πολλοί άνθρωποι θα προσπαθήσουν να σε πλανέψουν, θα φορέσουν μάσκες υποκρισίας και θα σου πουν μυριάδες ψέμματα…
Μα να ξέρεις αν μείνεις εστιασμένος στο κέντρο σου η Αλήθεια θα σου φανερωθεί.
Σε κάθε μίσος,το αντίδωτο είναι Η Αγάπη.
Και σε κάθε πόνο να με θυμάσαι παιδί μου ,πως είμαι δίπλα Σου ούτε μπροστά Σου ,ούτε πίσω σου εκείνες τις στιγμές του άφατου πόνου και της μοναξιάς προσευχήσου και θυμήσου,η ποίηση ποτέ δεν εγκατέλλειψε τον Άνθρωπο γιατί υπηρετεί την Αιώνια ομορφιά και τον αιώνιο Έρωτα…