Αντί για ευχαριστώ της Ρένας Τζωράκη

- 9:41 π.μ.

Μερικές φορές τα λόγια είναι περιττά, ο λόγος φτωχός , να περιγράψει τα συναισθήματα, όταν η καρδιά είναι πλημμυρισμένη από Αγάπη…
Και γω δεν έχω ,λόγια,για να περιγράψω ,τα συναισθήματα όταν άνοιξα τον υπολογιστή μου και αντίκρισα τις μυριάδες ευχές σας, με τα λόγια της ψυχής σας, που τόσο με άγγιξαν σαν χάδι εαρινής ηλιαχτίδας…
Ένα μεγάλο ευχαριστώ από τα βάθη της ψυχής μου, σε όλους εσάς τους αγαπημένους φίλους και φίλες της καρδιάς μου ,που με αγκαλιάσατε τόσο στοργικά με τις ευχές και τα όμορφες εικόνες σας τη μέρα της γιορτής μου…
Θα απαντήσω σε όλους σας προσωπικά και αφήνω τους λιτούς μου στίχους σαν αντίδωρο,σαν δάκρυ προσευχής προς την Ύψιστη Αρχή,που σας έχω συνταξιδιώτες στο ταξίδι μου για το Φως,γιατί οι Άνθρωποι έχουν λόγο Ύπαρξης, όσο θα βρίσκουν χώρο στην καρδιά της Αγάπης…

«Τα μηνύματά σας»

Τα μηνύματά σας,
τα’χω σφαλισμένα
σ’ ατίμητο κουτί μες στην καρδιά
μυριόπνοα άνθη του Μάη,
να συντροφεύουν την γλυκιά μου
μοναξιά.
Είστε οι φίλοι της Ψυχής μου,
συνταξιδιώτες στο Ταξίδι της Ζωής,
μιαν αλυσίδα της Αγάπης,
που αφανίζει το «εγώ ,¨για το «Εμείς».
Οι ανέμοι, πια δεν με φοβίζουν,
οι τρικυμίες, οι κατακλυσμοί,
έχω εσάς και την Αγάπη,
στο κέντρο μου πυξίδα,
που το Φως νοεί…