Παραπονιόμαστε όλοι μας για τα προβλήματά μας και όμως αν
καθίσουμε και συλλογιστούμε λίγο θα ανακαλύψουμε πως οι πόνοι μας είναι τελικά
τόσο ανώδυνοι μπροστά στα τεράστια προβλήματα, που αντιμετωπίζει αυτή η Άγια
μητέρα, με το όνομα: «Vikie Shanks ,ο άνδρας της αυτοκτόνησε το 2007 και της άφησε οκτώ παιδιά ,τα δυό με εγκεφαλοπάθεια και
τα υπόλοιπα έξι αυτιστικά να μεγαλώσει
και αφήνοντας χρέη πίσω του ενός εκατομμυρίου. Και όμως αυτή η ηρωίδα Μάνα
συνεχίζει να αγωνίζεται με το κεφάλι ψηλά,να δίνει παράδειγμα με τη στάση της και το χαμόγελό της σε όλους
εμάς που γέρνουμε το κεφάλι και μας πιάνει κατάθλιψη με τις πρώτες δυσκολίες…
Γιατί η Ζωή είναι ανήφορος και ο κάθε άνθρωπος ,πρέπει να σηκώνει αγόγγυστα το Σταυρό του ,ως το Γολγοθά…
Γιατί αν δεν Σταυρωθείς,αν δεν πεθάνεις,πώς στ 'άλήθεια θ ' άναστηθείς;
Τέτοιες στιγμές μου έρχονται τα λόγια του μεγάλου Στοχαστή Νίκου Καζαντζάκη , από το βιβλίο του «Αναφορά στον Γκρέκο»και τα μοιράζομαι μαζί σας:
«Σκοτάδια πολλά μέσα μου, κύρης πολύς · σε όλη μου τη ζωή απελπισμένα μάχουμαι να μετουσιώσω τα σκοτάδια αυτά και να τα κάμω φως, μια στάλα φως · αγώνας τραχύς, χωρίς έλεος, χωρίς αναπαή, μια στιγμή να κουράζουμουν, να σκόλαζα τον πόλεμο, ήμουν χαμένος · κι αν έβγαινα κάποτε νικητής, τι αγωνία και πόσες λαβωματιές! Δε γεννήθηκα αγνός · μάχουμαι να γίνω. Η αρετή για μένα δεν είναι καρπός της φύσης μου, είναι καρπός του αγώνα μου · δε μου την έδωκε ο Θεός, μοχτώ να την καταχτήσω με το σπαθί μου · το άνθος της αρετής για μένα είναι σωρός μετουσιωμένη κοπριά. Ποτέ δεν πήρε τέλος ο πόλεμος αυτός · ως τώρα δε νικήθηκα ολοκληρωτικά, δε νίκησα ολοκληρωτικά · πάντα αγωνίζουμαι, κι από στιγμή σε στιγμή μπορώ να χαθώ όλος, μπορώ να σωθώ όλος · ακόμα περνώ της Τρίχας το γιοφύρι απάνω από την άβυσσο».
Γιατί η Ζωή είναι ανήφορος και ο κάθε άνθρωπος ,πρέπει να σηκώνει αγόγγυστα το Σταυρό του ,ως το Γολγοθά…
Γιατί αν δεν Σταυρωθείς,αν δεν πεθάνεις,πώς στ 'άλήθεια θ ' άναστηθείς;
Τέτοιες στιγμές μου έρχονται τα λόγια του μεγάλου Στοχαστή Νίκου Καζαντζάκη , από το βιβλίο του «Αναφορά στον Γκρέκο»και τα μοιράζομαι μαζί σας:
«Σκοτάδια πολλά μέσα μου, κύρης πολύς · σε όλη μου τη ζωή απελπισμένα μάχουμαι να μετουσιώσω τα σκοτάδια αυτά και να τα κάμω φως, μια στάλα φως · αγώνας τραχύς, χωρίς έλεος, χωρίς αναπαή, μια στιγμή να κουράζουμουν, να σκόλαζα τον πόλεμο, ήμουν χαμένος · κι αν έβγαινα κάποτε νικητής, τι αγωνία και πόσες λαβωματιές! Δε γεννήθηκα αγνός · μάχουμαι να γίνω. Η αρετή για μένα δεν είναι καρπός της φύσης μου, είναι καρπός του αγώνα μου · δε μου την έδωκε ο Θεός, μοχτώ να την καταχτήσω με το σπαθί μου · το άνθος της αρετής για μένα είναι σωρός μετουσιωμένη κοπριά. Ποτέ δεν πήρε τέλος ο πόλεμος αυτός · ως τώρα δε νικήθηκα ολοκληρωτικά, δε νίκησα ολοκληρωτικά · πάντα αγωνίζουμαι, κι από στιγμή σε στιγμή μπορώ να χαθώ όλος, μπορώ να σωθώ όλος · ακόμα περνώ της Τρίχας το γιοφύρι απάνω από την άβυσσο».
Παρόλα αυτά όμως, χαμογελάει και συνεχίζει. Είναι μια πραγματική Αγία!
Διαβάστε με περισσότερες λεπτομέρειες την ιστορία της στο σύνδεσμο: Daily Mail
0 Σχόλια