Αφιέρωμα στο Άγιο Πνεύμα Της Ρένας Τζωράκη

Γιορτή του Αγίου Πνεύματος σήμερα ας ευχηθούμε να φωλιάσει για πάντα στην καρδιά μας και να φωτίσει τις Διάνοιες όλων μας ,σαν Ήλιαχτίδα να διαχυθεί μέσα μας, και να διαλύσει τα σκοτάδια της Ζωής μας και να αποβάλλει κάθε αρνητική σκέψη μας που μας καθηλώνει στο Φόβο, την κατάθλιψη και στο αδιέξοδο…
Κάποτε έγραψα μια όμορφη προσευχή για το Άγιο Πνεύμα, και την αναρτώ τώρα στο Ιστολόγιό μου:

 «Πνεύμα Άγιο,
Σύντροφε και συνοδοιπόρε της Ζωής μου,
Που μέσα στη Σιωπή,
ακούω τον ψίθυρο  Σου στην καρδιά μου
για στήριξη, Παρηγοριά και Ελπίδα
άνοιξε τα πνευματικά μου  μάτια  στο Φως ,
στην Αιώνια Αλήθεια Σου
σήκωσε τα μάτια μου από την Ύλη, που με καθηλώνει
στην απελπισία ,στην άρνηση και στην κατάθλιψη
και γίνε ο επιούσιος άρτος μου
και δώσε πνευματική τροφή στην ψυχή μου…
Δώρισέ μου τα δώρα της Αγάπης Σου,
ευλόγησε την πονεμένη καρδιά μου
σαν φλόγα  να πνέεις μέσα μου
και να υπενθυμίζεις το σκοπό της Ύπαρξής μου
για να αφοσιωθώ στους ηθικούς κανόνες Σου
και ο άγραφος Νόμος Σου
να γίνει ο πλοηγός της Ζωής μου…»

Τι είναι αλήθεια το Άγιο Πνεύμα;
Το Άγιο Πνεύμα είναι  ο ίδιος  ο Θεός, το  τρίτο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, παντοδύναμο όπως  ο Πατέρας και ο Υιός.  Είναι Εκείνο το Πνεύμα που ζωογονεί ,εμψυχώνει και ενδυναμώνει όλα τα πλάσματα,και μας κατευθύνει στην Ανώτερη πνευματική Οδό στο δρόμο της Αλήθειας,της Αγάπης και της Ζωής και μας χαρίζει τη Βασιλεία των Ουρανών….

Οι Δωρεές του Αγίου Πνεύματος:
Όταν φωλιάσει μέσα στον Άνθρωπο το Άγιο Πνεύμα,του δίνει πίστη και φωτισμό.
Φωλιάζει μέσα και στον πιο αμόρφωτο άνθρωπο,και του χαρίζει ένα εσωτερικό Φως,από τη γλυκιά γεύση της Βασιλείας των Ουρανών…
Χωρίς το Φωτισμό Του ακόμα και ο πιο σοφός άνθρωπος του κόσμου είναι πνευματικά τυφλός και ζει στο Αιώνιο Σκοτάδι του πόνου,του φόβου,της απελπισίας και των στεναγμών…

 Αναγεννά στην καρδιά του  Ανθρώπου την Αληθινή  άνευ όρων Αγάπη…
Μια Αγάπη σαν την καθαρή φωτιά, την Πηγή της θερμότητας που σε χεσταίνει ,χωρίς να σε καίει…
Που απλά σε φωτίζει και δίνει λύσεις σε όλα σου τα προβλήματα…
Για τι όπου Υπάρχει αγάπη Υπάρχει και λύση για το κάθε πρόβλημα, δίνει στον Άνθρωπο Πληρότητα,αισιοδοξία, Δύναμη να βαδίσει το Δρόμο ,που ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός χάραξε για την ανθρωπότητα…
Και τότε γκρεμίζονται τα οδοφράγματα τα τείχη του εγωισμού και το εγώ πεθαίνει…
Γίνεται τότε ο  Άνθρωπος ένα αδιαίρετο Ένα με το Εμείς και την Ολότητα.

Χαρίζει στον Άνθρωπο Δύναμη και υπομονή να αντιστέκεται στους Πειρασμούς της Ζωής..
Ο Άνθρωπος ,που δεν έχει μέσα του το Πνεύμα το Άγιο μένει πάντα αιχμάλωτος της Ύλης και υπηρέτης του Φαίνεσθαι και όχι του ακόλουθος του Είναι…

Χαρίζει στον Άνθρωπο Σοφία,όχι μόνο στα λόγια ,αλλά στις πράξεις…
Για τι η Αληθινή Ευτυχία  είναι όταν είναι απόλυτα εναρμονισμένα Λόγια και πράξεις στη Ζωή…
Εκείνος που έχει μέσα του το Πνεύμα το Άγιο είναι αληθινά ταπεινός και νιώθει πλήρης ,και πάντα βρίσκει τρόπο για την Σωτηρία του ακόμα και μέσα στη θορυβώδη φλυαρία του κόσμου και δεν τον νοιάζουν οι κριτικές  τα κουτσομπολιά των άλλων γιατί ξέρει πως κανένας δεν είναι αναμάρτητος παρά μονάχα ο ΕΝΑΣ…
Χαρίζει στον Άνθρωπο Την αληθινή Χαρά, την απόλυτη ευδαιμονία την αδιατάραχτη Ειρήνη και Γαλήνη…
Και η Χαρά αυτή δεν είναι στιγμιαία,αλλά διαρκής και Αιώνια βρίσκεται πάντα στην κάθε στιγμή στο Παρόν και η ψυχή αγάλλεται…
Η Ψυχή που έχει Γαλήνη και Ειρήνη δεν βρίσκεται σε χειμερία νάρκη δραστηριοποιείται συνεχώς,χωρίς να κουράζεται και προσφέρει,χωρίς υποκρισία και κομπασμό,αθόρυβα,σιωπηλά ,ακατάπαυστα…

Προσφέρει στον Άνθρωπο την γνήσια Ταπείνωση.
Χωρίς την Θεία βοήθεια του Πνεύματος του Αγίου ,δεν μπορεί να δει την αληθινή κατάσταση της Ψυχής του…
Αν ο  Άνθρωπος είναι ενάρετος ,Δίκαιος  και αλληλέγγυος προς τους Συν-ανθρώπους του ,νομίζει πως είναι ο πιο Δίκαιος σαν τον Φαρισαίο και πως είναι τέλειος εν συγκρίσει με τους άλλους και νομίζει πως αυτός είναι και κανένας άλλος και ότι δεν του χρειάζεται τίποτε…
Όμως όταν αληθινά ο Άνθρωπος έχει μέσα του το Πνεύμα το Άγιο,τότε καταλαβαίνει όλες του τις αδυναμίες και την αληθινή του πνευματική  ένδεια..
Και τότε είναι που αποκτάμε αυτογνωσία και αληθινή ταπείνωση…
Τότε κατανοούμε ,πως δεν είμαστε τίποτε χωρίς τη Δύναμη Εκείνου που μας έδωσε Πνοή απ’την Πνοή Του…
Πως ότι είμαστε και ότι θα γίνουμε το οφείλλουμε σε Κείνον…
Και τότε έρχεται η Πίστη,η Ελπίδα και η εμπιστοσύνη  ο αληθινός λόγος της Ύπαρξης να δώσουμε Αγάπη και χαρά στο συνάνθρωπο και να μην καταστρέφουμε ότι μας δωρίστηκε…
Να προστατέψουμε το περιβάλλον,τη Φύση και να ακολουθούμε τους  την εικόνα της...
Τη Φύση αυτή ,που λατρεύτηκε σαν Θεά στην Αρχαιότητα τη Μεγάλη μας μητέρα που συνεχώς δρα αθόρυβα και σιωπηλά μες στη Σιγή και μας υπενθυμίζει το σπόρο,που ενταφιάζεται στο χώμα και αναστήνεται και φύεται…
Το Πνεύμα το  Άγιο, μας διδάσκει την αληθινή προσευχή…
Η αληθινή προσευχή γίνεται μέσα στο ναό της καρδιάς όπου βασιλεύει η απόλυτη ηρεμία και γαλήνη…
Και κει έχει Ευδία πάντοτε και έναν ήλιο συνεχώς να λάμπει…
Αποκτά τότε συνειδητότητα ο Άνθρωπος θυμάται την Θεική του καταγωγή,πως όλοι οι  Άνθρωποι του Πλανήτη Γη είμαστε ένα με την Ολότητα,και δεν υπάρχουν διαφορές που μας χωρίζουν φυλή,φύλο,πτυχία,ηλικία,καταγωγή,εθνικότητες, παρά μονάχα ότι είμαστε αδέλφια και έχουμε έναν κοινό Πατέρα γεμάτο Αγάπη…
Και τότε οι σκέψεις καθαρίζουν και νιώθεις μέσα σου τη Θεική Ζεστασιά και θαλπωρή και δεν φοβάσαι το Σκοτάδι,γιατί γνωρίζεις πως εσύ απομακρύνθηκες από τον Ήλιο της θεικότητας  και ότι δεν υπάρχει περίπτωση να ζητήσεις κάτι με πίστη από τον Πατέρα Σου αρκεί να είναι για το Ανώτερο Καλό σου και να μην το λάβεις…Γι’αυτό να παρακαλάμε όλοι μας να έρθει και να φωλιάσει μέσα μας  το Φως του κόσμου το Πνεύμα το Άγιο ,που θα φωτίζει την ατραπό της Ζωής μας για την Αιώνια Πατρίδα την Ιθάκη μας…
 «ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ ΣΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ»

Βασιλεύ Ουράνιε, Παράκλητε, το Πνεύμα το Άγιον, ελθέ μεθ’ ημών και αγίασον ημάς. (Ιωαν. ιδ’ 17).

Πνεύμα Οδηγητικόν, οδήγει ημάς επί τρίβους δικαιοσύνης. (Ιωαν. ιδ’ 17).

Πνεύμα Διδακτικόν, κατάστησον ημάς διδακτούς Θεού. (Α’ Κορ. β’ 13).

Πνεύμα Αληθείας, αποκάλυπτε εις ημάς τα μυστήρια της Βασιλείας των Ουρανών. (Ιωαν. ιδ’ 17).

Πνεύμα Σοφίας, διάνοιγε τους οφθαλμούς της διανοίας μας ίνα κατανοή τα θαυμάσια εκ του Νόμου Σου. (Α’ Κορ. ιβ 8 – Ψαλμ. 118).

Πνεύμα Συνέσεως, απομάκρυνε την αφροσύνη μας. (Β’ Τιμ. α’ 7).

Πνεύμα Υπομνηματικόν, υπενθύμιζε εις ημάς τον υψηλόν μας προορισμόν. (Ιωαν.ιδ’. 17)

Πνεύμα Παράκλητον, ενίσχυε ημάς εις τας θλίψεις του βίου τούτου. (Ιωαν. ιδ’ 17).

Πνεύμα Ευθές, εγκαίνισον εν τοις εγκάτοις ημών. (Ψαλ. Ν’ 12).

Πνεύμα Δυνάμεως, ενίσχυε ημάς εις την άρσιν του καθ’ ημέραν σταυρού μας. (Πραξ. α’ 8).

Πνεύμα Φωτός, καταύγαζε τα σκότη της νυκτός της παρούσης ζωής.

Πνεύμα Ερευνητικόν, ερευνόν και ετάζον καρδίας και νεφρούς, χάριζε εις ημάς συνείδησιν αγαθήν. (Α’ Κορ. β’ 10).

Πνεύμα Λαλούν, λάλει αγαθά εις τας καρδίας ημών. (Ματθ. ι’ 20).

Πνεύμα Ζωοποιούν, ανόρθωσον τα εκ της αμαρτίας παραλελυμένα και νεκρά μας μέλη. ( Ιωαν. ς’ 63).

Πνεύμα Πληρούν, πλήρωσον τας καρδίας ημών, πίστεως, ελπίδος και αγάπης. (Λουκ. α’ 41).

Πνεύμα Προφητικόν, χάριζε εις ημάς παρρησίαν προφήτου εις τας πονηράς κα δυσκόλους ημέρας μας. (Πραξ. α’ 16).

Πνεύμα Υιοθεσίας, κάμε να κράζωμεν εκ βάθους καρδίας, Αββά ο Πατήρ. (Ρωμ. η’ 15).

Πνεύμα Ελευθερίας, ελευθέρωσον ημάς από τα σύγχρονα είδωλα . (Β’ Κορ.γ’ 17).

Πνεύμα Συναντιλήψεως, γίνου αντιλήπτωρ εις τας ασθενείας μας. (Ρωμ. η’ 26).

Πνεύμα Μεσιτικόν, μεσίτευε υπέρ ημών «στεναγμοίς αλαλήτοις». (Ρωμ. η’ 26).

Πνεύμα Αγάπης, δημιούργησε εντός ημών καρδίας παλλομένας από αγάπην και αφοσίωσιν. (Β’ Τιμ. α’ 7).

Πνεύμα Μαρτυρούν, κατάστησέ μας ζώσαν μαρτυρίαν Ιησού Χριστού εις την εποχήν μας. ( Εβρ. ι’ 15).

Πνεύμα Κύριον, αποκάλυψον εις ημάς την αληθινήν Σου λατρείαν . (Α’ Κορ. ιβ’ 5).

Πνεύμα Κατασκηνούν, ελθέ και σκήνωσον εν ημίν. (Α’ Κορ. ς’ 19).
Και καθάρισον ημάς από πάσης κηλίδος,
Και σώσον Αγαθέ τας ψυχάς ημών.
Αμήν.