Στην παραπάνω εικόνα η Μητέρα της Ζωής η Πάναγνη Παναγία
μεθίσταται προς την όντως Ζωή, τον Υιό και Θεό
Της.
Η παράδοση της εκκλησίας αναφέρεται στην Μετάστασή Της. Χάρη σε αυτήν το άχραντο σώμα της Νέας Εύας, της γυναίκας που γέννησε τον φθορέα της φθοράς, δε γεύεται της φθορᾶς τη δύναμη. « Η πηγή της ζωής εν μνημείω τίθεται», όμως «κλίμαξ προς ουρανόν ο τάφος γίνεται».
Η παράδοση της εκκλησίας αναφέρεται στην Μετάστασή Της. Χάρη σε αυτήν το άχραντο σώμα της Νέας Εύας, της γυναίκας που γέννησε τον φθορέα της φθοράς, δε γεύεται της φθορᾶς τη δύναμη. « Η πηγή της ζωής εν μνημείω τίθεται», όμως «κλίμαξ προς ουρανόν ο τάφος γίνεται».
Με ιδιαίτερη λαμπρότητα γιορτάζεται τον 15 Αύγουστο το
Πάσχα του Καλοκαιριού η Κοίμηση της Θεοτόκου.
Της μητέρας όλων μας ,της γλυκιάς Παναγιάς μας της μεσίτριας,του Θεού και ανθρώπων στο Υιό της και Λυτρωτή του κόσμου μας που αποφορτίζει τον άνθρωπο από κάθε φορτίο οδύνης και πόνου…
Αν δεν ήταν εκείνη ποιο το Νόημα της Ζωής μας,ποιο θα ήταν το καταφύγιό μας στην απελπισία μας;
Η μάνα εκείνη ,που μέσα στη στοργική αγκάλη της κλείνει τον κόσμο ολάκερο…
Ο ακοίμητος Φάρος , που δίνει Φως στα σκοτάδια του ταξιδιού της Ζωής μας…
Εκείνη που αγκαλιάζει το ίδιο στοργικά, τον πλούσιο και το φτωχό, ανεξαρτήτου χρώμα ,φυλής, εθνικότητας ,τίτλου σπουδών και είναι βάλσαμο στις πονεμένες καρδιές μας…
Η Σκέπη όλων μας,η γλυκιά παραμυθία μας,εκείνη που σκουπίζει το δάκρυ του καημού μας και μας προσφέρει Ελπίδα και Δύναμη να συνεχίσουμε τον Ανήφορο εκείνο το κακοτράχαλο μονοπάτι το στρωμένο με αγκάθια μα οδηγεί στην Πνευματοποίηση της Ψυχής….
Η χαρά των Αγγγέλων το Φως στις ανάστερες νύχτες μας, η οδηγός προς Εκείνον που είναι Η οδός η Αλήθεια και η Ζωή η Αιώνιος η Σωτήρία και η Λύτρωση του κόσμου…
Η οδηγός των τρεμάμενων βημάτων μας ,η θαλπωρή της ψυχής μας…
Έλα και Τώρα Παναγία μου στις δύσκολες στιγμές που περνάει η Ανθρωπότητα και γλύκανε τον πόνο μας και σφούγγισε το δάκρυ μας,ελέησε μας και σπλαχνίσου μας και φέρε την Λύτρωση στο πολύπαθος Γένος μας…
Στήριξε την αδύναμη ψυχή μας και ανέτειλε τον Ήλιο της Χαράς στο έρεβός μας…
Γλυκιά Μανούλα όλων μας κράτησέ μας στοργικά στην ζεστή σου αγκάλη και ανακούφισε κάθε πονεμένη ψυχή παρηγορήτρα και Γιάτρισσα, αλλά και στην έσχατη στιγμή μας τον καιρό της εξόδου της ψυχής μας κράτησέ μας κοντά Σου λουσμένοι στο Φως της Δόξας του Υιού Σου εκεί που δεν υπάρχει πόνος ,δάκρυ,λύπη και στεναγμός…
Της μητέρας όλων μας ,της γλυκιάς Παναγιάς μας της μεσίτριας,του Θεού και ανθρώπων στο Υιό της και Λυτρωτή του κόσμου μας που αποφορτίζει τον άνθρωπο από κάθε φορτίο οδύνης και πόνου…
Αν δεν ήταν εκείνη ποιο το Νόημα της Ζωής μας,ποιο θα ήταν το καταφύγιό μας στην απελπισία μας;
Η μάνα εκείνη ,που μέσα στη στοργική αγκάλη της κλείνει τον κόσμο ολάκερο…
Ο ακοίμητος Φάρος , που δίνει Φως στα σκοτάδια του ταξιδιού της Ζωής μας…
Εκείνη που αγκαλιάζει το ίδιο στοργικά, τον πλούσιο και το φτωχό, ανεξαρτήτου χρώμα ,φυλής, εθνικότητας ,τίτλου σπουδών και είναι βάλσαμο στις πονεμένες καρδιές μας…
Η Σκέπη όλων μας,η γλυκιά παραμυθία μας,εκείνη που σκουπίζει το δάκρυ του καημού μας και μας προσφέρει Ελπίδα και Δύναμη να συνεχίσουμε τον Ανήφορο εκείνο το κακοτράχαλο μονοπάτι το στρωμένο με αγκάθια μα οδηγεί στην Πνευματοποίηση της Ψυχής….
Η χαρά των Αγγγέλων το Φως στις ανάστερες νύχτες μας, η οδηγός προς Εκείνον που είναι Η οδός η Αλήθεια και η Ζωή η Αιώνιος η Σωτήρία και η Λύτρωση του κόσμου…
Η οδηγός των τρεμάμενων βημάτων μας ,η θαλπωρή της ψυχής μας…
Έλα και Τώρα Παναγία μου στις δύσκολες στιγμές που περνάει η Ανθρωπότητα και γλύκανε τον πόνο μας και σφούγγισε το δάκρυ μας,ελέησε μας και σπλαχνίσου μας και φέρε την Λύτρωση στο πολύπαθος Γένος μας…
Στήριξε την αδύναμη ψυχή μας και ανέτειλε τον Ήλιο της Χαράς στο έρεβός μας…
Γλυκιά Μανούλα όλων μας κράτησέ μας στοργικά στην ζεστή σου αγκάλη και ανακούφισε κάθε πονεμένη ψυχή παρηγορήτρα και Γιάτρισσα, αλλά και στην έσχατη στιγμή μας τον καιρό της εξόδου της ψυχής μας κράτησέ μας κοντά Σου λουσμένοι στο Φως της Δόξας του Υιού Σου εκεί που δεν υπάρχει πόνος ,δάκρυ,λύπη και στεναγμός…
0 Σχόλια