"Η αληθινή αγάπη είναι πέρα από αυτήν που βλέπουν τα μάτια"

Την ιστορία που θα σας διηγηθώ μου την έστειλαν στο προσωπικό μου ταχυδρομείο και την μοιράζομαι μαζί σας αγαπημένοι μου αναγνώστες…

Μιλάει για την ανιδιοτελή Αγάπη την αγάπη που όλοι μας έχουμε ονειρευτεί, την έχουμε ποθήσει όλοι μας ,που αν μας χτυπήσει τη πόρτα έστω και μία φορά θα γίνουμε αληθινά ευτυχισμένοι και δεν χρειάζεται να ξαναζήσουμε δεύτερη εμπειρία ΑΓΑΠΗΣ, γιατί απλά θα είμαστε και θα νιώθουμε ολοκληρωμένοι…

Ένα νεαρό  ερωτευμένο ζευγάρι ετοιμαζόταν να παντρευτεί.

Λίγους μήνες πριν το γάμο η νύφη είχε ένα τροχαίο ατύχημα και ως αποτέλεσμα παραμορφώθηκε τελείως το πρόσωπό της.

«Δεν μπορώ να σε παντρευτώ» έγραψε στον αρραβωνιαστικό της. Θα μείνω έτσι άσχημη και παραμορφωμένη για την υπόλοιπη ζωή μου.

Βρες εσύ μια άλλη όμορφη γυναίκα όπως σου αξίζει, γιατί εγώ δεν σου αξίζω.

Μερικές μέρες μετά έλαβε αυτή την απάντηση «Έχω μια ασθένεια στα μάτια μου. Ο γιατρός μου είπε ότι θα μείνω τυφλός. Αν παρ’όλα αυτά με δέχεσαι, εγώ θα ήθελα ακόμη να σε παντρευτώ.

Παντρεύτηκαν πολύ σύντομα και έζησαν χρόνια μαζί με ΑΓΑΠΗ, ΧΑΡΑ, ΣΥΜΠΟΝΟΙΑ,ΣΤΟΡΓΗ και ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ.
Ο σύζυγος σε όλο αυτό το διάστημα παρέμεινε εντελώς τυφλός. Αυτή έγινε το φως του και τα μάτια του όσο ήταν μαζί.

Η αγάπη τους οδήγησε μέσα από του τούνελ του σκότους.

Μια μέρα αυτή αρρώστησε σοβαρά. Ένιωσε πολύ άσχημα που τον άφησε μόνο του στο σκοτάδι. Τη μέρα που πέθανε η κοπέλα, ο σύζυγος άνοιξε τα μάτια του προς έκπληξη όλων.

«Δεν είμαι τυφλός» είπε σε όλους. «Παρίστανα τον τυφλό για να μην αισθάνεται άσχημα που θα έβλεπα το πρόσωπό της παραμορφωμένο».

Επιμύθιο  της ιστορίας:

  Η αληθινή αγάπη βλέπει πολύ πιο μακριά από αυτήν που βλέπουν τα μάτια, γιατί την αληθινή αγάπη τη βλέπεις ,την αισθάνεσαι ,την ακούς με την καρδιά.