Αγαπημένε μας Θανάση του Γιώργου Μηλιαρα(Για τον Θανάση Μπαρνιά) 40 μέρες Απουσίας

 

Αγαπημένε μας Θανάση,

 Αβάσταχτος ο πόνος, η στεναχώρια, η θλίψη, και  η οδύνη που μας μοίρασε  αναπάντεχα η απώλεια σου! Εάν η απώλεια είναι συνάρτηση της προσφοράς, τότε το κενό που αφήνει ο άδικος χαμός σου, είναι τεράστιο. ' Εφυγες ξαφνικά αφήνοντας πίσω σου τεράστια και αναπάντητα "γιατί", κάνοντας ακόμη πιό οδυνηρό το αμετάκλητο γεγονός του αποχωρισμού.
' Εφυγες νέος , γελαστός, αισιόδοξος, ευτυχισμένος, γεμάτος με όλα τα θεϊκά δώρα που μπορεί να αποκτήσει ένας άνθρωπος .

Οι  δυνατότητες σου πελώριες, οι προσφορές σου ακόμη μεγαλύτερες στη κοινωνία και στην οικογένεια σου. Αξιαγάπητος από όλους φίλους και συγγενείς ανεξαιρέτως,ακέραιος, αγνός, τρυφερός, με περιέργεια μικρού παιδιού και  με αγάπη για όλους.

 'Ανθρωπος που άνοιγε πάντα δρόμο, άνθρωπος που  οδηγούσε όλους μπροστά.΄Άνθρωπος που ήξερε  να διακρίνει  το ουσιώδες ανάμεσα στα ανούσια.  Άνθρωπος με ανοιχτό μυαλό, ευστροφία , κατανόηση, καλοσύνη , σπάνια ευγένεια και μια μεγάλη αγκαλιά για όλους.  Απέραντη  τρυφερότητα και αγάπη πρός την αγαπημένη σου Πόπη  και τα υπέροχα παιδιά σου.

 'Αφησες όλους εμάς που είχαμε τη τύχη να σε γνωρίσουμε από κοντά πολύ πιο φτωχούς και απαρηγόρητους . Πάντα κατάφερνες να βρίσκεις τη λύση σε όλα τα  προβλήματα. Τίποτε δεν μπορούσε να σταθεί εμπόδιο στην δύναμη της θέλησής σου. Δούλευες πάντα σεμνά και αθόρυβα προσφέροντας ότι περισσότερο μπορούσες με ειλικρίνεια και συνέπεια και πάντα χωρίς ανταλλάγματα. 'Εζησες αγκαλιάζοντας με την σκέψη και τις πράξεις σου όλο τον κόσμο, πάντα πρόθυμος να βοηθήσεις.

 Ήσουν άριστος επαγγελματίας γιατί ήσουνα πάντα συστηματικός, καταρτισμένος, υπεύθυνος, συνεπής, τίμιος.  Ήσουν για όλη την παρέα της Πλατείας Λιονταριών ο πολύτιμος, ο ανεκτίμητος φίλος. Η καλλιέργεια , η ευγένεια σου, η κομψότητα και η ευθύτητα στους τρόπους σου, το επαγγελματικό σου ήθος, η καλοσύνη σου, η σωστή και ψύχραιμη κρίση σου, η οξύνοια , το σεξικό σου χιούμορ  ήταν βάλσαμο στη ψυχή όλων μας. Λογάριαζες και σεβόσουν τη γνώμη των άλλων, χωρίς προσβολές , χωρίς υψηλούς τόνους.

Προνομιούχοι όσοι σε γνώρισαν, όσοι ταξίδεψαν μαζί σου, όσοι πορεύτηκαν πλάι σου .Η αφοσίωση σου και προσφορά σου στην οικογένεια σου, συγγενείς και  φίλους σου ήταν απεριόριστη.

Η όμορφη οικογένεια που δημιούργησες , η Πόπη σου, που βρισκόταν πάντα δίπλα σου υπομονετικά, στοργικά, τρυφερά, τα παιδιά σου, ο Μανώλης  σου, ο Στέλιος σου, η γλυκιά σου Σοφία που τόσο  καμάρωνες και θα τους καμαρώνεις από κει ψηλά, νιώθουν τυχεροί και υπερήφανοι για σένα και τις αξίες που τους έμαθες… Κατόρθωσες να τους μεταδώσεις απλόχερα τις απλές αλήθειες, ηθικές αξίες και αρετές της ζωής που σε διέκριναν.

 Πάντα σου έλεγα πειράζοντας σε ότι κάνεις τόσες πολλές καλές πράξεις γιατί ψάχνεις μια καλή θέση στον παράδεισο αλλά δεν ξέρω εάν ο Αγιος Πέτρος θα σου το επιτρέψει. Τελικά τα κατάφερες..

Υπάρχουν στιγμές που με δυσκολία μπορεί να εκφραστεί κάποιος και τούτη η στιγμή είναι από αυτές που ο πόνος και η σκληρότητα της απουσίας σου δεν χωράνε σε λέξεις.

Έφυγες πρόωρα,  από κοντά μας για το μεγάλο ταξίδι, και έμεινε πίσω η ευγένεια του χαρακτήρα σου, η αξιοπρέπεια που είχες μέχρι την τελευταία ώρα, και ήταν αυτή που σε διέκρινε.

Με οδύνη, αποχαιρετήσαμε οι φίλοι, συγγενείς και γνωστοί  έναν ξεχωριστό άνθρωπο που ήξερε να τιμά και  να σέβεται την αξία της ζωής.

Αποχαιρέτησαν τα παδιά και η σύζυγος τον άξιο πατέρα και σύντροφο που τους αγάπησε και τούς στήριξε μιά ολόκληρη ζωή.

Σε πείσμα του θανάτου, θα ζείς στις σκέψεις και στις καρδιές μας.

Είμαστε υπερήφανοι που πορευτήκαμε σ' αυτήν την ζωή μαζί σου.

Ο χαμός σου είναι μόνο βιολογικός. Το πνεύμα σου θα είναι παρόν, πάντα εδώ ανάμεσα μας!

Κάλο ταξίδι, πολυαγαπημένε μας Θάνο!

 Μια θέση στην Γειτονιά των Αγγέλων σε περιμένει.

====================================================

Αφιερωμένα  σε σένα Θάνο  μας

 «Έγειρες στη σιωπή

με τα βλέφαρά σου γεμάτα ήλιο.

Ταξιδεύεις τώρα την απουσία

στις φλέβες και τις αρτηρίες μας

Κι αφήνεις τον κόσμο να προχωράει

με ένα γράμμα λιγότερο στο αλφάβητό του…

Ποιο χέρι θα μας συμφιλιώσει με τον αποχωρισμό;»

************************************************************

Η μουσική σιώπησε, τα χαμόγελα σταμάτησαν,

νάρκες  η  βοή του χαμού σου,

καταρρακωμένο το είναι μας,

τα πάντα ξεθώριασαν στο άκουσμα της αποχώρησης σου.

Αχαλίνωτες καλπάζουν οι αισθήσεις μας,

δάκρυα κυλούν αργά στα πρόσωπα μας

ανασκαλεύοντας το θυμικό μας.

Χρώματα μετετράπηκαν σ' ασπρόμαυρο.

Δυσπιστία, απορία, γιατί, παντού.

 Περιπλάνηση της σκέψης μας στο σύμπαν.

Χαρούμενα όνειρα συντροφεύουν όλους μας,

στο μακρυνό αναπάντεχο ταξίδι σου.

***********************************************************

Γιώργος Μηλιαράς