Μες στην καρδιά μου ήτανε ...γιατ΄ είναι παλληκάρι,
Έχει ψυχή μικρού παιδιού...μα μοιάζει με λιοντάρι,
Ήθελε να αγωνιστεί...να σώσει την πατρίδα,
Προσπάθησε η χώρα μας...να βγει απ΄την παγίδα,
Εκεί όπου την έριξαν, οι φίλοι και εταίροι,
Να σύρεται στα γόνατα....από το νταραβέρι....
Που έκαναν οι άκριτοι...προδότες συνωμότες...
Ξεπούλησαν και πρόδωσαν...μέχρι και τους αγρότες,
Κι΄όταν κατάφερε πολλά ο Γιάνης....φοβηθήκαν...
Πως θα τους πάρει τα βρακιά....κι΄από τις τρύπες βγήκαν...,
Τα φίδια και τα ερπετά....γεμάτα δηλητήριο,
Και βγάλαν τα μαχαίρια τους, να πάρουν νίκη.......Πύρρειο,
Έτσι...του πήραν την φωνή...ζητήσανε να φύγει,
Αν ήθελε η χώρα μας..βοήθεια νάχει λίγη....
Ο Γιάνης όμως ήτανε....αληθινός λεβέντης,
Έφυγε πρώτος πριν του πει...το φύγε..ο αφέντης,
Κι΄έδειξε την αξία του...και την παλληκαριά του,
Έφυγε έτσι περήφανα..μ΄άφησε την σκιά του...,
Την χώρα του θα προσπαθεί...ακόμα να την σώσει,
Κι΄ας έχει νοιώσει καημό...το είναι του θα δώσει....
0 Σχόλια