Τα λόγια που κάθε γονιός θα πρέπει να λέει στα παιδιά του για να τα μάθει να εμπιστεύονται τον εαυτό τους και τη ζωή – συμβουλές που σας δίνουμε για μια επιτυχημένη σχέση παιδιού και γονιών… Επιμέλεια κειμένου: Ρένα Τζωράκη

Τα λόγια που κάθε γονιός θα πρέπει να λέει στα παιδιά του για να τα μάθει να εμπιστεύονται τον εαυτό τους και τη ζωή – συμβουλές που σας δίνουμε για μια επιτυχημένη σχέση παιδιού και γονιών… Επιμέλεια κειμένου: Ρένα Τζωράκη






Η αλήθεια είναι πως κανένας γονιός δεν έχει γεννηθεί και να ξέρει πώς να μεγαλώνει σωστά ένα παιδί…
Δύσκολο επάγγελμα, και δύσκολη τέχνη η γονεική…
Σε κανένα σχολειό δεν διδάσκεται…
Και δυστυχώς  καταλαβαίνουμε πόσο καλοί γονείς ήμασταν μονάχα όταν τα παιδιά μεγαλώσουν…
Ανεξάρτητα πως τα  θα τα αναθρέψουμε πιστεύω ακράδαντα  πως όταν τους δώσεις ΑΓΑΠΗ, ειλικρίνεια, και  αφήσεις το παράδειγμα σου και τις πράξεις σου να μιλήσουν μέσα από εσένα  με αξιοπρέπεια, ακεραιότητα, ηθικότητα και καλοσύνη  είσαι ένα γονιός που ήδη  έχεις κερδίσει τα παιδιά σου…
Υπάρχουν κάποιες φράσεις  που όταν τις λέμε συχνά  αποτυπώνονται στο υποσυνείδητο των παιδιών μας και όταν  ωριμάσουν εμπιστεύονται τον εαυτό τους, είναι  μοναδικές προσωπικότητες που εκπέμπουν Αγάπη και Φως σε όλους τους συνανθρώπους και όλοι θα τα ήθελαν για φίλους τους.
Να σημειώσω εδώ πως δεν χρειάζεται να λιώνετε από   λατρεία κάθε φορά  που του απευθύνετε τον λόγο, ούτε να του μιλάτε σαν να είναι ο διάδοχος του θρόνου , απλά να του υπενθυμίστε πόσο  πολύ το αγαπάτε,  να το καθησυχάζετε στις ανησυχίες του και  να επιδοκιμάζετε τις προσπάθειές του…
Μονάχα όταν καταφέρουμε να νιώσει το παιδί μας ασφάλεια, αγάπη, στοργή και να εισπράξει  τρυφερότητα , μονάχα τότε θα είναι ευτυχισμένο και μονάχα τότε από τη δική του ευτυχία θα είμαστε και μεις σαν γονείς ευτυχισμένοι…
 Ας δούμε μερικές φράσεις κλισέ:
Μπράβο σου!
Το μπράβο και γενικότερα η επιβράβευση και επιδοκιμασία  σε κάθε  επίδοση και προσπάθεια του παιδιού , τονώνει το ηθικό του, ενισχύει  την αυτοπεποίθησή του  και  ειδικά όταν το μπράβο χρησιμοποιείται την κατάλληλη  στιγμή  το παιδί θα προσπαθήσει  να κερδίσει και αμέσως το επόμενο !!!
Πιστεύω σε σένα- προσπάθησε ξανά
Η ενθάρρυνση για επιμονή και υπομονή είναι πολύ σημαντική, αφού οι δυσκολίες και τα εμπόδια δεν προβλέπεται να λείψουν απ’ τη ζωή του. Έχει σημασία να επιμείνετε με χαμόγελο και χαρούμενο τόνο να «προσπαθήσει ξανά» και να τονίσετε ότι πιστεύετε στις δυνατότητες του. Πείτε στο παιδί ότι ξέρετε πόσο έξυπνο,  ικανό,  ώριμο, επιδέξιο είναι και ότι πιστεύετε ότι μπορεί να τα καταφέρει, αλλά υπογραμμήστε ότι ακόμη και η αποτυχία είναι απόλυτα κατανοητή και φυσιολογική.
Αν δεν κάνουμε λάθη, δεν μαθαίνουμε
Μιλώντας για αποτυχίες, είναι σημαντικό να τονίζετε σε κάθε ευκαιρία ότι «όχι λάθη, ίσον πάντα λάθη».
Τα παιδιά τείνουν να χάνουν γρήγορα την ψυχραιμία και την υπομονή τους.
 Προσπαθήστε να τους εξηγήσετε ότι «Κανείς δεν είναι τέλειος και ότι τα λάθη είναι ο τρόπος που έχουμε να γινόμαστε καλύτεροι.
 Δώστε ένα απλό παράδειγμα από την καθημερινότητά σας για να γίνετε πιο πειστικοί –πείτε του, για παράδειγμα,
 ότι πετάξατε πολλές φορές το τάδε (αγαπημένο του, κατά προτίμηση) φαγητό πριν το πετύχετε.
Καταλαβαίνω πώς νιώθεις
Η κατανόηση είναι το πρώτο βήμα και ταυτόχρονα η μισή απόσταση μέχρι την επίλυση οποιουδήποτε ζητήματος.
Όταν το παιδί θυμώνει ή κλαίει απογοητευμένο από κάποια υπόσχεση που αθετήθηκε ή από κάποια απαγόρευση που επιβλήθηκε, δείξτε του ότι κατανοείτε τον λόγο που νιώθει άσχημα. Πείτε του ότι :
«Ξέρω πώς νιώθεις και δεν είναι καθόλου ευχάριστο. Σε καταλαβαίνω, αλλά δεν μπορεί να γίνει αλλιώς γιατί…»
Είμαι βέβαιος-η  πως μπορείς να το κάνεις!
Το γράψαμε και πιο πάνω και θα το επαναλάβουμε γιατί το θεωρούμε πολύ σημαντικό: η ενθάρρυνση είναι το κλειδί για την επιτυχία και την πρόοδο.
 Μπορεί ο 5χρονος γιος σας να μην είναι ιδιαίτερα ταλαντούχος για να γίνει ζωγράφος ή  η  κόρη σας δεν είναι  γεννημένη μπαλαρίνα.
 Αν όμως το παιδί σας θέλει να βάλει εντυπωσιακά γκολ, να κάνει μια τριπλή πιρουέτα ή να απλώς να κερδίσει σε ένα παιχνίδι στον υπολογιστή, πρέπει να το εμψυχώσετε δίνοντάς του να καταλάβει ότι είναι ικανό για όλα -αρκεί να έχει επιμονή και θέληση!
Να φέρεσαι στους άλλους όπως θα ήθελες να φέρονται σε  σένα
 Η Συμβουλή  αυτή είναι πιο αρχαία και από τον Παρθενώνα , μα είναι εύστοχη, ακριβής  και απλή.


Σ’αγαπώ! Είμαι δίπλα σου  σε ότι χρειαστείς…

Κάθε μέρα, όσες φορές κι αν χρειαστεί, οι γονείς πρέπει να υπενθυμίζουν στα μικρά τους πόσο τα αγαπούν και πόσο απόλυτα δίπλα τους βρίσκονται. Καμία σχέση δεν είναι δεδομένη και κανένα
«σ’ αγαπάω» δεν είναι περιττό. Μην τσιγκουνεύεστε την αγάπη σας δώστε την απλόχερα και θα επιστραφεί σε σας στο πολλαπλάσιο όσο και στους γύρω σας.

  Να θυμάστε πως από  την πρώτη μέρα που το  παιδί σας έχει αντικρίσει το Φως , έχει αρχίσει μια έντονη αμοιβαία σχέση, που με τον καιρό θα γίνει μια αληθινή και διαρκής αγάπη.
 Κρατήστε το αγκαλιά κι αφήστε το να διαβάσει στα μάτια σας πόσο το αγαπάτε και όταν αισθάνεται άσχημα μόνο η δική σας παρουσία θα μπορεί να το παρηγορήσει.
Να υπάρχει συνέπεια στα λόγια και στις πράξεις σας.
Αν χαστουκίζετε το παιδί σας όταν είναι άτακτο, τότε και αυτό θα δείρει τα άλλα παιδιά όταν το θυμώσουν.

Προτιμήστε θετικές αντί αρνητικές εκφράσεις.
"Κρέμασε το μπουφάν  σου για να μην το πατήσουν" αντί "Μην πετάς το παλτό σου στο πάτωμα".

Να του λέτε "παρακαλώ" και "ευχαριστώ" όταν του ζητάτε να κάνει κάτι. Αν είναι απορροφημένο στο παιχνίδι του πείτε το "Τελείωσε πρώτα και μετά πας για ύπνο" αντί "Μάζεψε αμέσως τα παιχνίδια σου, είναι ώρα για ύπνο".

Μην είστε πολύ αυστηροί. Προσέξτε πώς μιλάτε στο παιδί σας. Μη δίνετε συνέχεια διαταγές.
Αν η συμπεριφορά σας ήταν άδικη, παραδεχθείτε το και ζητήστε συγγνώμη.

Μην επιβεβαιώνετε την εξουσία σας επάνω στο παιδί, χωρίς λόγο. Αποφύγετε να ανταγωνίζεστε το παιδί.

Να του εξηγείτε γιατί δεν πρέπει να κάνει κάτι.... Το παιδί σας έχει ανάγκη από την αγάπη και τη συνεχή προσοχή σας.

Ενθαρρύνετε το να σας βοηθάει. Οι "δουλειές" είναι για το παιδί παιχνίδι και όχι καθήκον. Τις κάνει για να αισθάνεται ότι καταφέρνει κάτι σημαντικό και ότι συμμετέχει στην οικογενειακή ζωή.

Αφήστε το να παίρνει αποφάσεις. Να διαλέγει ποιο ρούχο θέλει να φορέσει ή πώς θέλει να τακτοποιήσει το δωμάτιο του ή πού θα προτιμούσε να πάει περίπατο.

Το παιδί σας έχει ανάγκη να νοιώθει ότι το αγαπούν. Αυτό θα το βοηθήσει να γίνει συναισθηματικά δυνατό.

Να του λέτε ότι το αγαπάτε. Να το χαϊδεύετε και να το παίρνετε στην αγκαλιά σας.

Σεβαστείτε τα αισθήματα του. Όταν φαίνεται κακοδιάθετο, έχει ανάγκη να κλάψει και να παραπονεθεί. Όταν του λέτε "μην είσαι κλαψιάρης" του αρνείσθε το δικαίωμα να νοιώθει λυπημένο.

Επαινέστε το και δείξτε ενθουσιασμό για κάθε του κατόρθωμα.

Όταν μιλάει δείξτε το ενδιαφέρον και εκτιμήστε τη ζωντανή και ανεξάρτητη προσωπικότητα, που δημιούργησε το παιδί σας.

Μη ξεχνάτε ότι η προσωπικότητα του παιδιού διαμορφώνεται από τη συμπεριφορά τη δική σας απέναντι του. Συμπεριφερθείτε του σαν ένα ξεχωριστό άτομο με δικές του επιθυμίες και απόψεις.

Αν το παιδί σας αρχίζει να γίνεται δύστροπο είναι γιατί αρχίζει να γίνεται ανεξάρτητο άτομο. Σ' αυτό το δύσκολο στάδιο αντιμετωπίστε το με μεγαλύτερη κατανόηση και περισσότερη επιείκεια. Δώστε του όσο μεγαλύτερη ανεξαρτησία μπορείτε. Αντιμετωπίστε με σταθερότητα και στοργή την κακή συμπεριφορά που σύντομα θα περάσει.
 Και να θυμάστε πως κανένας γονιός δεν είναι αλάνθαστος ή τέλειος, επομένως ,  δεν είναι ανάγκη να βάζετε τον πήχη τόσο ψηλά ώστε να μην μπορείτε τελικά να αγγίξετε το στόχο.
 Σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε στην επιστημονική επιθεώρηση «Personality and Individual Differences», οι νέοι γονείς που πιστεύουν ότι πρέπει να αποδείξουν στην κοινωνία πως είναι ικανοί -άρα τέλειοι- στον καινούργιο ρόλο τους, είναι υπερβολικά στρεσαρισμένοι κι έχουν λιγότερη πίστη στον εαυτό τους και στις ικανότητές τους. Οπότε, προσπαθήστε να αγνοήσετε αυτή την πίεση του κοινωνικού κατεστημένου,

Να θυμάστε πάντα πως την αγάπη των παιδιών την κερδίζουμε  με  γλυκύτητα κι όχι με  αυστηρότητα.

Τα παιδιά δεν είναι ιδιοκτησία κανενός: Δεν είναι ούτε ιδιοκτησία των γονέων τους, ούτε ιδιοκτησία της κοινωνίας. Δεν ανήκουν παρά στην μελλοντική τους ελευθερία.


Ολοκληρώνοντας θα ήθελα  να διαβάσετε τι γράφει ένα παιδί στον  γονιό του, το έγραψε ο  Λέο Μπουσκάλια, μα θα μπορούσε να είναι το δικό μας παιδί και να απευθύνεται προσωπικά σε μας:

Όταν σου ζητώ να μ' ακούσεις
κι εσύ αρχίζεις να δίνεις συμβουλές
δεν έκανες αυτό που σου ζήτησα.

Όταν σου ζητώ να μ' ακούσεις
κι εσύ αρχίζεις να μου λες γιατί
δε νοιώθω και τόσο ωραία.

Ποδοπατείς τα αισθήματα μου.

Όταν σου ζητώ να μ' ακούσεις
και νοιώθεις υποχρεωμένος να κάνεις κάτι
για να λύσεις τα προβλήματα μου,
δεν με κατάλαβες, όσο κι αν φαίνεται παράξενο.

Ίσως γι' αυτό η προσευχή
αποδίδει σε μερικούς ανθρώπους
επειδή ο Θεός είναι βουβός και δεν προσφέρει συμβουλές
και δεν προσπαθεί να τακτοποιήσει πράγματα.

Ο Θεός ακούει μόνο κι εμπιστεύεται εσένα
να τα βγάλεις πέρα με τον εαυτό σου.

Γι' αυτό, σε παρακαλώ,
πρόσεξέ με κι άκουσέ με.
Κι αν θέλεις να μιλήσεις
περίμενε μια στιγμή,
θα 'ρθει η σειρά σου.
Σου υπόσχομαι να σ' ακούσιο κι εγώ προσεκτικά.






Πηγή:



 

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια