- Μια βοσκοπούλα
αγάπησα, μια ζηλεμένη κόρη,
και την αγάπησα πολύ· -
ήμουν αλάλητο πουλί,
δέκα χρονών αγόρι.
Μια μέρα που καθόμαστε
στα χόρτα τ' ανθισμένα,
-Μάρω, ένα λόγο θα σου
πω,
Μάρω, της είπα, σ'
αγαπώ,
τρελαίνομαι για σένα.
Από τη μέση με άρπαξε,
με φίλησε στο στόμα
και μου 'πε: Για
αναστεναγμούς,
για της αγάπης τους
καημούς
είσαι μικρός ακόμα.
Μεγάλωσα και την
ζητώ... μ' άλλον ζητά η καρδιά της,
και με ξεχνάει τ'
ορφανό...
Εγώ όμως δεν το λησμονώ
ποτέ το φίλημά της.
Σημείωση:
Ο Γεώργιος Ζαλοκώστας
ήταν αγωνιστής της Ελληνικής Επανάστασης και λογοτέχνης.
(1805 – 1858)
Στη λογοτεχνία
πρωτοεμφανίστηκε επίσημα το 1851 με τη βράβευσή του στο Ράλλειο ποιητικό
διαγωνισμό για το ποίημά του «Μεσολόγγιον». Το ποιητικό έργο του κινήθηκε
άλλοτε στο χώρο της καθαρεύουσας και άλλοτε στα πλαίσια μιας απλούστερης
γλώσσας, με επιρροές που καλύπτουν το ευρύ φάσμα, από το ρομαντισμό των αδερφών
Σούτσων και το νεοκλασικιστικό ιδεώδες ως την ποίηση του Σολωμού και της
Επτανησιακής σχολής.
Έγραψε κάθε είδους
ποιήματα (πατριωτικά, λυρικά, ρομαντικά) και τραγούδησε με την ποίησή του, όσο
μπορούσε, τις πίκρες που του επιφύλαξε η ζωή. Και οι πίκρες αυτές ήταν πολλές.
Αρκεί να σημειωθεί ότι από τα εννιά παιδιά που είχε, έχασε τα επτά. Και σαν
σεμνός και εσωστρεφής χαρακτήρας που ήταν, έδωσε στην ποίηση ολόκληρο τον εαυτό
του. Ασχολήθηκε επίσης με την πεζογραφία, τη μετάφραση, το αισθητικό και το
λογοτεχνικό δοκίμιο, ενώ συνεργάστηκε στην έκδοση των περιοδικών «Μνημοσύνη»
και «Ευτέρπη».
Από τα ποιήματά του
γνωστότερα είναι: «Χάνι της Γραβιάς», «Μπότσαρης», «Η κόρη του γερο-Μούρτου»,
«Η μάχη του Σοβελάκου», «Σκιαί του Φαλήρου», «Αρματολοί και Κλέφτες», «Το
φίλημα» και «Η αναχώρησίς της». Τα δυο τελευταία μελοποιήθηκαν και ήταν
ιδιαίτερα δημοφιλή στην εποχή τους. Στις μέρες μας, «Το Φίλημα» το γνωρίζουμε σαν δημοτικό τραγούδι, ενώ «Η αναχώρισίς της» μελοποιήθηκε και από τον Γιάννη Σπανό
με ερμηνευτή το Μιχάλη Βιολάρη (1968).
0 Σχόλια