Μια διδακτική ιστορία που μας μιλάει για τους συλλογισμούς μας και πως πρέπει ο άνθρωπος να προσέχει γενικά, ότι σκέπτεται…

- 11:19 π.μ.

Η παρακάτω ιστορία είναι από το Γεροντικό και μας μιλάει για τους λογισμούς του κάθε ανθρώπου…

Έστω και ένας καλός λογισμός ενός ανθρώπου είναι ικανός ,
ώστε ο Φιλεύσπλαχνος και ελεήμων Θεός μας,
να τον δεχθεί σαν μετάνοια ειλικρίνειας και μεταμέλειας και να του επιτέψει την σωτηρία της Ψυχής του...

Ας διαβάσουμε λοιπόν την παρακάτω ιστορία με τίτλο:

Η μοναχή και οι λογισμοί της

Κάποια μοναχή πολεμήθηκε με λογισμούς πορνείας.
Κι επειδή δεν μπορούσε να υπομείνει τον πόλεμο, έφυγε από το μοναστήρι της και γύρισε στον κόσμο.

Δεν άργησε να καταλήξει σε πορνείο. Έμεινε εκεί αρκετά χρόνια και πλούτισε πολύ , γιατί ήταν πολύ όμορφη.

Ο φιλάνθρωπος Θεός όμως, που εργάζεται για την σωτηρία του κάθε ανθρώπου, έβαλε στο νού της τη μνήμη των οδυνηρών κολάσεων και την αρχική δόξα και τιμή, από την οποία είχε ξεπέσει.

Και εκείνη αφού τ’ αναλογίστηκε όλα αυτά, εγκατέλειψε πλούτη και περιουσία, κι έτρεξε στο μοναστήρι της , σαν προβατίνα που γλύτωσε από το στόμα των λύκων.

Μόλις όμως έφτασε στην πύλη της μονής, έπεσε κάτω και ξεψύχησε .

Εκεί κοντά ζούσε κάποιος έγκλειστος μοναχός, που είδε σε όραμα την νύχτα εκείνη αγγέλους και δαίμονες έξω από το μοναστήρι.

Φιλονικούσαν όλοι μπροστά στη νεκρή για την ψυχή της.

-Εφόσον μετανόησε, είναι δική μας, έλεγαν οι άγγελοι.

-Μέχρι τώρα δούλευε σε μας , διαμαρτύρονταν οι δαίμονες. Άλλωστε δεν πρόφτασε να μπει στο μοναστήρι να μετανοήσει.

Ενώ έτσι φιλονικούσαν, ήρθε άλλος άγγελος από τον ουρανό.

-Γιατί φιλονικείτε; Τους ρώτησε και ύστερα τους είπε ότι ο αγαθός Θεός, αφότου η μοναχή σκέφτηκε να μετανοήσει, από την ίδια εκείνη στιγμή δέχθηκε την μετάνοια της.

Αμέσως συνήλθε ο μοναχός από το όραμα και έτρεξε να αναγγείλει στην ηγουμένη τα συμβάντα.
Αφού περιποιήθηκαν το λείψανο, το έθαψαν στο κοιμητήριο και ευχαρίστησαν τον ελεήμονα Θεό,
που και μόνο ένα καλό λογισμό τον δέχεται σαν μετάνοια.