Η συγκεκριμένη πρόταση είναι απόσπασμα ,
από το
ποίημα του Έλληνα ποιητή Παλλαδά του Αλεξανδρεύς, που έζησε τον 4ο
μ.Χ. αιώνα ,
ο οποίος
(θρηνεί για την εξαφάνιση του Ελληνισμού).
Άρα μη θανόντες τώ δοκείν ζώμεν μόνον,
Έλληνες άνδρες, συμφορά πεπτωκότες
όνειρον εικάζοντες είναι τόν βίον;
ή ζώμεν ημείς, του βίου τεθνηκότος;
Σε απόδοση στη νέα Ελληνική γλώσσα
σημαίνει:
μήπως ενώ έχουμε πεθάνει ζούμε μόνο
κατά φαντασίαν,
εμείς οι Έλληνες, που έχουμε
περιπέσει σε συμφορά
νομίζοντας ότι η ζωή είναι όνειρο;
ή ζούμε εμείς, και έχει αποθάνει η
ζωή;
0 Σχόλια