Συγχώρεση η πιο δύσκολη και επώδυνη διαδικασία, που χωρίς αυτήν δημιουργούνται όλες οι ψυχοσωματοπνευματικές ασθένειες… Με την γραφίδα της Ρένας Τζωράκη©.

Πόσες φορές μας πνίγει η αδικία;
Πόσες φορές δεν μας χτυπάει την πόρτα της ψυχής ο θυμός, η πικρία, το παράπονο για άτομα , που μας πλήγωσαν στο παρελθόν;
Για άτομα , που δεν μας σεβάστηκαν , που μας

καταρράκωσαν ψυχολογικά και μας γέμισαν μονάχα με
αρνητικά συναισθήματα;

Η πρώτη - πρώτη σκέψη,
που μας περνάει από το μυαλό είναι η εκδίκηση για να λυτρωθούμε.
Σιγά-σιγά όμως ,
αντιλαμβανόμαστε πως το μίσος και ο θυμός που νιώθουμε γι’ αυτά τα άτομα και η εκδίκηση που θέλουμε να πάρουμε δεν οδηγεί πουθενά, ίσα-ίσα μας αδειάζει πνευματικά, μας καταστρέψει ψυχικά, μας αφαιρεί την γαλήνη,
καθώς δεν μας βοηθάει να λησμονήσουμε.

Αυτό που μας βοηθάει να ξεχάσουμε είναι να συγχωρέσουμε το άτομο που μας πλήγωσε ακόμη και αν μας έβλαψε σε υπερβολικό βαθμό.
Η συγχώρεση είναι μια διαδικασία πολύ επίπονη και αρκετά δύσκολη καθώς πρέπει να ανατρέξουμε στο κακό που μας έκαναν, να ανασύρουμε από την μνήμη μας τα αρνητικά συναισθήματα που μας προκλήθηκαν και να τα επεξεργαστούμε.
Το ερώτημα όμως είναι πως μπορούμε να συγχωρέσουμε κάποιον που μας έκανε μεγάλο κακό;
(και να το εννοούμε!)

Σίγουρα η συγχώρεση δεν είναι και το πιο εύκολο, ιδιαίτερα όταν ξέρουμε ότι είχαμε απόλυτο δίκιο.
Αυτό που θα μας βοηθήσει είναι να αποδεχτούμε την πραγματικότητα, το κακό έχει συμβεί και ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω για να το αλλάξουμε. Το να κρατάμε κακία λοιπόν στο άτομο που μας έβλαψε δεν έχει καμία πλέον σημασία, η ζωή προχωρά και τα καλύτερα έρχονται.
Το μέλλον μας πρέπει να είναι γεμάτο με καλοσύνη και χαρά και όχι με μίσος και πικρία.

Επιπλέον, πρέπει να σκεφτόμαστε πως η συγχώρεση είναι κάτι προσωπικό, λυτρώνει μόνο εμάς και όχι αυτόν που μας έβλαψε.
Δεν χρειάζεται να επαναφέρουμε στη ζωή μας κάποιον που μας πλήγωσε τόσο, ούτε να του κοινοποιήσουμε ότι τον συγχωρέσαμε.
Ας το κάνουμε μόνο για μας για την προσωπική μας ευτυχία, για την ανάγκη να αποβάλουμε το βάρος του μίσους και του θυμού.

Καλό είναι να δεχόμαστε ότι κανένας δεν είναι αλάνθαστος.
Όλοι κάνουμε λάθη είτε λιγότερο είτε περισσότερο σοβαρά. Έτσι είναι η ζωή, μπορεί να πληγωθούμε αλλά μπορεί και να πληγώσουμε.
Πρέπει να σκεφτόμαστε ότι θα θέλαμε και μας να μας συγχωρέσουν αν σφάλαμε κάπου, οπότε οφείλουμε να δίνουμε συγχώρεση και εμείς.
–Ότι δίνει κανείς θα πάρει-.

Ένας άνθρωπος που μας πλήγωσε ίσως μας βοηθήσει να μάθουμε και τον εαυτό μας καλύτερα. Εμπιστευτήκαμε ένα άτομο που μάλλον δεν μας άξιζε, μάλλον κάναμε τη λάθος επιλογή αλλά μέσα από αυτή την επιλογή, όσο και αν μας πλήγωσε μάθαμε πολλά. Μέσα λοιπόν από αυτό το μάθημα μπορούμε στο μέλλον να διαλέγουμε πιο προσεκτικά ποιους ανθρώπους θέλουμε δίπλα μας.

Το να συγχωρούμε κάποιον που μας πρόδωσε, μας πλήγωσε με τον χειρότερο τρόπο είναι δείγμα μεγαλοψυχίας…
Για να το κάνουμε αυτό σημαίνει ότι τα έχουμε καλά με τον εαυτό μας, έχουμε το σθένος να αποβάλλουμε το θυμό μας και να κατανοήσουμε τα βαθύτερα κίνητρα του άλλου που μας πλήγωσε. Με το να συγχωρέσουμε κάποιον δείχνουμε σοφότεροι και εμπειρότεροι.

Μην διστάζουμε λοιπόν, η συγχώρεση ακόμη και του χειρότερου εχθρού μας, μας ημερεύει, μας γαληνεύει και μας προάγει την ψυχική και σωματική μας ηρεμία. Να θυμόμαστε ότι η συγχώρεση είναι η μεγαλύτερη του ΑΝΘΡΩΠΟΥ Αρετή!

Σου είναι τόσο δύσκολο να συγχωρέσεις;
Φέρε μπροστά σου την εικόνα του Εσταυρωμένου μας Χριστού.
Η σιωπή του Χριστού είναι τόσο συγκινητική.
Δεν μιλάει γιατί είναι στον σταυρό και μας κοιτάει και δεν λέει τίποτα.

Και λέει μονάχα:
«Πάτερ άφες αυτοίς».
Αγάπη έβγαλε και στον σταυρό του ματρυρίου Του.
Αυτό κάνε κι εσύ, και πες Ιησού Χριστέ μου ,
σε παρακαλώ,
βοήθησέ με να 'χω την καρδιά μου σαν την καρδιά σου
και δώσ' του-της
(σ' αυτόν που μ' έβλαψε πες το όνομα ) τα δώρα της αγάπης σου…. Άλλαξέ με Κύριε και κάνε την καρδιά μου σαν την καρδιά σου και μάθε με ν' αγαπώ όπως αγαπάς Εσύ, αλλιώς δεν είμαι Χριστιανός!
Πώς θα παρουσιαστώ μπροστά σου; Τι θα πω, αν δεν μάθω ν' αγαπώ;

Νιώθεις τον άλλο αντίπαλο, δεν νιώθεις ότι είμαστε ένα, δεν είμαστε εχθροί. Τι θα χωρίσουμε; Τι έχουμε να χωρίσουμε;
Μετά από εκατό χρόνια πού θα είσαι κι εσύ, πού θα είμαι κι εγώ; Πού θα είμαστε όλοι μας;
Μπροστά στον Θεό δεν θα είμαστε; Γιατί να τσακωνόμαστε; Γιατί να μην αγαπιόμαστε; Γιατί να μη συγχωρεθούμε;

Ολοκληρώνω με τα λόγια του Ιησού Χριστού:

«Αγαπάτε τους εχθρούς υμών, ευλογείτε τους καταρωμένους υμάς, καλώς ποιείτε τους μισούντας υμάς και προσεύχεστε υπέρ των επηρεαζόντων υμας και διοκόντων υμάς».

«Όσα θέλετε να σας κάνουν οι άνθρωποι, αυτά και εσείς να κάνετε σε αυτούς» .

«Με όποιο μέτρο κρίνετε, με το ίδιο μέτρο θα κριθείτε. Αν συγχωρείτε τους άλλους, θα σας συγχωρέσει ο ουράνιος πατέρας. Αν δεν συγχωρείτε τους συνανθρώπους σας, ούτε ο ουράνιος πατέρας θα σας συγχωρέσει».

«Έτσι θα καταλάβουν όλοι ότι είστε μαθητές μου, αν έχετε αγάπη μεταξύ σας.»
Ας συγχωρήσουμε λοιπόν ακολουθώντας το παράδειγμα που μας έδωσε ο Ενσαρκωμένος Λόγος του Θεού!
Καλή συνέχεια στην ημέρα σας με Αγάπη,
καλοσύνη και συγχώρεση για τα πάντα!