«ΕΠΩΝΥΜΟΥ ΠΟΡΕΙΑ»: Παρουσιάστηκε χτες βράδυ 29-5-2018, στο Εμπορικό Επιμελητήριο το βιβλίο της κα Καίτης Κουναλάκη. Επιμελείται και παρουσιάζει η Ρένα Γ. Τζωράκη©.

Μια αξιόλογη εκδήλωση έγινε χτες βράδυ 29 Μαΐου 2018,
στο Εμπορικό Επιμελητήριο Ηρακλείου.

Η εκδήλωση, υπό την αιγίδα του Συλλόγου Συγγραφέων –Λογοτεχνών Ηρακλείου «Κρητών Λόγος» με συντονιστή τον φιλόλογο –συγγραφέα και υπεύθυνο δημοσίων σχέσεων κο Τζανάκη Μιχάλη, ο οποίος αντικατέστησε για εκείνο το βράδυ τον Πρόεδρο του συλλόγου κο Καρτσάκη Κωνσταντίνο εκπαιδευτικό – συγγραφέα-ποιητή, που λόγοι υγείας τον ανάγκασαν να μην είναι παρόν στην εκδήλωση με αισθητή την απουσία του.

Ο χαιρετισμός του όμως διαβάστηκε από τον κο Αυγουστινάκη Γιώργο ταμία του συλλόγου και ποιητή.

Την τοποθέτησή τους επάνω στο έργο της κα Κουναλάκη έκαναν οι:

Κα Αταλάντη Μιχελογιαννάκη Καραβελάκη ,

εκπαιδευτικός – συγγραφέας και ο κος Γιώργος Παναγιωτάκης ιστορικός ερευνητής και συγγραφέας.

Αποσπάσματα από το βιβλίο διάβασα προσωπικά σαν γραμματέας του συλλόγου .

Ένα βιβλίο 662 σελίδων, που μας ταξίδεψε μαγικά στο χρόνο, γεμάτο ιστορικές αναφορές , ένα υπαρξιακό οδοιπορικό , που αρχίζει από την

υστεροβυζαντινή περίοδο, φυλακίζοντας μέσα στις σελίδες του βιβλίου της αποσπασματικές εικόνες μιας άλλης εποχής συνυφαίνοντας μύθους αλλοτινούς και ιστορικές μαρτυρίες, σταχυολογώντας θραύσματα και ψιθύρους, όπου η συγγραφέας με μοναδικό όπλο την γραφίδα της και την ανεξάντλητη υπομονή της και φυσικά το μεράκι της προσπάθησε να ζωντανέψει τις ρίζες της και να διασώσει τους αστείρευτους λαϊκούς θησαυρούς, τα ήθη και έθιμα του τόπου μας.

Ένα βιβλίο με μια γλαφυρή γραφή, ευκολοδιάβαστο παρά τις τόσες σελίδες του , που κάθε αναγνώστης, που αναζητά την ιστορική αλήθεια, την αμεροληψία, την αντικειμενικότητα, θα πρέπει να το έχει στην βιβλιοθήκη του.

Ας μην ξεχνάμε εξάλλου τα λόγια του Αντισθένη:

«Αρχή σοφίας ονομάτων επίσκεψις.»

Προϋπόθεση για τη σωστή γραφή, αποτελεί η ετυμολογική γνώση της λέξης. Να γνωρίζουμε τα μέρη που την συνθέτουν και που της δίνουν τη σημασία που έχει. Οι λέξεις εκτός από ορθογραφία κουβαλούν και την ιστορία τους. «Κι αν ξεχνούν οι άνθρωποι, πάντα θυμούνται εκείνες» όπως μας τόνισε ο μεγάλος μας ποιτής Κ. Παλαμάς.
Με το βιβλίο της αυτό η συγγραφέας αποδεικνύει έμπρακτα πως γράφει καλά αμερόληπτα με ειλικρίνεια και αμεσότητα και κερδίζει τον αναγνώστη από την πρώτη στιγμή γιατί θέλει να πυροδοτήσει τη μνήμη και με τον τρόπο της ιστορικής της κατάθεσης δεν την αφήνει να εξελιχθεί σε λήθη, όχι μόνο από τις νέες γενιές αλλά και από τις παλιότερες που έζησαν μιαν άλλη εποχή. Τέλος μπορούμε να πούμε ότι το βιβλίο είναι μια πολυθεματική ιστορική τοιχογραφία, μια… εγκυκλοπαίδεια μιας ξεχασμένης εποχής, που απολακτίζει τη λήθη και συντηρεί την εθνική και συλλογική μνήμη.
Της εύχομαι το βιβλίο της από καρδιάς να είναι καλοτάξιδο και πάντα να μας απογειώνει κυριολεκτικά με τις πνευματικές δημιουργίες της!

Ελάτε να γνωρίσουμε την συγγραφέα Κα Καίτη Κουναλάκη μέσα από ένα μίνι Βιογραφικό της:

Γεννήθηκε στον Άγιο Νικόλαο Λασιθίου αλλά μεγάλωσε στο Ηράκλειο Κρήτης. Εργάστηκε σε μεγάλες εταιρείες για 24 χρόνια σε διαφορετικούς τομείς. Τα τελευταία 11 χρόνια εργάστηκε σαν ερευνήτρια στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών (εργαστήριο εδαφολογίας). Έχει δημοσιεύσει πολλές επιστημονικές εργασίες σε ελληνικά και ξένα περιοδικά, και έχει πάρει μέρος στη διοργάνωση πολλών συνεδρίων. Ταξίδεψε πολύ στην Ευρώπη, την Αμερική, την Αφρική, για επαγγελματικά θέματα και συνεργάστηκε με πανεπιστήμια του εξωτερικού.

Αγαπά τη φωτογραφία ,την μουσική, την όπερα, το θέατρο, την ατμόσφαιρα των μουσείων, τους αρχαιολογικούς χώρους, λατρεύει τα ζώα και τους μεγάλους περιπάτους στην εξοχή. Απέκτησε δυο κόρες οι οποίες θεωρεί ότι είναι το μεγαλύτερο έργο της ζωής της. Το βιβλίο «ΕΠΩΝΥΜΟΥ ΠΟΡΕΙΑ» είναι η πρώτη της συγγραφική απόπειρα.
Είναι μέλος του συλλόγου συγγραφέων –λογοτεχνών « Κρητών Λόγος» και απέσπασε το τρίτο βραβείο στο σύλλογο με το ποίημά της:
«Μη με διακόπτετε».

Δείτε περισσότερα για το βιβλίο της κα Κουναλάκη:

https://logotexnikoperiboli.blogspot.gr/2018/05/29-7-9.html

Η ομιλία της συγγραφέως κας Κουναλάκη©:

Αξιότιμε Δήμαρχε

Κυρίες και Κύριοι, Φίλες και φίλοι

Σας καλωσορίζω στην αποψινή βραδιά που είναι πολύ σημαντική για μένα .Θέλω να σας ευχαριστήσω που είσαστε κοντά μου ,άτομα που γνωρίζω αλλά και άτομα που δεν γνωρίζω. Η παρουσία όλων σας σήμερα εδώ με τιμά και με συγκινεί και επίσης αποδεικνύει και το ενδιαφέρον σας για το βιβλίο τούτο.

Η αποψινή βραδιά, της παρουσίασης του συγκεκριμένου βιβλίου, είναι εξαιρετικά σημαντική για μένα, όπως είπα, γιατί θεωρώ ότι αποτελεί το καλύτερο μνημόσυνο που θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί στην μνήμη του πατέρα μου, που έφυγε από κοντά μας πριν 22 χρόνια ,αλλά και όλων των προγόνων μας.

Σε αυτό το σημείο θα μου επιτρέψετε να εκφράσω και δημόσια τις θερμές μου ευχαριστίες προς τη φιλόλογο Μαρία Ταμιωλάκη- Μυλωνά που αγκάλιασε την όλη προσπάθεια και έκανε την φιλολογική επιμέλεια , τον κ. Γιάννη Βλάσση και την κ. Σοφία Πρωτόγερου από τον εκδοτικό οίκο «Συλλεκτική Πένα» για την ηλεκτρονική σελιδοποίηση αλλά και το τυπογραφείο «Καζανάκη» για την εκτύπωση αυτής της καλαίσθητης ιστορικής έκδοσης.

Επίσης θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Σύλλογο Συγγραφέων –Λογοτεχνών Ηρακλείου «ΚΡΗΤΩΝ ΛΟΓΟΣ» και ιδιαιτέρως για την πολύτιμη βοήθεια τους όσον αφορά την πραγματοποίηση της εκδήλωσης αυτής τον κ. Καρτσάκη και τον κ. Αυγουστινάκη και βέβαια το Επιμελητήριο Ηρακλείου για την φιλοξενία του σ αυτόν τον όμορφο χώρο . Πραγματικά τους ευχαριστώ όλους από καρδιάς !

Πολλές εγκάρδιες ευχαριστίες στους εξαίρετους ομιλητές που μου έκαναν την τιμή και μου έδωσαν την χαρά να μιλήσουν Εστίασαν μοναδικά στην ψυχή του βιβλίου μου κι ακόμα και στις πιο λεπτές πτυχές του.

Ξεχωριστά λοιπόν, κι από καρδιάς, ευχαριστώ την κ. Αταλάντη Μιχελογιαννάκη και τον κ. Γεώργιο Παναγιωτάκη καθώς και την κ. Ρένα Τζωράκη που με την ξεχωριστή φωνή της διάβασε αποσπάσματα του βιβλίου μου. Ευχαριστώ πολύ επίσης τον κ. Μιχάλη Τζανάκη για τον συντονισμό της εκδήλωσης.

Ένα βιβλίο είτε το διαβάζεις είτε το γράφεις είναι ένα ταξίδι. Όταν αρχίζεις να γράφεις, αποβλέπεις, όπως και στο ταξίδι, σ ένα προορισμό. Το ταξίδι μ αυτό το βιβλίο ήταν μια σύνθεση από πολλές περιπέτειες ,σταθμούς ,αναβαθμίδες. Ποτέ δεν είχα φανταστεί τι μου επιφύλασσε αυτή η έρευνα . Πέρασα ώρες πνευματικής ανάτασης, ώρες νοητικής χαράς ,ώρες γαλήνης και πληρότητας, αλλά την ίδια στιγμή πέρασα και ώρες αβεβαιότητας και αγωνίας. Με ακολουθούσε επίμονα η απορία πως τελικά θα παρουσιαζόταν όλο εκείνο το υλικό με τρόπο που να είναι εύληπτο από τον αναγνώστη χωρίς να αλλοιωθεί το μεγαλείο του.

Ένα οδοιπορικό της οικογένειας Κουνάλη και των συνεπωνύμων με την ευρεία έννοια, με πολλούς σταθμούς και μεγάλες περιπέτειες. Μια σύγχρονη Οδύσσεια. Είναι μια κυριολεκτικά απίστευτη διαδρομή που όταν τη διαβάσετε, θα φαντάζει στα μάτια σας σαν μια κινηματογραφική ταινία που περιμένει τον σκηνοθέτη της. Τα πιο συναρπαστικά παραμύθια είναι συνήθως οι πραγματικές ιστορίες ανθρώπων που βρέθηκαν στη δίνη ενός ανεμοστρόβιλου ιστορικών γεγονότων και μεγάλων αλλαγών, όχι πάντα με δική τους επιλογή.

Η ιστορία της ευρύτερης οικογενείας μας, φίλοι και φίλες, σύμφωνα με την έρευνα αρχίζει το 1204 στην Βέροια και από κει ξεκινά και το ταξίδι , δηλαδή 814 χρόνια πριν (8 αιώνες).

Αυτό το βιβλίο άρχισα να το γράφω το 2012 και οφείλω να σημειώσω εδώ ότι έκανα πολύ μεγάλη έρευνα και αρκετά ταξίδια. Είναι η ιστορία ανθρώπων που πίστεψαν, αγωνίστηκαν, απογοητεύτηκαν, αλλά στο τέλος κατάφεραν με πολλή προσπάθεια, να κτίσουν τις βάσεις για την εθνική ανεξαρτησία, τη δημοκρατία και την ευημερία σε Ελλάδα και όχι μόνο.

Ήταν οι γενιές που με πολύ ιδρώτα και αίμα, με θυσίες, άπειρες αντιφάσεις και εσωτερικές συγκρούσεις πέτυχαν τελικά να ξεφύγουν από το σύνδρομο της μικρής και μίζερης πατρίδας μας, να ανοίξουν τα παράθυρα προς τα έξω και να δημιουργήσουν τις προοπτικές για μια ευρωπαϊκή Ελλάδα , που θα μπορεί με αυτοπεποίθηση να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις ενός κόσμου που αλλάζει με ταχύτατους ρυθμούς.

Το οδοιπορικό της οικογένειας όπως εγώ το κατέγραψα ξεκινάει από την Βέροια, όπως είπα, συνεχίζει στη Σμύρνη, τη Χαλκιδική, την Πελοπόννησο, την Κων/λη, την Κεφαλονιά, την Κρήτη, την Πάτμο, τη Σκύρο, τη Σύμη, τη Σάμο, τον Πόρο Τροιζηνίας, τη Χίο, την Ερμούπολη της Σύρου ,τη Λέσβο, την Κάρυστο, τις Σέρρες, το Σιδηρόκαστρο αλλά και την Ευρώπη, την Αμερική, την Αυστραλία, τον Καναδά, την Αίγυπτο, και την μακρινή Βραζιλία. Έτσι μέσα από τη βιωματική εμπειρία των σύγχρονων οικογενειών, βλέπουμε να εκτυλίσσεται η ιστορία 8 αιώνων

Το βιβλίο αυτό τελειώνει το Μάρτιο του 2017 !

Αν αναρωτιέστε που βρήκα όλα αυτά τα στοιχεία ,θα σας απαντήσω ότι διάβασα ληξιαρχικά έγγραφα, έψαξα τοπικές και εθνικές απογραφές, Χάρτες, Ενοριακά στοιχεία, Πολιτογραφήσεις, Στρατιωτικά αρχεία, Τοπικές εφημερίδες και περιοδικά .

Μπήκα σε αρχεία του κράτους ,σε συμβολαιογραφικά αρχεία ,σε βιβλιοθήκες ξένων πανεπιστημίων και διάβασα μεγάλο αριθμό βιβλίων, όπως θα δείτε από τη βιβλιογραφία που παραθέτω στο τέλος του βιβλίου .Στο δρόμο συνάντησα πολλές δυσκολίες, αλλά σήμερα τις έχω κιόλας ξεχάσει όλες .

Εκτός του ότι είναι απίθανο να ανακαλύψεις στο Διαδίκτυο ανάλογα αρχεία από κάποιες χώρες (όπως η σημερινή Τουρκία, Ρωσία, Ρουμανία, Βουλγαρία), όπου στο παρελθόν υπήρχαν ακμάζουσες ελληνικές κοινότητες, οι διαδοχικοί πόλεμοι, οι αλλαγές των συνόρων, οι μαζικές μετακινήσεις πληθυσμών και διάφορες άλλες ειδικές συνθήκες καθιστούν εξαιρετικά δύσκολη ακόμα και την διάσωση δημοτολογίων ή θρησκευτικών, τοπικών και άλλων αρχείων σε έγγραφη, πόσο μάλλον σε ηλεκτρονική μορφή.

Συνέλεξα προσωπικές μαρτυρίες, οικογενειακές ιστορίες και γενεαλογικά δέντρα για να ανακαλύψω προγόνους και ζώντες συγγενείς. Επιχείρησα επίσης να κατανοήσω όχι μόνο πού και πότε έζησαν κάποιοι, αλλά και τον τρόπο ζωής τους, τη βιογραφία και τον τρόπο σκέψης τους. Αυτό συχνά με οδήγησε στη γνωριμία παλαιών νόμων, παλαιών πολιτικών συνόρων, τάσεων μετανάστευσης και ιστορικο- κοινωνικών συνθηκών.

Ακόμη και μία ανεπιτυχής αναζήτηση προγόνων βοηθά σε καλύτερη κατανόηση της ιστορίας.

Η αναζήτηση ζώντων συγγενών μας οδήγησε και σε δυο οικογενειακές συνεστιάσεις, τόσο μακρινών όσο και αποκομμένων συγγενών. Θεωρώ ότι με τις συνεστιάσεις αυτές βοήθησα στην επανένωση οικογενειών αλλά και στη γνωριμία άλλων συνεπωνύμων που χωρίστηκαν λόγω πολέμου, μετανάστευσης η ακόμη και υιοθεσίας. Επιθυμία μου είναι να βοηθήσω να διατηρηθούν ζωντανές οικογενειακές παραδόσεις, γι αυτό και θέλω να γίνει θεσμός η συνάντηση –συνεστίαση μια φορά τον χρόνο το πρώτο 15νθημερο του Αυγούστου.

Οφείλω να σας πω ότι η έννοια της πατρίδας είναι μία από αυτές που καθορίζουν την προσωπικότητα και προσδιορίζουν την ταυτότητα κάθε ανθρώπου.

Τα ερωτηματικά πολλά.

-Μέσα στην παγκοσμιοποιημένη κοινωνία που ζούμε, το βίωμα ή η αναπόληση είναι αυτά που καθορίζουν την έννοια της πατρίδας ;

-Τι είναι ο άνθρωπος, το αίμα ή το θρέμμα;

-Αυτό που γενετικά τον καθόρισε ή αυτό που παιδευτικά τον διαμόρφωσε εκ των υστέρων;

-Η ράτσα, το αίμα, η κληρονομικότητα με άλλα λόγια, είναι πιο σημαντικός παράγοντας από το περιβάλλον μέσα στο οποίο κανείς μεγαλώνει;

Οι περιγραφές του τόπου και της κρητικής γης στο βιβλίο, τωρινής και αλλοτινής, αποσκοπούν στο να δείξουν οπτικά και παραστατικά, ότι η πατρίδα είναι κομμάτι των βιωμάτων αλλά κυρίως των βαθύτερων εγχαράξεων που σφραγίζουν το είναι μας.

Η έννοια της πατρίδας δεν είναι μια αντικειμενική συνθήκη βασισμένη στα σταθερά χαρακτηριστικά της καταγωγής ή της ανατροφής.

Η σκέψη μας δραστηριοποιείται σε μια εποχή μικτών γάμων, μετακινήσεων, προσφύγων που ζουν σε άλλη πατρίδα, μεταναστών που αναγκάζονται να επιστρέψουν στον τόπο τους, παλιννοστούντων, παιδιών από αλλοδαπούς γονείς που αναγνωρίζουν πατρίδα την “ξένη” γη, που γι’ αυτούς ωστόσο είναι γενέθλια κ.ο.κ.

Επομένως, ποια μπορεί να θεωρηθεί συνειδησιακά πατρίδα, αν ο όρος αυτός δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια ιδεολογική συνθήκη ή, καλύτερα, μια συναισθηματική εστία;

Γι’ αυτό, το σημαντικό είναι να διαβάσουμε το βιβλίο με την προοπτική της διαρκούς συζήτησης για την ταυτότητα, ειδικά όσον αφορά στην πάτρια συνείδηση. Με αυτούς τους όρους, το θεωρώ διαχρονικό.

Θα ήθελα να τελειώσει η συνάντηση μας σήμερα με τη ρήση του αγαπημένου Καζαντζάκη που έχω στην πρώτη σελίδα του βιβλίου μου.

«Το πρώτο σου χρέος, εκτελώντας τη θητεία σου στη ράτσα, είναι να νιώσεις μέσα σου όλους τους προγόνους. Το δεύτερο, να φωτίσεις την ορμή τους και να συνεχίσεις το έργο τους. Το τρίτο σου χρέος, να παραδώσεις στο γιο τη μεγάλη εντολή να σε ξεπεράσει».

Εύχομαι ουράνια γενναιοδωρία σε όλους σας !

Σας ευχαριστώ πολύ για την τιμή !

Περισσότερες φωτό από την εκδήλωση: