Α΄ Κορινθίους Κεφ. 7
1 ΓΙΑ όσα, όμως, μου γράψατε, [είναι]
καλό στον άνθρωπο να μη αγγίζει γυναίκα.
2 Για τις πορνείες, όμως, κάθε ένας
ας έχει τη δική του γυναίκα, και κάθε μία ας έχει τον δικό της άνδρα.
3 Ο άνδρας ας αποδίδει στη γυναίκα
την οφειλόμενη εύνοια· παρόμοια δε, και η γυναίκα στον άνδρα.
4 Η γυναίκα δεν εξουσιάζει το δικό
της σώμα, αλλά ο άνδρας· παρόμοια δε και ο άνδρας δεν εξουσιάζει το δικό του
σώμα, αλλά η γυναίκα.
5 Μη αποστερείτε ο ένας τον άλλον,
εκτός αν [είναι] κάτι, ύστερα από συμφωνία, για λίγο καιρό, για να καταγίνεστε
στη νηστεία και στην προσευχή· και πάλι να συνέρχεστε στα ίδια, για να μη σας
πειράζει ο σατανάς εξαιτίας τής ακράτειάς σας.
6 Και το λέω αυτό, επιτρέψτε μου, όχι
σαν προσταγή.
7 Επειδή, θέλω όλοι οι άνθρωποι να
είναι όπως και εγώ ο ίδιος· αλλά, κάθε ένας έχει από τον Θεό ιδιαίτερο χάρισμα,
άλλος μεν έτσι, άλλος δε έτσι.
8 Προς τους αγάμους και προς τις
χήρες, όμως, λέω: Είναι καλό σ’ αυτούς αν μείνουν όπως και εγώ·
9 αλλά, αν δεν εγκρατεύονται, ας
έρθουν σε γάμο· επειδή, είναι καλύτερο νάρθουν σε γάμο, παρά να εξάπτονται.
10 Σ’ εκείνους, όμως, που έχουν έρθει
σε γάμο παραγγέλλω, όχι εγώ, αλλά ο Κύριος, η γυναίκα να μη χωρίσει από τον
άνδρα της.
11 Αλλά, αν συμβεί να χωρίσει, ας
μένει άγαμη ή ας συμφιλιωθεί με τον άνδρα· και ο άνδρας, να μη αφήνει τη
γυναίκα [του].
12 Προς τους υπόλοιπους, όμως, λέω
εγώ, όχι ο Κύριος: Αν κάποιος έχει γυναίκα άπιστη, κι αυτή είναι σύμφωνη να
συνοικεί μαζί του, ας μη την αφήνει.
13 Και η γυναίκα που έχει άνδρα
άπιστο, κι αυτός είναι σύμφωνος να συνοικεί μαζί της, ας μη τον αφήνει.
14 Επειδή, ο άπιστος άνδρας αγιάστηκε
διαμέσου τής γυναίκας· και η γυναίκα η άπιστη αγιάστηκε διαμέσου τού άνδρα·
επειδή, διαφορετικά, τα παιδιά σας θα ήσαν ακάθαρτα· τώρα, όμως, είναι άγια.
15 Αλλά, αν ο άπιστος προβαίνει σε
χωρισμό, ας χωρίσει. Ο αδελφός ή η αδελφή δεν είναι δουλωμένοι σε τέτοια· ο
Θεός, όμως, μας προσκάλεσε σε ειρήνη.
16 Επειδή, τι ξέρεις, γυναίκα, αν
πρόκειται να σώσεις τον άνδρα; Ή, τι ξέρεις, άνδρα, αν πρόκειται να σώσεις τη
γυναίκα;
17 Αλλά, καθώς ο Θεός μοίρασε σε κάθε
έναν, και καθώς ο Κύριος προσκάλεσε κάθε έναν, έτσι ας περπατάει· και έτσι
διατάζω σε όλες τις εκκλησίες.
18 Προσκλήθηκε κάποιος στην πίστη με
περιτομή; Ας μη σκεπάζει την περιτομή. Προσκλήθηκε κάποιος χωρίς περιτομή; Ας
μη κάνει περιτομή.
19 Η περιτομή δεν είναι τίποτε, και η
ακροβυστία δεν είναι τίποτε· αλλά η τήρηση των εντολών τού Θεού.
20 Κάθε ένας, στην κλήση στην οποία
κλήθηκε, ας μένει σ’ αυτή.
21 Κλήθηκες δούλος; Μη σε μέλει· αλλ’
αν μπορείς να γίνεις ελεύθερος, μεταχειρίσου [το] καλύτερα.
22 Επειδή, όποιος κλήθηκε δούλος στον
Κύριο, είναι απελεύθερος του Κυρίου· παρόμοια και όποιος κλήθηκε ελεύθερος,
είναι δούλος τού Χριστού.
23 Αγοραστήκατε με τιμή· μη γίνεστε
δούλοι ανθρώπων.
24 Κάθε ένας, αδελφοί, σε ό,τι
κλήθηκε, ας μένει σ’ αυτό μπροστά στον Θεό.
25 Για τις παρθένες, όμως, προσταγή
τού Κυρίου δεν έχω· αλλά, γνώμη δίνω, ως ελεημένος τού Κυρίου να είμαι πιστός.
26 Τούτο, λοιπόν, νομίζω ότι [είναι]
καλό για την παρούσα ανάγκη, ότι στον άνθρωπο είναι καλό να είναι έτσι:
27 Είσαι δεσμευμένος με γυναίκα; Μη
ζητάς λύση. Είσαι αποδεσμευμένος από γυναίκα; Μη ζητάς γυναίκα.
28 Όμως, και αν έρθεις σε γάμο, δεν
αμάρτησες· και αν η παρθένα έρθει σε γάμο, δεν αμάρτησε· αλλά, οι άνθρωποι
αυτής τής κατηγορίας θα έχουν θλίψη στη σάρκα τους· και εγώ σας λυπάμαι.
29 Λέω, όμως, τούτο, αδελφοί, ότι ο
υπόλοιπος καιρός είναι σύντομος· ώστε, και εκείνοι που έχουν γυναίκες, να είναι
σαν να μη έχουν·
30 και εκείνοι που κλαίνε, σαν να μη
κλαίνε· και εκείνοι που χαίρονται, σαν να μη χαίρονται· και εκείνοι που
αγοράζουν, σαν να μη [τα] έχουν σε κατοχή·
31 και εκείνοι που μεταχειρίζονται
τούτο τον κόσμο, σαν να μη [τον] μεταχειρίζονται καθόλου· επειδή, το σχήμα
τούτου τού κόσμου παρέρχεται.
32 Θέλω, μάλιστα, να είστε αμέριμνοι·
ο άγαμος μεριμνάει γι’ αυτά που είναι τού Κυρίου, πώς να αρέσει στον Κύριο·
33 ενώ αυτός που έχει έρθει σε γάμο
μεριμνάει γι’ αυτά που είναι τού κόσμου, πώς να αρέσει στη γυναίκα.
34 Διαφέρει η γυναίκα και η παρθένα·
η άγαμη μεριμνάει [γι’] αυτά που είναι τού Κυρίου, για να είναι αγία, και στο
σώμα και στο πνεύμα· ενώ, αυτή που ήρθε σε γάμο, μεριμνάει [γι’] αυτά που
[είναι] τού κόσμου, πώς να αρέσει στον άνδρα.
35 Και το λέω αυτό για το δικό σας
συμφέρον· όχι για να βάλω σε σας παγίδα, αλλά για το σεμνοπρεπές, και για να
είστε προσκολλημένοι στον Κύριο, χωρίς περισπασμούς.
36 Αλλά, αν κάποιος νομίζει ότι
ασχημονεί στη δική του παρθένα, αν παρήλθε η ακμή της, και πρέπει να γίνει
έτσι, ας κάνει ό,τι θέλει, δεν αμαρτάνει· ας έρχονται σε γάμο.
37 Όποιος, όμως, στέκεται στερεός
στην καρδιά του, μη έχοντας ανάγκη, και έχει εξουσία για το δικό [του] θέλημα,
και το αποφάσισε μέσα στην καρδιά του, να διατηρεί τη δική του παρθένα, ενεργεί
καλώς.
38 Ώστε, και όποιος δίνει σε γάμο,
ενεργεί καλώς· αλλά, εκείνος που δεν δίνει σε γάμο, ενεργεί καλύτερα.
39 Η γυναίκα είναι δεσμευμένη
διαμέσου τού νόμου για όσον καιρό ζει ο άνδρας της· αν, όμως, ο άνδρας της
πεθάνει, είναι ελεύθερη νάρθει σε γάμο με όποιον άνδρα θέλει, μόνον [τούτο να
γίνεται] εν Κυρίω.
40 Είναι, όμως, μακαριότερη αν μείνει
έτσι, κατά τη δική μου γνώμη· νομίζω δε ότι και εγώ έχω Πνεύμα Θεού.
0 Σχόλια