Β΄ Πέτρου
Κεφ. 1
1 Ο ΣΥΜΕΩΝ Πέτρος, δούλος και απόστολος του Ιησού Χριστού, προς όσους
έλαχαν μαζί μας ισότιμη πίστη στη δικαιοσύνη τού Θεού μας και Σωτήρα, του Ιησού
Χριστού.
2 Ας πληθύνει σε σας χάρη και ειρήνη διαμέσου τής επίγνωσης του Θεού,
και του Ιησού τού Κυρίου μας.
3 Καθώς η θεία δύναμή του χάρισε σε μας όλα τα [απαραίτητα] προς ζωή και
ευσέβεια, διαμέσου τής επίγνωσης εκείνου που μας κάλεσε με τη δόξα του και την
αρετή·
4 διαμέσου των οποίων δωρήθηκαν σε μας οι πιο μεγάλες και πολύτιμες
υποσχέσεις, ώστε διαμέσου αυτών να γίνετε κοινωνοί θείας φύσης, έχοντας
αποφύγει τη διαφθορά, [που υπάρχει] μέσα στον κόσμο, διαμέσου τής επιθυμίας.
5 Και ακριβώς δε γι’ αυτό, αφού καταβάλετε κάθε επιμέλεια, προσθέστε
στην πίστη σας την αρετή, στην αρετή δε τη γνώση,
6 και στη γνώση την εγκράτεια, στην εγκράτεια δε την υπομονή, και στην
υπομονή την ευσέβεια,
7 στην ευσέβεια δε τη φιλαδελφία, και στη φιλαδελφία την αγάπη.
8 Επειδή, αν όλα αυτά υπάρχουν σε σας και περισσεύουν, σας κάνουν όχι
αργούς ούτε άκαρπους στην επίγνωση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.
9 Επειδή, σε όποιον αυτά δεν υπάρχουν, είναι τυφλός, είναι μύωπας, και
λησμόνησε τον καθαρισμό των παλιών του αμαρτιών.
10 Γι’ αυτό, αδελφοί, επιμεληθείτε περισσότερο να κάνετε βέβαιη την
κλήση και την εκλογή σας· καθόσον, κάνοντας αυτά, δεν θα φταίξετε ποτέ.
11 Επειδή, έτσι θα σας δοθεί κατά πλούσιο τρόπο η είσοδος στην αιώνια
βασιλεία τού Κυρίου μας και Σωτήρα Ιησού Χριστού.
12 Γι’ αυτό, δεν θα αμελήσω να σας υπενθυμίζω γι’ αυτά πάντοτε, παρόλο
που είστε γνώστες και είστε στηριγμένοι στην παρούσα αλήθεια.
13 Θεωρώ, όμως, δίκαιο, εφόσον είμαι σε τούτο το σκήνωμα, να σας
διεγείρω διαμέσου τής υπόμνησης·
14 επειδή ξέρω ότι, σε λίγο θα αποθέσω το σκήνωμά μου, όπως και ο Κύριός
μας Ιησούς Χριστός φανέρωσε σε μένα.
15 Όμως, θα επιμεληθώ, ώστε εσείς, και μετά την αναχώρησή μου, να
μπορείτε πάντοτε να [τα] θυμάστε αυτά.
16 Επειδή, σας γνωστοποιήσαμε τη δύναμη και παρουσία τού Κυρίου μας
Ιησού Χριστού, ότι δεν ακολουθήσαμε σοφιστικούς μύθους, αλλά ότι γίναμε
αυτόπτες μάρτυρες της μεγαλειότητας εκείνου.
17 Επειδή, πήρε από τον Πατέρα Θεό τιμή και δόξα, όταν ήρθε σ’ αυτόν από
τη μεγαλόπρεπη δόξα μια τέτοια φωνή: «Αυτός είναι ο Υιός μου ο αγαπητός, στον
οποίο εγώ ευαρεστήθηκα».
18 Κι αυτή τη φωνή την ακούσαμε εμείς, καθώς ήρθε από τον ουρανό, όταν
ήμασταν μαζί του στο άγιο βουνό.
19 Και έχουμε βεβαιότερο τον προφητικό λόγο, στον οποίο κάνετε καλά να
προσέχετε, σαν σε λυχνάρι που φέγγει μέσα σε σκοτεινόν τόπο, μέχρις ότου έρθει
η αυγή τής ημέρας, και ο φωσφόρος ανατείλει μέσα στις καρδιές σας,
20 ξέροντας πρώτα τούτο, ότι καμιά προφητεία τής γραφής δεν γίνεται από
την προσωπική εξήγηση εκείνου [που προφητεύει].
21 Επειδή, δεν ήρθε ποτέ προφητεία από θέλημα ανθρώπου, αλλά,
οδηγούμενοι από το Άγιο Πνεύμα, μίλησαν οι άγιοι άνθρωποι του Θεού.
0 Σχόλια