Στο ρόδινο μακάριο φως,
νά με, ανεβαίνω της αυγής,
με σηκωμένα χέρια·
η θεία γαλήνη με καλεί
του πέλαου, έτσι για να βγω
προς τα γαλάζια αιθέρια·
μα ω οι άξαφνες πνοές
της γης, που μεσ’ στα στήθια μου χιμάν
και ακέρια με κλονίζουν!
Ω Δία, το πέλαγο ειν’
βαρύ και τα λυτά μου τα μαλλιά
σαν πέτρες με βυθίζουν!
Αύρες, τρεχάτε, - ω
Κυμοθόη, ω Γλαύκη, - ελάτε, πιάστε μου
τα χέρια απ’ τη μασκάλη.
Δεν πρόσμενα, έτσι
μονομιάς παραδομένη να βρεθώ
μεσ’ στου Ήλιου την αγκάλη…
Διαβάστε περισσότερα
για τον Άγγελο Σικελιανό:
Αφιέρωμα στον Άγγελο
Σικελιανό, που σαν σήμερα στις 15-3-1884 ήρθε στη ΖΩΗ!
0 Σχόλια