Λίγα λόγια
για την Ασπασία:
Η Ασπασία (περ.
470 – περ. 400 π.Χ. ) καταγόταν από τη
Μίλητο και ήταν διάσημη για το δεσμό που διατηρούσε με τον επιφανή Αθηναίο
πολιτικό Περικλή.
Ελάχιστα πράγματα είναι γνωστά για τη ζωή της. Πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ενήλικης ζωής της στην Αθήνα και υπάρχει η πιθανότητα να επηρέασε, διαμέσου του Περικλή, την πολιτική του αθηναϊκού κράτους. Στο όνομά της αναφέρονται στα έργα τους οι Πλάτων, Αριστοφάνης, Ξενοφών και άλλοι συγγραφείς της εποχής.
Ελάχιστα πράγματα είναι γνωστά για τη ζωή της. Πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ενήλικης ζωής της στην Αθήνα και υπάρχει η πιθανότητα να επηρέασε, διαμέσου του Περικλή, την πολιτική του αθηναϊκού κράτους. Στο όνομά της αναφέρονται στα έργα τους οι Πλάτων, Αριστοφάνης, Ξενοφών και άλλοι συγγραφείς της εποχής.
Ορισμένοι από αυτούς
υποστηρίζουν πως η Ασπασία διατηρούσε οίκο ανοχής, ενώ ήταν πόρνη και η ίδια.
Ωστόσο οι σύγχρονοι μελετητές είναι επιφυλακτικοί ως προς αυτό το ζήτημα,
δεδομένου ότι πρόκειται για ισχυρισμό συγγραφέων (μεταξύ αυτών και κωμικοί
ποιητές) που ως στόχο είχαν τη δυσφήμιση του Περικλή. Ορισμένοι μελετητές
αμφισβητούν ακόμη και την παράδοση βάσει της οποίας η Ασπασία ήταν εταίρα,
θεωρώντας πως στην πραγματικότητα το ζεύγος ήταν παντρεμένο. Η Ασπασία απέκτησε
με τον Περικλή ένα γιο, ο οποίος επίσης ονομάστηκε Περικλής. Ο τελευταίος
αργότερα έγινε στρατηγός του αθηναϊκού στρατού και εκτελέστηκε μετά τη Ναυμαχία
των Αργινουσών. Μετά το θάνατο του Περικλή του Πρεσβύτερου, πιστεύεται πως η
Ασπασία έγινε εταίρα του Λυσικλή, ενός άλλου Αθηναίου πολιτικού και
στρατιωτικού.
Το όνομα της
Ασπασίας συνδέεται στενά με τη δόξα και τη φήμη του Περικλή.
Ο Πλούταρχος την αναγνωρίζει ως μια σημαντική προσωπικότητα ανάμεσα στους πολιτικούς και τους διανοούμενους, και εκφράζει το θαυμασμό του για μια γυναίκα που «χειριζόταν όπως επιθυμούσε τους σπουδαιότερους άνδρες του κράτους και παρείχε αφορμή στους φιλοσόφους να μιλούν κολακευτικά για εκείνη και εις μάκρος».
Ο συγγραφέας αναφέρει ότι η φήμη της Ασπασίας ήταν τέτοια, που ακόμη και ο Κύρος ο Νεότερος, που ενεπλάκη σε πόλεμο με το βασιλιά Αρταξέρξη Β' της Περσίας, χάρισε το όνομά της σε μια από τις παλλακίδες του. Όταν ο Κύρος έχασε τη ζωή του στη μάχη, η γυναίκα αυτή δόθηκε ως λάφυρο στο βασιλιά, στον οποίο άσκησε μεγάλη επιρροή.
Ο Λουκιανός αποκαλεί την Ασπασία «πρότυπο σοφίας» και εξυμνεί «τις γνώσεις της γύρω από την πολιτική, τη διορατικότητα, την εξυπνάδα και την οξυδέρκειά της».
Ένα κείμενο συριακής προέλευσης, σύμφωνα με το οποίο η Ασπασία συνέθεσε ένα λόγο και ζήτησε από έναν άνδρα να το διαβάσει για χάρη της στο δικαστήριο, επιβεβαιώνει τη φήμη της ρητορικής δεινότητας της.
Μια βυζαντινή εγκυκλοπαίδεια του 10ου αιώνα, η Σούδα, αναφέρει ότι η Ασπασία χρησιμοποιούσε έξυπνα τις λέξεις, πως ήταν σοφίστρια και δασκάλα της ρητορικής.
Ο Πλούταρχος την αναγνωρίζει ως μια σημαντική προσωπικότητα ανάμεσα στους πολιτικούς και τους διανοούμενους, και εκφράζει το θαυμασμό του για μια γυναίκα που «χειριζόταν όπως επιθυμούσε τους σπουδαιότερους άνδρες του κράτους και παρείχε αφορμή στους φιλοσόφους να μιλούν κολακευτικά για εκείνη και εις μάκρος».
Ο συγγραφέας αναφέρει ότι η φήμη της Ασπασίας ήταν τέτοια, που ακόμη και ο Κύρος ο Νεότερος, που ενεπλάκη σε πόλεμο με το βασιλιά Αρταξέρξη Β' της Περσίας, χάρισε το όνομά της σε μια από τις παλλακίδες του. Όταν ο Κύρος έχασε τη ζωή του στη μάχη, η γυναίκα αυτή δόθηκε ως λάφυρο στο βασιλιά, στον οποίο άσκησε μεγάλη επιρροή.
Ο Λουκιανός αποκαλεί την Ασπασία «πρότυπο σοφίας» και εξυμνεί «τις γνώσεις της γύρω από την πολιτική, τη διορατικότητα, την εξυπνάδα και την οξυδέρκειά της».
Ένα κείμενο συριακής προέλευσης, σύμφωνα με το οποίο η Ασπασία συνέθεσε ένα λόγο και ζήτησε από έναν άνδρα να το διαβάσει για χάρη της στο δικαστήριο, επιβεβαιώνει τη φήμη της ρητορικής δεινότητας της.
Μια βυζαντινή εγκυκλοπαίδεια του 10ου αιώνα, η Σούδα, αναφέρει ότι η Ασπασία χρησιμοποιούσε έξυπνα τις λέξεις, πως ήταν σοφίστρια και δασκάλα της ρητορικής.
Βασιζόμενοι στις
παραπάνω αποτιμήσεις, μια σειρά από μελετητές υποστηρίζουν ότι η Ασπασία
υπήρξε, κατά τα φαινόμενα, η μοναδική γυναίκα στην κλασική Ελλάδα που κατάφερε
να διακριθεί στο δημόσιο βίο, επηρεάζοντας τον Περικλή στη σύνταξη των δημόσιων
λόγων του.
Μια μερίδα ιστορικών είναι της άποψης ότι η Ασπασία ίδρυσε μια Ακαδημία για κορίτσια πλούσιων οικογενειών ή ακόμη ότι αποτελεί τον εφευρέτη τη σωκρατικής μεθόδου.
Ωστόσο, ο Ρόμπερτ Γ. Γουάλας, Καθηγητής των Κλασικών στο Northwestern University, τονίζει πως «δεν μπορούμε να δεχτούμε ως ιστορική αλήθεια το ανέκδοτο της εποχής, βάσει του οποίου η Ασπασία έμαθε στον Περικλή να μιλά, οπότε ήταν σημαντική ρήτορας ή φιλόσοφος».
Ο Γουάλας θεωρεί ότι πιθανώς ο Πλάτων αποδίδει αυτό το ρόλο στην Ασπασία επηρεασμένος από την κωμωδία.
Ο Κάγκαν με τη σειρά του περιγράφει την Ασπασία ως μια «όμορφη, ανεξάρτητη, εξαιρετικά έξυπνη νεαρή γυναίκα, ικανή να συμμετέχει επί ίσοις όροις σε μια συζήτηση ανάμεσα στα μεγαλύτερα μυαλά της Ελλάδας, καθώς και να συζητά και να δίνει διευκρινήσεις σε οποιαδήποτε ερώτηση με το σύζυγό της».
Ο Ρότζερ Τζαστ, Καθηγητής της κοινωνικής ανθρωπολογίας στο Πανεπιστήμιο του Κεντ, πιστεύει ότι η Ασπασία ήταν ένα εξαιρετικό πρόσωπο, αλλά το παράδειγμά της είναι από μόνο του αρκετό για να τονίσει το γεγονός ότι για να γίνει μια γυναίκα ισάξια πνευματικά και κοινωνικά ενός άντρα έπρεπε να ήταν εταίρα.
Σύμφωνα με την Προύντενς Άλλεν, φιλόσοφο και καθηγήτρια, η Ασπασία προώθησε την προοπτική να γίνει μια γυναίκα φιλόσοφος ένα βήμα παραπέρα από την ποιήτρια Σαπφώ.
Μια μερίδα ιστορικών είναι της άποψης ότι η Ασπασία ίδρυσε μια Ακαδημία για κορίτσια πλούσιων οικογενειών ή ακόμη ότι αποτελεί τον εφευρέτη τη σωκρατικής μεθόδου.
Ωστόσο, ο Ρόμπερτ Γ. Γουάλας, Καθηγητής των Κλασικών στο Northwestern University, τονίζει πως «δεν μπορούμε να δεχτούμε ως ιστορική αλήθεια το ανέκδοτο της εποχής, βάσει του οποίου η Ασπασία έμαθε στον Περικλή να μιλά, οπότε ήταν σημαντική ρήτορας ή φιλόσοφος».
Ο Γουάλας θεωρεί ότι πιθανώς ο Πλάτων αποδίδει αυτό το ρόλο στην Ασπασία επηρεασμένος από την κωμωδία.
Ο Κάγκαν με τη σειρά του περιγράφει την Ασπασία ως μια «όμορφη, ανεξάρτητη, εξαιρετικά έξυπνη νεαρή γυναίκα, ικανή να συμμετέχει επί ίσοις όροις σε μια συζήτηση ανάμεσα στα μεγαλύτερα μυαλά της Ελλάδας, καθώς και να συζητά και να δίνει διευκρινήσεις σε οποιαδήποτε ερώτηση με το σύζυγό της».
Ο Ρότζερ Τζαστ, Καθηγητής της κοινωνικής ανθρωπολογίας στο Πανεπιστήμιο του Κεντ, πιστεύει ότι η Ασπασία ήταν ένα εξαιρετικό πρόσωπο, αλλά το παράδειγμά της είναι από μόνο του αρκετό για να τονίσει το γεγονός ότι για να γίνει μια γυναίκα ισάξια πνευματικά και κοινωνικά ενός άντρα έπρεπε να ήταν εταίρα.
Σύμφωνα με την Προύντενς Άλλεν, φιλόσοφο και καθηγήτρια, η Ασπασία προώθησε την προοπτική να γίνει μια γυναίκα φιλόσοφος ένα βήμα παραπέρα από την ποιήτρια Σαπφώ.
Λίγα λόγια
για την Ασπασία:
Η Ασπασία (περ.
470 – περ. 400 π.Χ. ) καταγόταν από τη
Μίλητο και ήταν διάσημη για το δεσμό που διατηρούσε με τον επιφανή Αθηναίο
πολιτικό Περικλή.
Ελάχιστα πράγματα είναι γνωστά για τη ζωή της. Πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ενήλικης ζωής της στην Αθήνα και υπάρχει η πιθανότητα να επηρέασε, διαμέσου του Περικλή, την πολιτική του αθηναϊκού κράτους. Στο όνομά της αναφέρονται στα έργα τους οι Πλάτων, Αριστοφάνης, Ξενοφών και άλλοι συγγραφείς της εποχής.
Ελάχιστα πράγματα είναι γνωστά για τη ζωή της. Πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ενήλικης ζωής της στην Αθήνα και υπάρχει η πιθανότητα να επηρέασε, διαμέσου του Περικλή, την πολιτική του αθηναϊκού κράτους. Στο όνομά της αναφέρονται στα έργα τους οι Πλάτων, Αριστοφάνης, Ξενοφών και άλλοι συγγραφείς της εποχής.
Ορισμένοι από αυτούς
υποστηρίζουν πως η Ασπασία διατηρούσε οίκο ανοχής, ενώ ήταν πόρνη και η ίδια.
Ωστόσο οι σύγχρονοι μελετητές είναι επιφυλακτικοί ως προς αυτό το ζήτημα,
δεδομένου ότι πρόκειται για ισχυρισμό συγγραφέων (μεταξύ αυτών και κωμικοί
ποιητές) που ως στόχο είχαν τη δυσφήμιση του Περικλή. Ορισμένοι μελετητές
αμφισβητούν ακόμη και την παράδοση βάσει της οποίας η Ασπασία ήταν εταίρα,
θεωρώντας πως στην πραγματικότητα το ζεύγος ήταν παντρεμένο. Η Ασπασία απέκτησε
με τον Περικλή ένα γιο, ο οποίος επίσης ονομάστηκε Περικλής.
Ο τελευταίος αργότερα έγινε στρατηγός του αθηναϊκού στρατού και εκτελέστηκε μετά τη Ναυμαχία των Αργινουσών. Μετά το θάνατο του Περικλή του Πρεσβύτερου, πιστεύεται πως η Ασπασία έγινε εταίρα του Λυσικλή, ενός άλλου Αθηναίου πολιτικού και στρατιωτικού.
Ο τελευταίος αργότερα έγινε στρατηγός του αθηναϊκού στρατού και εκτελέστηκε μετά τη Ναυμαχία των Αργινουσών. Μετά το θάνατο του Περικλή του Πρεσβύτερου, πιστεύεται πως η Ασπασία έγινε εταίρα του Λυσικλή, ενός άλλου Αθηναίου πολιτικού και στρατιωτικού.
(πίνακας του Hector Le Roux, 1829-1900)
Ασπασία, η
πιο μορφωμένη γυναίκα της κλασικής Αθήνας που την κατηγόρησαν για ασέβεια και
αθεΐα. Την ερωτεύτηκε ο Φειδίας, αλλά αυτή προτίμησε τον Περικλή και του άλλαξε
τη ζωή. Γιατί δεν την παντρεύτηκε;
Η Ασπασία
γεννήθηκε στη Μίλητο γύρω στο 470 π.Χ. Ο πατέρας της ήταν ο Αξίοχος, ο οποίος
είχε φροντίσει η κόρη του να έχει επιμελημένη μόρφωση και κατά συνέπεια να
γίνει ένα σπάνιο κορίτσι για εκείνη την εποχή, που η μόρφωση ήταν ανδρικό
προνόμιο. Την έπαιρνε μαζί του στη φιλοσοφική σχολή όπου φοιτούσαν μόνο άνδρες,
με αποτέλεσμα να θεωρεί τη συναναστροφή μαζί τους κάτι το απόλυτα φυσιολογικό.
Διδάχθηκε μουσική, χορό, τραγούδι, ρητορική, ιστορία. Ήταν άριστη μαθήτρια και
εξαιρετικά εντυπωσιακή κοπέλα και πολλοί πλούσιοι νέοι της Μιλήτου της
προσέφεραν μεγάλα ποσά για να την αποκτήσουν. Η Ασπασία στην Αθήνα Στη Μίλητο
πήγε ο γνωστός αρχιτέκτονας και πολεοδόμος, Ιππόδαμος. Η Ασπασία λέγεται ότι
του ζήτησε να την πάρει μαζί του στην Αθήνα όπου ανθούσε η φιλοσοφία. Έτσι
έφθασε στο λίκνο της φιλοσοφίας αρκετά έτοιμη για να αντιμετωπίσει όλες τις
πνευματικές προκλήσεις. Έμεινε για κάποιο διάστημα μαζί του και σύντομα
ξεκίνησε τις συναναστροφές με τους πνευματικούς κύκλους της Αθήνας. Η Ασπασία
ήταν 20 χρονών όταν νοίκιασε ένα σπίτι και δίδασκε φιλοσοφία, μια πράξη πολύ
προχωρημένη για τα δεδομένα της κλασικής Αθήνας. Στη δημοκρατική Αθήνα
ξεσηκώθηκε θύελλα αντιδράσεων και κατηγορίες παντός είδους για το ήθος και την
προσωπική της ζωή, αλλά η Ασπασία δεν πτοήθηκε.
Ο Περικλής τότε ήταν παντρεμένος και είχε δυο γιους τον Ξάνθιππο και τον Πάραλο. Ήταν η περίοδος που είχε ξεκινήσει το οικοδομικό πρόγραμμα του Περικλή και συνεχίζονταν τα έργα για την αποπεράτωση του Παρθενώνα.
Ο Περικλής τότε ήταν παντρεμένος και είχε δυο γιους τον Ξάνθιππο και τον Πάραλο. Ήταν η περίοδος που είχε ξεκινήσει το οικοδομικό πρόγραμμα του Περικλή και συνεχίζονταν τα έργα για την αποπεράτωση του Παρθενώνα.
Αυτοπροσωπογραφία της Marie Bouliard, η οποία ποζάρει ως Ασπασία, 1794:
Η γνωριμία της με τον Περικλή
Έτσι,
η Ασπασία θέλησε να επισκεφθεί το εργαστήριο του Φειδία και να δει από κοντά τα
έργα. Και οι δυο άνδρες έμειναν άφωνοι με την ομορφιά της. Λέγεται ότι την ερωτεύτηκαν
και οι δύο γι αυτό και ο Φειδίας θέλησε αργότερα να δώσει τη μορφή της στο
γλυπτό της Αθηνάς. Η ίδια όμως προτίμησε τον Περικλή. Εκείνος αμέσως άφησε τη
σύζυγό του με την οποία είχαν ήδη προβλήματα και έμεινε με την Ασπασία. Τα
κουτσομπολιά έδιναν κι έπαιρναν στη μικρή κοινωνία της Αθήνας. Η Ασπασία όμως
«είχε την αρετή να αντιλαμβάνεται τα πολιτικά πράγματα», έτσι ο Περικλής στο
πρόσωπό της βρήκε κι ένα πολύτιμο σύμβουλο. Ήταν η πρώτη που αγωνίστηκε για τη
χειραφέτηση των γυναικών και υπέστη τις συνέπειες. Η Ασπασία κερδίσει το
θαυμασμό αλλά…και τη μήνη Διατηρούσε ένα σχολείο για τα κορίτσια των πλούσιων
οικογενειών, όπου σύχναζαν μεγάλοι πολιτικοί και φιλόσοφοι. Έκδηλος ήταν ο
θαυμασμός του Σωκράτη στο πρόσωπό της, αλλά και του Πλάτωνα.
Το βέβαιο είναι ότι ο ρόλος της Ασπασίας στην πολιτική και κοινωνική ζωή της Αθήνας υπερέβαινε το καθιερωμένο ρόλο μιας «πρώτης κυρίας», σε τέτοιο βαθμό που εισέπραξε τη μήνη όλων σχεδόν των κωμικών και σατιρικών συγγραφέων της εποχής. Οι παρεμβάσεις της εκθέτουν τον Περικλή
Η εμπλοκή της στην πολιτική ζωή του τόπου κάποιες φορές είχε σοβαρές επιπτώσεις για τον Περικλή. Η ίδια ήταν πίσω από την απόφαση του Περικλή για αποστολή εκστρατευτικής δύναμης κατά της Σάμου. Η απόφαση αυτή είχε καταστροφικά αποτελέσματα για τους Αθηναίους. Ο Πλούταρχος αναφέρει ότι ο Περικλής έστειλε το εκστρατευτικό σώμα μεροληπτώντας υπέρ της Μιλήτου, επειδή ήταν η γενέτειρα της Ασπασίας. Οι Αθηναίοι κατέλαβαν το νησί αλλά έχασαν σημαντικές δυνάμεις. Ακόμα και το εμπάργκο των Αθηναίων στους Μεγαρείς θεωρείται εκδίκηση της Ασπασίας για την απαγωγή εταίρων, από τον οίκο ανοχής που διατηρούσε στην Αθήνα. Όλα αυτά προκάλεσαν πολλά κακόβουλα σχόλια για την εταίρα που έκανε ότι ήθελε τον Περικλή. Το 432 π.Χ. την παρέπεμψαν σε δίκη για ασέβεια και αθεΐα, αφού δεν μπορούσαν να την οδηγήσουν σε δίκη για όλα όσα της καταλόγιζαν. Όμως, οι δικαστές της Ηλιαίας την αθώωσαν χάρη στη συγκινητική υπεράσπιση του Περικλή.
Ο Περικλής αγάπησε την Ασπασία, αλλά δεν την παντρεύτηκε !
Ο Περικλής την αγάπησε πολύ, αλλά ποτέ δεν την παντρεύτηκε, γιατί πολύ απλά δεν μπορούσε. Ο νόμος περί υπηκοότητας που είχε περάσει ο ίδιος το 451, στην προσπάθειά του να αποτρέψει τις αριστοκρατικές οικογένειες από το να συμμαχούν με άλλες πόλεις, σήμαινε ότι θα διακινδύνευε ολόκληρη την πολιτική του σταδιοδρομία, εάν παντρευόταν την Ασπασία.
Απέκτησαν ωστόσο ένα γιο, τον Περικλή το νεότερο, έναν από τους νικητές στρατηγούς στη ναυμαχία των Αργινουσών το 406 π.Χ. Οι δύο νόμιμοι γιοι του Περικλή είχαν πεθάνει, κι έτσι ο γιος της Ασπασίας έγινε ο νόμιμος κληρονόμος του. Κατά συνέπεια, η Μιλήσια εταίρα που είχε φανατικούς εχθρούς αλλά και φανατικούς υποστηριχτές, απόλαυσε σχεδόν όλα τα προνόμια μιας Αθηναίας.
Το βέβαιο είναι ότι ο ρόλος της Ασπασίας στην πολιτική και κοινωνική ζωή της Αθήνας υπερέβαινε το καθιερωμένο ρόλο μιας «πρώτης κυρίας», σε τέτοιο βαθμό που εισέπραξε τη μήνη όλων σχεδόν των κωμικών και σατιρικών συγγραφέων της εποχής. Οι παρεμβάσεις της εκθέτουν τον Περικλή
Η εμπλοκή της στην πολιτική ζωή του τόπου κάποιες φορές είχε σοβαρές επιπτώσεις για τον Περικλή. Η ίδια ήταν πίσω από την απόφαση του Περικλή για αποστολή εκστρατευτικής δύναμης κατά της Σάμου. Η απόφαση αυτή είχε καταστροφικά αποτελέσματα για τους Αθηναίους. Ο Πλούταρχος αναφέρει ότι ο Περικλής έστειλε το εκστρατευτικό σώμα μεροληπτώντας υπέρ της Μιλήτου, επειδή ήταν η γενέτειρα της Ασπασίας. Οι Αθηναίοι κατέλαβαν το νησί αλλά έχασαν σημαντικές δυνάμεις. Ακόμα και το εμπάργκο των Αθηναίων στους Μεγαρείς θεωρείται εκδίκηση της Ασπασίας για την απαγωγή εταίρων, από τον οίκο ανοχής που διατηρούσε στην Αθήνα. Όλα αυτά προκάλεσαν πολλά κακόβουλα σχόλια για την εταίρα που έκανε ότι ήθελε τον Περικλή. Το 432 π.Χ. την παρέπεμψαν σε δίκη για ασέβεια και αθεΐα, αφού δεν μπορούσαν να την οδηγήσουν σε δίκη για όλα όσα της καταλόγιζαν. Όμως, οι δικαστές της Ηλιαίας την αθώωσαν χάρη στη συγκινητική υπεράσπιση του Περικλή.
Ο Περικλής αγάπησε την Ασπασία, αλλά δεν την παντρεύτηκε !
Ο Περικλής την αγάπησε πολύ, αλλά ποτέ δεν την παντρεύτηκε, γιατί πολύ απλά δεν μπορούσε. Ο νόμος περί υπηκοότητας που είχε περάσει ο ίδιος το 451, στην προσπάθειά του να αποτρέψει τις αριστοκρατικές οικογένειες από το να συμμαχούν με άλλες πόλεις, σήμαινε ότι θα διακινδύνευε ολόκληρη την πολιτική του σταδιοδρομία, εάν παντρευόταν την Ασπασία.
Απέκτησαν ωστόσο ένα γιο, τον Περικλή το νεότερο, έναν από τους νικητές στρατηγούς στη ναυμαχία των Αργινουσών το 406 π.Χ. Οι δύο νόμιμοι γιοι του Περικλή είχαν πεθάνει, κι έτσι ο γιος της Ασπασίας έγινε ο νόμιμος κληρονόμος του. Κατά συνέπεια, η Μιλήσια εταίρα που είχε φανατικούς εχθρούς αλλά και φανατικούς υποστηριχτές, απόλαυσε σχεδόν όλα τα προνόμια μιας Αθηναίας.
Ο Σωκράτης επισκέπτεται την Ασπασία
Ο Περικλής πεθαίνει Το 429 π.Χ. η Αθήνα δοκιμαζόταν από το λοιμό.
Ο Περικλής έζησε το θάνατος της αδερφής του και των δυο του παιδιών. Με πεσμένο το ηθικό του έπεσε σε κατάθλιψη. Λίγο πριν πεθάνει, οι Αθηναίοι για χάρη του αγαπημένου τους ηγέτη, άλλαξαν το νόμο για την ιδιότητα του Αθηναίου Πολίτη. Πλέον ο γιος του από την Ασπασία μπορούσε να αποκτήσει πλήρη πολιτικά δικαιώματα και να γίνει κληρονόμος του πατέρα του.
Ο Θάνατος του Περικλή:
Αθηναίο στρατηγό, αρχηγό της δημοκρατικής παράταξης και πιθανότατα φίλο του Περικλή. Ο Αισχίνης αναφέρει ότι οι δυο τους απέκτησαν ακόμα ένα γιο. Ωστόσο, τονίζει ότι η πολιτική επιτυχία του Λυσικλή οφείλεται κατά κύριο λόγο στην Ασπασία. Για την Ασπασία δεν ξέρουμε πότε και πως πέθανε. Γνωρίζουμε μόνο πως είχε πεθάνει, όταν ήπιε το κώνιο ο Σωκράτης. Παρά τις αντιδράσεις στο πρόσωπό της δεν μπορεί κανείς να αμφισβητήσει πως ήταν μια αξιόλογη και δυναμική γυναίκα που στάθηκε επάξια δίπλα στον Περικλή. Είναι γεγονός ότι ο καλλωπισμός της Αθήνας και του Πειραιά όπως και η κάποιας μορφής χειραφέτηση των γυναικών, οφειλόταν σε κείνη γι΄ αυτό και υπάρχει μερίδα ιστορικών που ίσως υπερβολικά, ονομάζουν τον πέμπτο αιώνα,
«Αιώνα της Ασπασίας»!...
0 Σχόλια