«Χρυσάνθεμα» του Τάσου Λειβαδίτη.

«Χρυσάνθεμα» του Τάσου Λειβαδίτη.






«Χρυσάνθεμα» του  Τάσου Λειβαδίτη.

Φθινόπωρο ήσυχο, αφηρημένο – τα φύλλα θα ’λεγες πέφτουν από μιαν άλλη ζωή και μόνο τα χρυσάνθεμα επιμένουν, σαν τις πλάνες μας. Είμαι μόνος, η κάμαρα άδεια και δεν έχω παρά ένα μοναδικό στόμα
……………για τόσα χαμένα πράγματα.

Από τη συλλογή «Εγχειρίδιο ευθανασίας», Κέδρος 1979
(συγκεντρωτική έκδοση: Τάσος Λειβαδίτης, Ποίηση 3, 1979-1990)


 
                    Λογοτεχνικό περιβόλι!


Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια