“Η Ορθοδοξία “.

Γλυκό που είναι το σκοτάδι στις εικόνες των προγόνων

άμωμα χέρια μεταληπτικά

ρούχα που τ’ άδραξεν η γαλήνη και δεν γνωρίζουν άνεμο

βαθιά το ελέησον απ’ τους άυλους βράχους

τα μάτια σαν καρποί ευωδάτοι.

Κι ο ψάλτης ολόσωμος ανεβαίνει στο πλατάνι της φωνής

καημένε κόσμε

θυμίαμα η γαλάζια οσμή κι ο καπνός ασημένιος,

κερί να στάζει ολοένα στα παιδόπουλα

καημένε κόσμε

σα βγαίνουν —ω χαρά πρώτη— με το Ευαγγέλιο και με τις λαμπάδες

κ’ ύστερα η μεγάλη χαρά να συντροφεύουν τ’ Άγια.

Ο παπα-Γιάννης τυλιγμένος τ’ άσπρο του φελόνι

καλός πατέρας και καλός παππούς με το σιρόκο στη γενειάδα

χρόνια αιώνες χρόνια και νιάτα που ‘χει η ομορφιά.

(Πηγή: Νίκος Καρούζος, Τα Ποιήματα, τόμ. Α΄, Ίκαρος, Αθήνα 1995
(2η έκδ.), σ. 176)

Λογοτεχνικό περιβόλι!