Γνωρίζετε ποιος ήταν ο Ηφαιστίων;

Ηφαιστίων

Μακεδόνας ευγενής και επιστήθιος φίλος του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Ο Αλέξανδρος ξεχώριζε τον Ηφαιστίωνα από όλους τους άλλους εταίρους

Μακεδόνας ευγενής και επιστήθιος φίλος του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Ο Αλέξανδρος ξεχώριζε τον Ηφαιστίωνα από όλους τους άλλους εταίρους. Τον θεωρούσε ισάδελφο και τον αποκαλούσε «φιλαλέξανδρον», ενώ τον Κρατερό, έναν άλλο φίλο του, τον αποκαλούσε «φιλοβασιλέα». Φαίνεται μάλιστα ότι οι δύο φίλοι δεν διακρίνονταν μεταξύ τους στην εμφάνιση και διηγούνται ότι, μετά τη μάχη της Ισσού, η αιχμάλωτη βασίλισσα - μητέρα έπεσε στα πόδια του Ηφαιστίωνος, εκλαμβάνοντάς τον για τον Αλέξανδρο. Ο τελευταίος όμως την καθησύχασε, λέγοντας ότι και εκείνος ήταν Αλέξανδρος.

Ο Ηφαιστίων γεννήθηκε στην Πέλλα το 357 π.Χ και ήταν γιός του ευγενούς Αμύντορος. Ήταν ένα χρόνο μεγαλύτερος από τον Αλέξανδρο και μεγάλωσαν μαζί με κοινό δάσκαλο τον Αριστοτέλη.

Η στρατιωτική δράση του Ηφαιστίωνος

Το όνομά του αναφέρεται για πρώτη φορά, όταν η στρατιά του Αλεξάνδρου αποβιβάστηκε στη Μικρά Ασία. Τότε, θυσίασε στον τάφο του Πατρόκλου στην Τρωάδα, όπως έκανε ο φίλος του στον τάφο του Αχιλλέα. Κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του Αλεξάνδρου,, ανέλαβε σημαντικές θέσεις και αποστολές.

Το 332 π.Χ. ανέλαβε τη διοίκηση της Σιδώνας και όταν ο Αλέξανδρος ταξίδεψε από την Τύρο προς την Αίγυπτο, ο Ηφαιστίων ανέλαβε τη διοίκηση του στόλου. Στην Μάχη των Γαυγαμήλων πολέμησε επικεφαλής της έφιππης σωματοφυλακής του Αλεξάνδρου και τραυματίστηκε σοβαρά στον βραχίονα.

Μετά την εκτέλεση του Φιλώτα, το 330 π.Χ., που είχε καταδικαστεί σε θάνατο για συνωμοσία, ο Ηφαιστίων έγινε ίππαρχος,. Όταν ο Αλέξανδρος επιτέθηκε στην επαναστατημένη Σογδιανή στις αρχές του 328 π.Χ., ήταν επικεφαλής μιας από τις πέντε φάλαγγες του στρατού. Μετά την καταστολή της επανάστασης, ανέλαβε να εποικίσει τις νέες πόλεις της περιοχής αυτής. Μετά τον φόνο τού Κλείτου, έμεινε ο μόνος υπεύθυνος για το ιππικό των εταίρων. Επίσης, ήταν υπεύθυνος για τη διατροφή τού στρατού κατά τον χειμώνα της χρονιάς εκείνης.

Το 327 π.Χ., όταν ο Αλέξανδρος πορευόταν με το μισό στράτευμα από τη Βακτριανή προς τις Ινδίες, ακολουθώντας τη βόρεια όχθη του ποταμού Κωφήνα, ο Ηφαιστίων με τον Περδίκκα, επικεφαλής τού υπόλοιπου μισού, ακολούθησαν τη νότια ακτή και φρόντιζαν για την κατασκευή πλοίων και γεφυρών για τη διάβαση του Ινδού. Κατά την πορεία αυτή, κατέλαβε και το οχυρό φρούριο που κατείχε ο Άστης, ηγεμόνας της Πευκέλας, ο οποίος δεν το παρέδιδε.

Βοήθησε σημαντικά τον Αλέξανδρο στη σύλληψη τού αποστάτη Πώρου και, μετά την ήττα του τελευταίου και την παράδοσή του στον Μακεδόνα βασιλιά, ο Ηφαιστίων εισέβαλε στη χώρα του συνονόματου ανιψιού του Πώρου, τη Γανδαρίτιδα, όπου έχτισε την Αλεξάνδρεια στον ποταμό Ακεσίτη. Κατά την επίθεση κατά των Μαλλών και Οξυδρακών το 326 π.Χ., ως αρχηγός ενός από τα τρία τμήματα του στρατού, κατέλαβε τον ποταμό Υάρωτι.

Ο Ηφαιστίων ανέλαβε να οχυρώσει τα Πάτταλα, πόλη στις εκβολές του Ινδού, που επρόκειτο να γίνει σπουδαίο εμπορικό κέντρο μεταξύ της Μεσογείου και του Ινδικού Ωκεανού. Κατά την πορεία της επιστροφής, ίδρυσε και άλλες πόλεις, όπως π.χ. την Αλεξάνδρεια των Ωρειτών.

Ο γάμος και ο αδόκητος θάνατος του Ηφαιστίωνος

Ο Ηφαιστίων ήταν ένθερμος υποστηρικτής της ελληνοπερσικής αφομοιωτικής πολιτικής του Αλεξάνδρου. Ο στενότατος δεσμός του με εκείνον έγινε πιο φανερός, όταν στα Σούσα το 324 π.Χ. μόνο αυτός από τους εταίρους νυμφεύτηκε Περσίδα, σύμφωνα με την επιθυμία του Μακεδόνα βασιλιά, που ήθελε τα παιδιά τους να είναι ξαδέλφια. Ο Αλέξανδρος έλαβε ως δεύτερη σύζυγο την μεγάλη κόρη του Δαρείου, Στάτειρα και ο Ηφαιστίων την νεώτερη αδελφή της, Δρύπετι.

Μετά τους γάμους τους οι δυο φίλοι έφυγαν στα Εκβάτανα, όπου το φθινόπωρο του 324 π.Χ. τελέστηκαν με μεγάλη μεγαλοπρέπεια τα Διονύσια. Τότε αρρώστησε ο Ηφαιστίων και την έβδομη ημέρα τής γιορτής πέθανε.

Ο Αλέξανδρος ήταν απαρηγόρητος για τον χαμό του φίλου του και για τρεις ημέρες έμεινε νηστικός, πενθώντας τον. Οι γιορτές διακόπηκαν και οι μάγοι έσβησαν την ιερή φωτιά στους ναούς, σαν να είχε πεθάνει βασιλιάς. Ο Αλέξανδρος μέσω απεσταλμένων του στο μαντείο του Άμμωνος Διός, ζήτησε να μάθει αν μπορούσε να τιμάται ο νεκρός φίλος του ως ήρωας.

Η απάντηση ήταν θετική και ο νεκρός Ηφαιστίων μεταφέρθηκε στη Βαβυλώνα, όπου με διαταγή του Αλέξανδρου χτίστηκε μεγαλοπρεπέστατο οικοδόμημα, που στοίχισε 12.000 τάλαντα και κάηκε μαζί με τη σορό του Ηφαιστίωνος,
παρουσία του Μακεδόνα στρατηλάτη. Κατόπιν, ο Αλέξανδρος τέλεσε τις πρώτες σπονδές προς τιμήν του θανόντος φίλου του και διέταξε να μοιράσουν στον στρατό 10.000 σφάγια.