6 επιλεγμένα ποιήματα της Σύλιας Χαδούλη, που επέλεξε για σας το Λογοτεχνικό περιβόλι.

Η ποιήτρια Σύλια Χαδούλη:

"Η μυροφόρος Άνοιξη".της Σύλια Χαδούλη.

Ο   Πίνακας  είναι της Photini Stephanidi

Photini Stephanid

Μυστηριακοί ψαλμοί σταλάζουν μύρο άφεσης

στις αιμορραγούσες φλέβες της μυροφόρου Άνοιξης

Το πετρωμένο φιλί του Ιούδα χαράζει με κόκκινες σταγόνες

στις λευκές σελίδες του ημερολογίου της αιωνιότητας

θεατρικές σκηνές ζωής και θανάτου

Καταδίκες σιωπής σκεπάζουν την Πύλη του Παραδείσου με χρυσή σκόνη σκουριάς

Αρχαίοι Θεοί δικάζουν τις λευκές ώρες αγάπης που δεν δόθηκαν

Εκείνες τις ώρες που η Άνοιξη βάδιζε με τον αραχνοΰφαντο χιτώνα της

κεντημένο με τα χρώματα της νεογέννητης αυγής,

μέσα στις εποχές του χρόνου.

Τα λυτά μαλλιά της στόλιζε ενα στεφάνι πλεγμένο με τις επτά μικρές Πλειάδες

και ολάνθιστους λεμονανθούς

Κοράλλια, κοχύλια και θαλάσσιες ανεμώνες

εξαγνισμένα από την μήτρα της αρχαίας θάλασσας

αγκάλιαζαν τα κρινοδάχτυλα της

Σκόρπιζε σπόρους αγάπης στο υγρό χώμα της χώρας

των ανθρωπίνων πεδίων αιμορραγούντων τραυμάτων

Ευωδιαστοί άνεμοι δρόσισαν με πικρό μέλι τα διψασμένα χείλη των λειμώνων της απουσίας.

Ιεροτελεστίες μυστικές υψώνουν υμνωδίες αισθήσεων και παραισθήσεων

Έφηβος ήλιος σφραγίζει την ιερή τελετουργία

της άφεσης και της λύτρωσης.

«Πύρινα σημάδια χαραγμένα στην ηλικία της μνήμης»
Της Συλιας Χαδουλη

Πύρινα σημάδια χαράζονται στην ηλικία της μνήμης

Πάλλευκους ο μανδύας της Θυσίας

Σταγονες πορφύρας στιγματίζουν τις σκιες των Ικριωματων του

Σταυρού

Ενθεες μυστικιστικές Ιεροτελεστίες

Υμνος δοξαστικος Πορφυρων Αγγέλων υψώνεται στον Ουράνιο Πατέρα

Αγγίζουν τις αιμορραγουσες πληγες με τα ακροδάχτυλα τους

Ικέτες των μυρωμενων δακρύων της Υπέρτατης Μητερας

Μύρο Θεϊκό αναβλύζει από τους πόρους του άυλου σώματος

της αδολης Αγαπης

Αίμα θυσίας Θεού σφραγίζει τα σημάδια των ιλων

της προδοσίας

Σφραγιδολιθος αχράντων μυστηρίων σημαδεύει τους λευκούς τοίχους

στο ερημικό ξωκλήσι στην άκρη της θάλασσας

Γλάροι λευκοί οδηγούν από την πορεία της γης

στην άφθαρτη αιωνιότητα των επτά ουρανών

Ενώνω τα χερια μου σε προσευχή

Γονατίζω και προσκυνώ το Άγιο Όνομα σου Αγαπη

Αθάνατες πνοες τρυφερων χρωμάτων των κήπων

του ουρανίου θόλου

επουλωνουν τα λησμονημένα τραύματα στα τοπία ψυχης.

«Η Ιερή μορφή της Αγάπης » Της Συλιας Χαδουλη

 

Δροσοσταλίδες θαλασσινού νερού και αλατιού μίας έρημης

ακρογιαλιάς του Αυγούστου απλώνονται στους υπερτατους κόσμους του σύμπαντος

Αηχες σιωπές, απουσίες αλλότριων εποχών και θνητών ερωτών

σχηματίζουν ομόκεντρους κύκλους αισθήσεων και παραισθήσεων

Σπονδή Θείας Κοινωνίας άρτου και οίνου σφράγισε το δάκρυ

Εκείνο που ένωσε σε ιερό όρκο Αγαπης τα σώματα

μέσα στις ομίχλες που η μνημοσύνη καλυπτει την ύπαρξη της

Ευωδιάζουν οι πληγες των ηλων μέλι, σμύρνα και λιβάνι

Έχουν την αφη θεϊκής αφεσης

Πυρριχια ίχνη σκαλίζονται στην άμμο της γης

Πορφυροι Άγγελοι κρατούν σφραγισμένους στα ακροδάχτυλα τους

τους χρησμούς της πληγωμενης μορφης της Αγαπης

Μυστικιστικοι ψαλμοί εξαγνιζουν το σωμα της

με ικεσίες Αγγέλων σε τελετουργίες τοπίων αιωνιας ληθης και συγχώρεσης.

Στεφανι με άνθη γιασεμιών στολίζει τα ξεπλεκα μαλλια της

Ανεσπερο φως αχνοφεγγιζει το παλευκο φόρεμα της κεντημένο με χρυσες κλωστες αστεριών

Βαδίζει αφήνοντας άυλα ίχνη στο ουράνιο στερέωμα προς τις

ανθισμενες Πύλες της Αιωνιότητας.

"Ιερή Ικεσία". Της  Σύλια Χαδούλη.

Πίνακας -  Νικολέττα Μαγεμέλι

Νικολέττα Μαγεμέλι

Αρχαίοι σοφοί σκαλίζουν αξιώματα ακραίων χρησμών

μελλοντικών ανθρωπίνων ωρών

Από τα ακροδάχτυλα τους  αχνοφεγγίζουν χρώματα πορφυρογέννητης αυγής

Μυστηριακοί ήχοι παλαιάς κοπής μοιράζουν την θλίψη των δακρυσμένων  σύννεφων

Ζωγραφίζουν με την ουράνια παλέτα μαρμάρινα σκαλοπάτια στο σώμα της νεογέννητης αυγής του αέναου χρόνου

Η Αγάπη ενδεδυμένη με τον πάλλευκο αραχνοΰφαντο χιτώνα της

κεντημένο με μαργαριτάρια συστάσεων αστεριών

βαδίζει αφήνοντας ίχνη χρυσοπόρφυρου φωτός στον ουράνιο θόλο

Τους ώμους της τυλίγει τρυφερά ένας διάφανος μανδύας στοργής

Αστρικές πυρακτώσεις ελλειπτικών μυστηρίων χαράζονται στα χείλη των αστεριών

Άυλες είναι οι θρυαλλίδες της άχραντης ύπαρξης της Θεότητας της

Ακολουθίες σπινθήρων νεφελωμάτων τυφλών τραυμάτων συνυπάρχουν

Μυστηριακή μέθεξις Αρχαγγέλων σε αστρική σύναξη συγκαλείται

Ενδύονται με πορφυρές στολές Αρχιστράτηγων

Επτά ημέρες και επτά νύχτες ικεσίας και ακοίμητης δοξολογίας

Πανάχραντη Μητέρα του αληθούς φωτός της ανέγγιχτης και αμόλυντης Αγάπης

Μην επαφίεις ημάς δεσμώτες της άτεγκτης Μοίρας,

της προδοσίας με το φιλί των τριάντα αργυρίων,

των Τελώνων και των Φαρισαίων, εκείνων που θέτουν τον δάκτυλον επί τον τύπον των ήλων

Αιτούμεθα την ίασιν αγιασμένη με δάκρυ ικεσίας,

συγχώρεσης και ευγνωμοσύνης

Ευλόγησον ημάς με την άχραντη καλοσύνη Σου,

την ιερότητα της Αγάπης και την αιωνιότητα της λήθης.

«Πράξη Τελεία Έρωτας» Της  Σύλια Χαδούλη.

Οι άνεμοι γέννησαν ανοίκειους λυγμούς

Τρέμει το γυμνό σώμα

Ή απουσία σου γεμίζει τα δάχτυλα μου

μοιάζει με άμμο υγρή

Κολλάει επάνω μου

Σκούριασαν οι ώρες της προσμονής σου

Και εγώ σε ζητώ

Καρπός φωτός το βαθύ φιλί σου

Σε αναπνέω μέσα στο σώμα μού

Άκριτη Πράξη

Πράξη Τελεία

Έρωτας.

«Το βλεμμα της φθινοπωρινής μελαγχολίας». Της  Σύλια Χαδούλη.

Τα ματια της μελαγχολίας του φθινοπώρου αχνοφεγγιζουν στις παλάμες του νερού

Ρέει μεςα στις φθινοπωρινές σταγονες της βροχής

Χαρίζει την στοργή της στις θάλασσες των χρυσοκκοκινων φύλλων που καλύπτουν

τα μαρμάρινα σκαλοπάτια σφραγισμένα από τις ρυτίδες του χρόνου

Μοιάζουν με δάκρυα που σκαλίζουν αδοτες λέξεις αγαπης στα νοτισμένα τζάμια

από το μοναχικό ξωκλήσι

Στέκει αμίλητο στην άκρη του λειμώνα της απουσίας

Απλωμένα κλαριά σαν χερια που απλώνονται στους μακρινούς ουρανούς σε ικεσια

αγκαλιάζουν τους πάλλευκους τοίχους του

Πεταλούδες μιας λησμονημενης Άνοιξης εναποθέτουν ενα στεφανι από κατάλευκα κοχυλια

αγιασμένα στις αιώνιες χρυσές αμμουδιές,

χρωματα ηλιοβασιλέματος που ευωδιάζουν μέλι και πορφυρα

και στεφανώνουν τα φτερά τους,

άνθη γιασεμιών και ενα τρυφερο φιλι αποχαιρετισμού

στα διψασμένα χειλη των φύλλων

Στις υπέρτατες συντμησεις των πέτρινων βημάτων του χρόνου

κλείνω το γονυ δέομαι και ικετεύω

Ποτε μην λησμονηθούν τα άυλα ονειρα και τα τοπία των ανθρωπίνων τραυμάτων

που αφέθηκαν στην Ιερότητα και την ευσπλαχνία των δακτύλων της Θεϊκής Αγαπης.

Η ποιήτρια Συλια Χαδουλη:

Λογοτεχνικό περιβόλι!