Η μορφή των κτιρίων πού
στεγάζουν τα σύγχρονα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα – σε κτίρια που κατασκευάστηκαν
έως και τις αρχές του 20ου αιώνα – αντιγράφουν τους αρχαίους Ελληνικούς ναούς.
Γιατί επελέχθη αυτή η
μορφή; Αυτοί που τα κατασκεύασαν γνώριζαν κάτι που εμάς μας διαφεύγει;
Μελετητές που ως
αντικείμενό τους έχουν την ψυχολογία ( ατομική και των μαζών ) , την
αρχιτεκτονική , την ιστορία , υποστηρίζουν ότι ένα χρηματοπιστωτικό ίδρυμα
εδράζεται πάνω σ’ αυτό που ονομάζουμε… ΠΙΣΤΗ-trust-ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ.
Ουδείς θα τοποθετούσε
τα χρήματά του σε ξένα χέρια εάν φοβόταν πως θα τα χάσει αφού από τους
ιδιοκτήτες των ιδρυμάτων αυτών λείπει η φερυγγυότης , η εμπιστοσύνη.
Στην Αρχαία Ελλάδα οι
πόλεις πρώτα και μετέπειτα οι πολίτες τοποθετούσαν τον πλούτο τους στους ναούς
.
Οι πόλεις που ανήκαν
στην Αθηναϊκή συμμαχία τοποθετούσαν την χρηματική συνεισφορά τους στον ναό του
Απόλλωνος στην Δήλο, διότι εκεί ευρίσκετο το ΤΑΜΕΙΟ της συμμαχίας .
Το ταμείο αυτό
μεταφέρθηκε αργότερα στον Παρθενώνα , στον ναό της Παλλάδος Αθηνάς .
Κάτι ανάλογο συνέβαινε
στους Δελφούς . Η κάθε πόλη τοποθετούσε τα πολύτιμα αφιερώματά της σε ειδικά
κατασκευασμένα οικήματα τα οποία είχαν την μορφή των ναών και τα αποκαλούσαν
ΘΗΣΑΥΡΟΥΣ .
Αυτοί που γνωρίζουν τα
βάθη της ανθρώπινης ψυχής και χειρίζονται τις πιο λεπτές , τις πιο απόκρυφες
επιθυμίες , τους φόβους και τις προσδοκίες μας, γνωρίζουν για εμάς πράγματα που
εμείς αγνοούμε . Πού ούτε υποψιαζόμαστε πως υπάρχουν .
Είναι εκεί μέσα μας
βαθειά, μας υποκινούν, μας παρακινούν, μας αποτρέπουν , μας ενεργοποιούν χωρίς
εμείς να το αντιλαμβανόμεθα.
Κάποιοι το φαινόμενο
αυτό το αποκαλούν γονιδιακή η κυτταρική μνήμη. Είναι μία μνήμη που έρχεται από
πολύ μακριά , από την προϊστορία ίσως, από τότε που βρισκόμασταν στις σπηλιές
όπως γράφει στην τραγωδία του ο Αισχύλος « Προμηθεύς».
Αυτή η μνήμη όταν
ενεργοποιηθεί μας παρακινεί να κάνουμε έργα στην ζωή μας που σε πρώτη ματιά
φαίνονται ανεξήγητα, «αψυχολόγητα» θα έλεγαν κάποιοι.
Ο θησαυρός των Αθηναίων
στους Δελφούς αποτελούσε ένα από τα εντυπωσιακότερα κτίσματα του ιερού του
Απόλλωνα.
Να πάρουμε δηλαδή τον ιδρώτα
μιας ζωής (ίσως αυτή η ζωή να ήταν του πατέρα μας) και να τον τοποθετήσουμε στα
χέρια αγνώστων γιατί με χίλιους τρόπους μας έπεισαν πως πρέπει να τους έχουμε
ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ;
Ο θησαυρός των Αθηναίων
στους Δελφούς όπως είναι σήμερα.
Πηγή: epirusblog.gr
0 Σχόλια