Αυτές είναι οι 7 ηλικίες του ανθρώπου σύμφωνα με τον Σέξπιρ! Εσείς σε ποια ανήκετε?

Για πολλούς μελετητές, δεν ήταν σίγουρο για το αν ο τεράστιος Ουίλιαμ Σαίξπηρ, ασχολήθηκε με τις 7 ηλικίες του ανθρώπου. Κάτι σαν τις μέρες της βδομάδας! Μόνο που εδώ, παρακαλάς να είναι κάθε μέρα Δευτέρα και όχι Κυριακή…Σίγουρα, είμαστε αυτό που νιώθουμε, όμως αυτό που νιώθουμε έχει και αυτό τις δικές του δεκαετίες!

Στον μονόλογό του λοιπόν, στο «Όπως σας αρέσει», ο Σαίξπηρ προσπαθεί να ενώσει το χρόνο με τον άνθρωπο!

Ποιά είναι τα ηλικιακά μας στάδιά;

Βρεφική-παιδική ηλικία.

Μέχρι τα 5 με 6 μας χρόνια, είμαστε ένα ον που η ζωή του εξαρτάται από τη ζωή των άλλων! Κυρίως, από τους γονείς μας. Η ανάγκη για φροντίδα είναι πιο μεγάλη από ποτέ και ταυτόχρονα, αυτά τα πρώτα χρόνια είναι τα πιο κρίσιμα. Τουλάχιστον, μέχρι τα επόμενα! Μέσα σε αυτά τα χρόνια, το βρέφος-παιδί κατακτά το μεγαλύτερο ποσοστό της γλωσσικής του ικανότητας και διαμορφώνει ήδη ένα ψυχολογικό προφίλ.

«Σχολιαρόπαιδο».

Η αλλαγή σταδίων, είναι πάντα δύσκολη! Το βλέπουμε καθημερινά και ως ενήλικες. Εδώ σπίτι αλλάζουμε και περνά κάποιος χρόνος προσαρμογής. Θυμηθείτε την πρώτη μέρα που πήγαμε σχολείο. Τρόμος κανονικός! Φεύγουμε από την «ασφάλεια». Ξαφνικά, ο νηπιαγωγός-δάσκαλος πρέπει να αντικαταστήσει τον μπαμπά και τη μαμά! Δε θέλουμε ούτε να το σκεφτόμαστε ότι αυτό, θα διαρκέσει τουλάχιστον δέκα χρόνια ακόμη…(στην εποχή μας, 13 σίγουρα..). Η «φωλιά, μας διώχνει» και αυτό, λένε οι ειδικοί, αποτελεί ένα από τα πρώτα μεγάλα τραύματα! Η εξάρτηση από τους γονείς, μπορεί να μην είναι πλέον τόσο ισχυρή όσο ήταν ακόμη και έναν χρόνο πριν, όμως, η συναισθηματική ανασφάλεια είναι ακόμη πολύ μεγάλη!

Ο «αγαπησιάρης»- νεαρός.

Η εφηβεία, είναι άλλη μια ηλικία γεμάτη προκλήσεις! Το παιδί με τον ενήλικα παλεύουν μέσα μας. Το παιδί μέσα μας κλαίει και μας φωνάζει να μην το αφήσουμε, όμως ο ενήλικας…έχει περισσότερη δύναμη. Αποτελέσματα αυτής της πάλης, ασφαλώς και θα τα θυμάσαι…Οι λέξεις, δε βγαίνουν τόσο εύκολα σαν τη μουσική, τις ζωγραφιές, τα πάνω και τα κάτω. Τις πρώτες «παιδικές» αγάπες και απογοητεύσεις, που όμως, μια χαρά θυμάσαι! Ενοχές, οργή και κυκλοθυμία, μέχρι να μάθεις τι σου συμβαίνει…

Ο «στρατιώτης».

Αυτή η ηλικία, μπορεί να τοποθετηθεί στη νεότητα. Ακόμη, είμαστε έφηβοι αλλά με μυαλό αρκετά ώριμο για να αντιληφθούμε την ύπαρξη ικανοτήτων. Το κακό αυτής της ηλικίας, είναι οτι αναγνωρίζουμε τις δυνατότητες αλλά όχι τις συνέπειές τους! Η υπερβολή, η σπατάλη ενέργειας και η υπερβολική αυτοπεποίθηση είναι μαζί μας είτε χάνουμε, είτε κερδίζουμε! Ναι! Όλα έχουν τα καλά τους και τα κακά τους, αλλά νομίζω ότι αυτά τα χρόνια, είναι τα πιο ηρωικά! Κατ? αυτήν την περίοδο, νιώθεις ότι η όποια φωτιά καίει τα πάντα, εκτός από σένα…

Η ηλικία της δικαιοσύνης.

Τα λεγόμενα και χρόνια της ωρίμανσης. Το σημειωματάριο του μυαλού μας έχει γεμίσει αρκετά ώστε να περιέχει γνώσεις. Δε μιλάμε μόνο για γνώσεις θεωρητικές. Αυτές οι γνώσεις, έχουν γίνει «ένα» με το ένστικτό μας. Είτε στη δουλειά σου, είτε στις σχέσεις σου με τους ανθρώπους, έχεις αξιοποιήσει το «κάψιμο» από τις φωτιές της προηγούμενης ηλικίας. Πλέον ξέρεις τις δυνατότητες και τα όριά τους. Είσαι στην ηλικία που μπορείς να αγγίξεις την αυτοπραγμάτωση. Η «σφραγίδα» αυτής της ηλικίας, είναι οτι μπορεί να είσαι πλέον γονιός και να συμβουλεύεις όσους σου θυμίζουν…κάποιον απ? το χθες!

Η «πρώτη» ηλικία του γήρατος.

Έχει φύγει η μέρα, έχει περάσει το μεσημέρι και έχει προχωρήσει κάμποσο, το απόγευμα…Έτσι θα ήταν, αν μιλούσαμε για τον ήλιο! Τελευταίες έρευνες πάντως έδειξαν, ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος βρίσκεται στα καλύτερά του αυτήν την περίοδο. Να και κάτι που δεν ήξερε ο Σαίξπηρ! Ο εγκέφαλος έχει φτάσει στο σημείο αποκρυστάλλωσης και μπορεί να εκτιμήσει με ακρίβεια εμπειρίες. Είναι η ηλικία της αυτοπραγμάτωσης, παρόλο που το σώμα έχει αρχίσει να εξασθενεί και το κέφι έχει αισθητά υποχωρήσει.

Η περίοδος του «παλιμπαιδισμού».

Θα μπορούσαμε να την αποκαλέσουμε και ηλικία που το γήρας είναι βαθύ. Είναι η ηλικία των παππούδων μας και των γιαγιάδων μας. Για τον Σαίξπηρ, είναι η ηλικία που περιμένει ο άνθρωπος να δύσει. Όμως, για θυμηθείτε τους παππούδες σας και τις γιαγιάδες σας πώς έκαναν όταν σας έβλεπαν…Η αλήθεια είναι ότι σε αυτήν την περίοδο το σώμα και το πνεύμα έχουν καταστήσει το άτομο έτσι ώστε να χρειάζεται βοήθεια. Έχει έρθει πια βράδυ…Πηγαίνεις κυριολεκτικά εκεί από όπου ξεκίνησες. Στην εξάρτηση.

Πράγματι, οι ηλικίες δεν είναι τόσο απόλυτες.

Άλλωστε ο ίδιος ο Σάιξπηρ, κάπου γράφει… «Όλοι σε αυτήν τη σκηνή, πρέπει να παίξουμε κάποιον ρόλο».

Μάλλον έτσι είναι και με τις ηλικίες. Καθεμιά απ? αυτές, μας δίνει και διαφορετικό ρόλο.

Γράφει: Αλέξανδρος Δρίβας

Λογοτεχνικό περιβόλι!

Πηγή: mymind.gr