«ΕΙΔΑ ΚΑΙ ΑΚΟΥΣΑ» του Μανώλη Χετζογιαννάκη.

«ΕΙΔΑ ΚΑΙ ΑΚΟΥΣΑ» του    Μανώλη Χετζογιαννάκη.   

 

Άνοιξα της ψυχής μου τα παράθυρα!

Είδα και άκουσα!

Άκουσα μελωδίες αγγέλων τερπνές!

Είδα του φεγγοβόλου αστέρος το φως

του Ιησού να κυκλώνει το κεφάλι!

Άκουσα το «δόξα εν υψίστοις Θεώ»

και του Ηρώδη τη φοβερή την προσταγή!

Είδα μανάδες να παίρνουν της προσφυγιάς τη στράτα,

είδα μανάδες ολοφυρόμενες να τρέχουν στα σοκάκια!

Είδα του μικρού Χριστού τα παιχνιδάκια,

είδα και του Ιούδα το ζηλόφθονο βλέμμα!

Είδα την έρημο ν΄ ανθίζει και τη θάλασσα να αναστρέφεται!

Τον προκλητικό της Σαλώμης χορό

και το κεφάλι του Προφήτη επί πίνακι, είδα!

Άνοιξα του κόσμου τούτου τα παράθυρα!

Και είδα και άκουσα!

Άκουσα ιαχές και τύμπανα πολέμου!

Άκουσα νέου Ηρώδη προσταγές και τρόμαξα!

Είδα πηγές αίματος και μηχανές θανάτου!

Είδα ξανά να τρέχουν με τα μωρά στην αγκαλιά οι μανάδες,

Είδα τη θάλασσα να βάφεται με αίμα αθώων!

Χορεύουν πάλι οι Σαλώμες και τα κεφάλια ζητούν των ποιητών!

Σωπάσανε οι άγγελοι βλέπεις και μιλούν οι ποιητές!

Εργάτες κι αυτοί του Θεού λογιούνται!

Είδα την εύφορη γη να μένει άγονη και στείρα

κι από τα κατάβαθά της να χύνεται μαύρο το αίμα της!

Έκλεισα τα παράθυρα, έκλεισα και τα μάτια κι ένιωσα!

΄Ενιωσα πως βαλθήκαμε να πετρώσουμε

κάθε τι καλό στη ζωή και στην καρδιά μας,

να κάψουμε, να λεηλατήσουμε

τ΄ απομεινάρια της αγάπης του Θεού!

Να φάμε ο ένας τον άλλον!

Όχι από ανάγκη μα από συνήθεια!

Όλα πήγανε -πάνε- ανάποδα

μα δε φταις Εσύ Χριστέ μου!

Δε φταις Εσύ Αγάπη του κόσμου!

Εσύ ήρθες για να μας μάθεις

πως «ουκ ένι Ιουδαίος ουδέ Έλλην,

ουκ ένι δούλος ουδέ ελεύθερος,

ουκ ένι άρσεν και θήλυ.

Πάντες γαρ υιοί Θεού εσμέν»

Εμείς οι άΧριστοι δεν πατήσαμε στα ζάλα τα δικά σου!

Πατήσαμε εκεί που ο Άγγελος του κακού άφηνε τα ίχνη του!

Τη δική Σου πνοή ζωής την κάναμε θαλάμους αερίων!

Συγχώρεσέ μας Κύριε, που λατρέψαμε τον Εωσφόρο

πιότερο από Σένα!

Συγχώρεσέ μας Κύριε που δε θα συγχωρήσουμε ποτέ

αυτόν που μας ράπισε την παρειά,

γιατί ξεχάσαμε το «γύρισε και τ΄ άλλο μάγουλο»!

Κράτησε την οργή Σου, χάριν εκείνων

που έχουν κάνει θρόνο δικό Σου την καρδιά τους!

Λογοτεχνικό περιβόλι!

Πηγή: Μανώλης Χετζογιαννάκης