Εάν το παιδί προσχολικής ηλικίας δεν έρχεται φυσικά προς τους συνομηλίκους του, ίσως να το βοηθήσετε. Δείτε πώς…
Το να κάνει ένα παιδί με ενήλικες δεν είναι κακό, αλλά είναι σημαντικό να το ενθαρρύνεις να παίζεις με τα παιδιά της ηλικίας του, γιατί το παιχνίδι βοηθά να μάθεις πώς να αυτορυθμίζεται, να αλληλεπιδρά με τους άλλους και να παίρνει αποφάσεις.
Δείτε μερικούς τρόπους για να κάνετε το παιδί σας να παίζει με τους συνομηλίκους του:
Δώστε έμφαση στις ιστορίες και στο παιχνίδι ρόλων
Διαβάστε βιβλία με θέματα φιλίας και θετικού παιχνιδιού. Βάλτε το παιδί σας να μαντέψει τι θα κάνει ο χαρακτήρας καθώς και τι πρέπει να κάνει. Οι ενήλικες μπορούν επίσης να υποδυθούν την «πραγματική ζωή» και να διαμορφώσουν κατάλληλες συμπεριφορές. Για παράδειγμα, οι γονείς δεν μπορούν να προετοιμαστούν τα παιδιά για λογομαχίες σχετικά με το ποιος παίρνει ποιο παιχνίδι, κάνοντας αυτό το σενάριο και μοντελοποιώντας πώς να λύσετε το πρόβλημα.
Βγείτε έξω
Δώστε στο παιδί σας για την αλληλεπίδραση με τους συνομηλίκους τους, όπως βόλτες στο πάρκο και σύντομες επισκέψεις σε φιλικά σπίτια, όσο πιο συχνά μπορείτε. Ωστόσο, μπορεί να μην δώσετε προτροπές για να βοηθήσετε το παιδί σας να συναναστραφεί με τα άτομα της ηλικίας του. Για παράδειγμα, αν παρατηρήσετε παιδιά να παίζουν ένα παιχνίδι οχυρού ενώ βρίσκεστε σε μια παιδική χαρά, θα μπορούσατε να πείτε «Κοίτα εκείνα τα παιδιά. Νομίζω ότι παίζουν οχυρό. Μήπως να βγάλεις τη ζακέτα σου και να τις ρωτήσεις αν χρειάζονται σημαία;». Μόλις το παιδί σας συμμετάσχει, κάντε ένα βήμα πίσω — αλλά αργότερα, επαινείτε το για την αλληλοεπίδραση με τους άλλους.
Επιστρατεύστε τον δάσκαλο
Για να βοηθήσετε το παιδί σας να αλληλεπιδράσει με άλλους στο σχολείο, μιλήστε με τον δάσκαλο για να δείτε τι κάνει για να ενθαρρύνει τις κοινωνικές ανταλλαγές στην τάξη. Ενημερώστε τον ότι αυτό σας απασχολεί και ρωτήστε τι μπορείτε να κάνετε στο σπίτι για να υποστηρίξετε την αλληλεπίδραση του παιδιού σας στην τάξη.
Ακολουθήστε το παράδειγμα του παιδιού σας
Η εκμάθηση της αλληλεπίδρασης με τους συνομηλίκους είναι ένα κρίσιμο μέρος της προσχολικής ανάπτυξης, αλλά είναι σημαντικό να τηρούνται τα όρια του παιδιού σας. Έτσι, αν μια προσπάθεια να παίξει με συνομηλίκους του δεν πάει καλά, κάντε ένα διάλειμμα και προσπαθήστε ξανά αργότερα.
Να είστε επίμονοι αλλά και υπομονετικοί
Με τη σωστή καθοδήγηση και υποστήριξη, τα περισσότερα παιδιά προσχολικής ηλικίας θα αρχίσουν τελικά να παίζουν με τους συνομηλίκους τους, καθώς αρχίζουν να αισθάνονται πιο ασφαλείς και να έχουν πιο θετικές αλληλεπιδράσεις.
Όταν είναι κάτι παραπάνω…
Η σταθερή προτίμηση για την παρέα των ενηλίκων μπορεί μερικές φορές να είναι σημάδι μιας αισθητηριακής ή αγχώδους διαταραχής – ιδιαίτερα όταν συνοδεύεται από ακραίο θυμό, συναισθηματική κατάρρευση και άλλες δυσανάλογες αντιδράσεις σε κοινωνικές καταστάσεις. Οι προκλήσεις με τις κοινωνικές δεξιότητες μπορούν επίσης να είναι ένα από τα πολλά χαρακτηριστικά του που δεν είσαι στο φάσμα του αυτισμού, αν και η διαταραχή του φάσματος του αυτισμού συνήθως συνοδεύεται από άλλα συμπτώματα, όπως η έλλειψη οπτικής επαφής και οι επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές. Ένα άλλο σημάδι ότι το παιδί σας μπορεί να χρειάζεται περισσότερη υποστήριξη, είναι όταν φαίνεται σαν να του λείπει η ενσυναίσθηση.
Πηγή: imommy.gr
0 Σχόλια