Και θέλεις γεννήσει υιόν, και θέλεις καλέσει το όνομα αυτού Ισμαήλ• διότι ήκουσεν ο Κύριος την θλίψιν σου. Ήκουσας την φωνήν μου• μη κλείσης το ωτίον σου εις τον στεναγμόν μου, εις την κραυγήν μου.
Γένεση 16: 11 Θρήνοι του Ιερεμία 3: 56
Τα αυτιά του Θεού
Ο Θεός ακούει και απαντάει στις προσευχές που Του απευθύνουμε. Ακούει τους αναστεναγμούς μας, τις κραυγές του φόβου μας, την απελπισία μας, αλλά και τη χαρά μας.
Μέσα στην Αγία Γραφή, η πρώτη φορά που λέγεται ότι ο Θεός άκουσε, είναι στην περίπτωση της Άγαρ που έτρεξε να φύγει μακριά από τη Σάρα, της οποίας ήταν δούλη: «Ο Θεός άκουσε τη θλίψη σου». Η Άγαρ είναι έγκυος και ο άγγελος του Κυρίου της λέει ότι θα γεννήσει ένα γιο και θα τον ονομάσει Ισμαήλ, που σημαίνει: «ο Θεός άκουσε». Για την Άγαρ η παρουσία αυτού του μικρού παιδιού θα είναι μια καθημερινή υπενθύμιση ότι ο Θεός την άκουσε, της μίλησε και της απάντησε.
Αργότερα, σε μια απελπιστική κατάσταση, ενώ είχε εγκαταλείψει το παιδί της κάτω από ένα θάμνο για να μην το δει να πεθαίνει, η Άγαρ θα ξανακούσει και πάλι αυτή τη φοβερή ενθάρρυνση: «Τι έχεις Άγαρ; Μη φοβάσαι, γιατί ο Θεός άκουσε τη φωνή του παιδιού, εκεί που είναι» (Γένεση 21: 17). Τί απάντηση, αλήθεια! Ναι, ο Θεός ακούει και υπολογίζει τις κραυγές των μικρών παιδιών. Απαντάει στην Άγαρ δείχνοντάς της ένα πηγάδι με νερό για να πιουν κι αυτή και το παιδί της.
Ας είμαστε πεπεισμένοι ότι ο Θεός μάς ακούει, ας Του μιλάμε διαμέσου της προσευχής, ακόμα κι αν αυτή η προσευχή μας δεν είναι τίποτ’ άλλο παρά ένας αναστεναγμός. «Μη μεριμνάτε περί μηδενός, αλλ' εν παντί πράγματι ας γνωρίζωνται τα ζητήματά σας προς τον Θεόν μετ' ευχαριστίας διά της προσευχής και της δεήσεως. Και η ειρήνη του Θεού η υπερέχουσα πάντα νούν θέλει διαφυλάξει τας καρδίας σας και τα διανοήματά σας διά του Ιησού Χριστού» (Φιλιππησίους 4: 6, 7). Ναι, ας μην ξεχνάμε τις ευχαριστίες και τη δοξολογία, γιατί ο Θεός μας είναι άξιος για όλ’ αυτά και Του αρέσει να τα ακούει.
Αν θέλεις καθημερινά , να διαβάζεις κάτι αντίστοιχο πήγαινε στο: gbv-online.org
0 Σχόλια