«Αφού δε εχορτάσθησαν, λέγει προς τους μαθητάς αυτού, συνάξατε τα περισσεύσαντα κλάσματα, δια να
μη χαθή τίποτε.»
(Ιωαν. ς' 12)
Γράφει ο :Michail Mitrakis
Όταν ο Χριστός, από την απλή προσφορά των πέντε ψωμιών και των δυο ψαριών ενός παιδιού, έθρεψε και χόρτασε 5.000 πεινασμένους ανθρώπους, ζήτησε από τους μαθητές Του να μαζέψουν ότι περίσσεψε.
Και περίσσεψαν 12 κοφίνια, όσα ακριβώς ήταν κι αυτοί! Όταν ο Χριστός χορτάσει την πείνα της ψυχής μου, υπάρχουν πάντα «περισσεύματα», γιατί μου δίνει τα πάντα απλόχερα κι όχι με το σταγονόμετρο. Είναι όμως φυσικό να θέλει να μην πηγαίνουν χαμένα τα «υπό του Θεού χαρισθέντα εις ημάς».
Περιμένει από μένα να τα δω και να τα μαζέψω, για να τα μοιραστώ με κάποιον που ακόμα πεινά για τον «Άρτον της ζωής» (Ιωαν. ς' 48).
Ζητάει το περίσσευμα από έναν λόγο ευαγγελισμού, μια κουβέντα οικοδομητική, λίγες λέξεις παρηγοριάς, λίγο χρόνο συντροφιάς σε κάποιον μοναχικό, λίγα χρήματα σε κάποιον πεινασμένο.
Είθε την ημέρα που θα δω τον Κύριο μου πρόσωπο με πρόσωπο, το καλάθι μου να είναι άδειο, επειδή από το περιεχόμενό του θα έχουν χορτάσει και κάποιοι άλλοι εκτός από μένα.
Καλό και ευλογημένο βραδινό!
Διαβάστε περισσότερα θέματα με:ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΖΩΠΥΡΩΣΗ
){kind=link}
0 Σχόλια