Στη μνήμη του Κώστα Καρτσάκη, ένα μικρό ποίημα από τον Γεώργιο Μπιτσάκη "ΔΙΚΤΑΙΟΣ"

  

Στη μνήμη του Κώστα Καρτσάκη, πρώην προέδρου Παγκρήτιου συλλόγου-Συγγραφέων Λογοτεχνών  “Κρητών

Λόγος”.

Με λίγους στίχους Κώστα μου σε αποχαιρετούμε, κι εσύ ποίηση διάλεγες συχνά για

να τα πούμε.

Στον ερχομό της άνοιξης βρήκες για να πετάξεις, Σταυραϊτέ της ποίησης στίχους

Ψηλά να γράψεις.

Με τα φτερά της λεβεντιάς οι αετοί πετούνε, στο πέταγμα σου Κώστα μου, θαρρώ

κι αυτοί σωπούνε.

Ίσως να μας ακούς εκεί ψηλά στους πάνω Κόσμους, γιατί ‘χες ποίησης Φτερά πάνω

στους δυο σου Ώμους.

Έφυγες και μας άφησες και πήγες σ ‘άλλους τόπους, κι έμεινε θέση αδειανή εις τους

Λεβεντανθρώπους.

Ο μισεμός σου άφησε μόνους τους ριμαδόρους, και συνεχίζεις ποίηση σε

Ουρανίους χώρους.

Άφησες οικογένεια χρυσή, παιδιά κ εγγόνια, και η ψυχή σου εκεί ψηλά θ’αναγαλιά

αιώνια.

Στην Κρητική παράδοση σαν αναμμένη δάδα, Καρτσάκη όλη σ’η ζωή ήταν μια

μαντινάδα.

Στο σύλλογο μας άφησες ποίησης διαθήκη, για τις επόμενες γενιές μια

παρακαταθήκη.

Ήλιος λαμπρός παράδοσης όλη σου η πορεία, κι’έγραψενε το διάβα σου στον Τόπο

Ιστορία.

Κώστα, αιωνία η μνήμη σου.

Γεώργιος Μπιτσάκης - “Δικταίος”.

Διαβάστε περισσότερα με:ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ-ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ-ΠΟΙΗΤΕΣ

Λογοτεχνικό περιβόλι!