“Εγώ είμαι ο δρόμος, και η αλήθεια, και η ζωή· κανένας δεν έρχεται στον Πατέρα, παρά μόνον διαμέσου εμού·”
Κατά Ιωάννην 14:6
Στον κόσμο αυτόν τον εφήμερο , όπου πλήθος φωνών υπόσχεται φως,
η αλήθεια δεν είναι πολύφωνη, – μα μιλά με μία φωνή, ήσυχη, απαλή ,γλυκιά κι αιώνια: Ιησούς Χριστός. Σε έναν καιρό όπου κάθε δρόμος μοιάζει να οδηγεί στο υπερβατικό, ο Λόγος του Θεού στεντόρεια μας θυμίζει: ένας μόνο είναι ο δρόμος – η Οδός, η Αλήθεια και η Ζωή – και το όνομα αυτής είναι Χριστός.
Ο άνθρωπος, διψασμένος για αιωνιότητα, σκαρφίζεται μονοπάτια λογικής, φιλοσοφίας, αυτοθεώρησης, και θεών που δημιουργεί κατ’ εικόνα του. Μα όλες αυτές οι διαδρομές καταλήγουν σε αδιέξοδα. Ο Χριστός, όμως, δεν μας έδειξε απλώς την Οδό – ο Ίδιος είναι η Οδός. Στη σιγή της ψυχής μας, εκεί όπου γεννιούνται τα πιο βαθιά ερωτήματα, η απάντηση είναι μία: Ιησούς.
Ο Χριστός είναι η απάντηση σε κάθε κραυγή του πόνου.
Ο Χριστός είναι η παρηγοριά σε κάθε πληγή.
Ο Χριστός είναι η ειρήνη μέσα στην καταιγίδα.
Ο Χριστός είναι το φως στο τέλος κάθε νύχτας.
Όμως η καρδιά του ανθρώπου – περήφανη και αυτάρκης – αρνείται το τίμημα του Σταυρού. Ο πόνος του Αμνού προσβάλλει τις λεπτές χορδές της υπερηφάνειας μας. Αντί να υποκλιθεί στην αιώνια Σοφία, η ανθρωπότητα επιλέγει φαντασίες – κι έτσι, η αλήθεια καταπνίγεται με χέρια γεμάτα αδικία.
Μα ο Θεός δεν έπαψε να φανερώνεται. Από την αυγή της δημιουργίας, από τη σιγή των άστρων και το τραγούδι των βουνών, ως και στην Ενανθρώπιση του Λόγου, ο Θεός φώναξε: “Είμαι εδώ!” Κανείς δεν θα μπορέσει να σταθεί ενώπιόν Του με την πρόφαση πως δεν γνώρισε. Διότι το έργο Του – φανερό. Η δύναμή Του – ακατάβλητη. Η φύση Του – αιώνια.
(Προς Ρωμαίους 1:20)
Και έτσι, όταν όλα τα φώτα του κόσμου σβήσουν,
μόνο ένα Φως θα στέκει:
το φως του Εσταυρωμένου.
Ο λόγος του Σταυρού φαντάζει παράλογος στους χαμένους, προσβολή στους θρησκευόμενους, τρέλα στους φιλοσόφους. Μα σε εμάς, τους λυτρωμένους, είναι η Δύναμη του Θεού.
(Α’ Κορινθίους 1:18)
Ο Κύριος μίλησε και μιλά – με λόγια, με πληγές, με αίμα.
Η θυσία Του δεν είναι μια επιλογή ανάμεσα σε άλλες. Είναι η μόνη πόρτα στον Ουρανό. Είναι ο Μοναδικός Δρόμος προς τον Πατέρα. Και αυτή η αλήθεια – δεν διαπραγματεύεται.
Ο Θεός, με σοφία παράλογη για τα μέτρα του κόσμου, απορρίπτει τη σοφία των σοφών και ντροπιάζει τους δυνατούς με την αδυναμία του Σταυρού.
Επέλεξε όχι τους επιφανείς, αλλά τους περιφρονημένους.
Όχι τους μορφωμένους, αλλά τους απλούς.
Όχι τους δυνατούς, αλλά τους ταπεινούς – για να μη μπορεί κανείς να καυχηθεί μπροστά Του.
(Α’ Κορινθίους 1:27-29)
Ο Χριστός έγινε για εμάς σοφία από τον Θεό.
Δικαιοσύνη, αγιασμός και λύτρωση.
Αυτός είναι το μόνο μας καύχημα. Όχι η γνώση, ούτε οι πράξεις μας, ούτε η καταγωγή μας – μόνο ο Σταυρός Του.
(Προς Γαλάτες 6:14)
Και τώρα, ας κλείσουμε με μια μικρή προσευχή:
Κύριε Ιησού Χριστέ,
Εσύ που είσαι ο Ήλιος της Δικαιοσύνης και η χαραυγή της σωτηρίας,
δοξάζουμε το Άγιο Σου Όνομα και Σε προσκυνούμε.
Σ’ ευχαριστούμε γιατί ενώ ήμασταν νεκροί στις αμαρτίες,
Εσύ ήρθες – φως μες στο σκοτάδι – και μας έδειξες την Οδό που δεν τελειώνει.
Χάραξε στις καρδιές μας την Αλήθεια Σου,
φύτεψε μέσα μας τη Ζωή Σου,
και δίδαξέ μας να αγαπάμε τον Σταυρό Σου, όχι να τον αποφεύγουμε.
Κράτησέ μας μακριά από τους εφήμερους δρόμους του κόσμου
και φέρε μας κάθε μέρα πιο κοντά στο πρόσωπό Σου.
Σκέπασέ μας με το Αίμα Σου – καθάρισέ μας, λύτρωσέ μας, κράτησέ μας.
Και όταν η φωνή της πλάνης γίνει δυνατότερη,
δώσε μας καρδιά που θα θυμάται:
Εσύ μόνος είσαι η Οδός.
Εσύ μόνος είσαι η Αλήθεια.
Εσύ μόνος είσαι η Ζωή.
Αμήν.
Διαβάστε περισσότερα: Ο ΣΤΙΧΟΣ της ΗΜΕΡΑΣ , ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ, ΚΑΛΗΜΕΡΑ ,
0 Σχόλια