"Ελέησε με, Κύριε, γιατί είμαι αδύναμος, γιάτρεψε με, Κύριε, γιατί τα κόκαλά μου τρέμουν…"
Ψαλμός 6:3-4
Μια μικρή ανάλυση του Ψαλμού 6:3-4:
"Ελέησέ με, Κύριε, γιατί είμαι αδύναμος"
Ο ψαλμωδός – πιθανότατα ο Δαβίδ – ξεκινά με μια ειλικρινή κραυγή προς τον Θεό. Παραδέχεται την αδυναμία του χωρίς υπεκφυγές. Δεν προσποιείται ότι είναι δυνατός ή αυτάρκης. Αυτή η εξομολόγηση δεν είναι σημάδι ήττας, αλλά πύλη ταπείνωσης, που οδηγεί στη χάρη. Στη δική σου περίπτωση, αυτή η φράση αγκαλιάζει τον ψυχικό σου πόνο. Είναι εντάξει να πεις: «Κύριε, δεν αντέχω πια.».
"Γιάτρεψέ με, Κύριε, γιατί τα κόκαλά μου τρέμουν"
Ο πόνος δεν είναι μόνο ψυχικός – είναι ολοκληρωτικός. Το σώμα και η ψυχή πάλλονται από την αγωνία. Είναι ένα παράπονο που πολλοί αναγνωρίζουν όταν περνούν δυσκολίες: όταν ο φόβος, η θλίψη ή η απόγνωση επηρεάζουν και το σώμα. Δεν είναι αμαρτία να νιώθεις συντετριμμένος· είναι ανθρώπινο. Και σε αυτό το σημείο ο Θεός απλώνει το έλεος Του πιο βαθιά.
Ολοκληρώνω με μια μικρή προσευχή:
Κύριε του ελέους και της παρηγοριάς,
Εδώ στέκομαι μπροστά Σου, αδύναμος και τρέμοντας.
Η καρδιά μου είναι βαριά, και η ψυχή μου κουρασμένη.
Όμως γνωρίζω πως Εσύ, Θεέ μου, δεν απορρίπτεις τον συντετριμμένο.
Άγγιξε με με το χέρι Σου το θεραπευτικό,
Φώτισε τα σκοτεινά σημεία μου,
Και χάρισέ μου ελπίδα εκεί που τώρα βλέπω μόνο πόνο.
Εσύ είσαι η ανάπαυσή μου, η ασφάλειά μου, η Ανάστασή μου.
Στο Όνομά Σου ελπίζω. Αμήν.
Ενθαρρυντικό Μήνυμα για σένα, σήμερα:
Μπορεί σήμερα να νιώθεις αδύναμος-η , αλλά η δύναμη του Θεού φανερώνεται στην αδυναμία σου.
Ο Κύριος δεν απομακρύνεται όταν λυγίζεις – αντιθέτως, πλησιάζει περισσότερο.
Μην αποθαρρύνεσαι από τα δάκρυά σου· ο Θεός τα μετράει όλα .
(Ψαλμός 56:8).
Εμπιστεύσου ότι αυτός ο πόνος δεν είναι το τέλος σου, αλλά το σημείο εκκίνησης για μια νέα εσωτερική ανάσταση.
Κράτα γερά – δεν είσαι μόνος-η.
Διαβάστε περισσότερα με: ΚΑΛΗΜΕΡΑ,
0 Σχόλια