«Ξέρω τα έργα σου· δες, έβαλα μπροστά σου μια ανοιγμένη θύρα, και κανένας δεν μπορεί να την κλείσει· επειδή, έχεις μικρή δύναμη, και φύλαξες τον λόγο μου, και δεν αρνήθηκες το όνομά μου.»
Υπάρχουν λόγια που δεν μένουν απλώς μέσα στους τοίχους ενός ναού· απλώνονται, φυτρώνουν, ανθίζουν σε κάθε βήμα μας.
Μια φορά κι έναν καιρό —όχι σε κάποια μακρινή εποχή— ζούσε μια γυναίκα που δεν αρκέστηκε στο να ακούει το κήρυγμα. Η πίστη της δεν έμεινε κλεισμένη στο χαρτί ή στον ήχο της Κυριακάτικης φωνής του ποιμένα. Έβγαινε έξω, έτοιμη να γίνει η ίδια το κήρυγμα, το ζωντανό Ευαγγέλιο.
Μια μέρα, στην πόρτα της στάθηκε ένας γείτονας, χαμένος στον λαβύρινθο του αλκοολισμού. Ήταν σπασμένος, σχεδόν παραδομένος. Του είχε μιλήσει για τον Χριστό πολλές φορές, αλλά εκείνη τη στιγμή δεν του είπε ούτε μία λέξη για Θεό. Του πρόσφερε κάτι πιο δυνατό: ένα πιάτο ζεστή σούπα, ένα χαμόγελο, και χρόνο για να τον ακούσει.
Και τότε, μέσα σε αυτή την ήσυχη πράξη αγάπης, εκείνος λύγισε. Τα μάτια του γέμισαν δάκρυα μετάνοιας. Είδε πως η χάρη του Θεού δεν ήταν θεωρία· ήταν μπροστά του, απτή, ζεστή, υπομονετική.
Έτσι είναι η Εκκλησία: όχι μόνο το κτίριο, αλλά ο λαός Του εν δράσει.
Όπως στην Εκκλησία της Φιλαδέλφειας,
ο Κύριος έχει ανοίξει μπροστά σου μια πόρτα ευλογιών που κανείς δεν μπορεί να κλείσει. Έχει δει την προσπάθειά σου να μείνεις πιστός στον Λόγο Του. Ξέρει ότι δεν Τον αρνήθηκες ούτε με τα λόγια ούτε με τις πράξεις σου.
Και σου λέει σήμερα:
«Μην αφήνεις τον φόβο να σε κρατά κλειδωμένο. Είσαι φλόγα, και η αγάπη Μου είναι ο άνεμος που θα σε δυναμώσει. Είμαι ο Ήλιος σου και η Ασπίδα σου· δεν θα στερήσω τίποτα καλό από εκείνον που περπατά με ακεραιότητα»
(Ψαλμός 84:11).
Γκρέμισε τα παλιά καλούπια. Άπλωσε το χέρι σου. Αγκάλιασε τον πόνο των άλλων. Να θυμάσαι: η πόρτα είναι μπροστά σου, ανοιχτή. Και από εκεί θα περάσεις, όχι με τη δική σου δύναμη, αλλά με τη δική Μου.
«Σας διόρισα να πάτε και να φέρετε καρπό, και ο καρπός σας να μένει»
(Ιωάννης 15:16).
Προσευχή:
Ουράνιε Πατέρα, Σου παραδίδω σήμερα την καρδιά μου, τα έργα μου, και κάθε αναστεναγμό της ψυχής μου. Σε ευχαριστώ για την πόρτα που άνοιξες και που κανείς δεν μπορεί να κλείσει. Γέμισέ με το Άγιο Πνεύμα Σου, ώστε να μην φοβηθώ, αλλά να προχωρήσω με θάρρος στο μονοπάτι που χάραξες για μένα. Κάνε η ζωή μου να είναι φως για τους χαμένους, παρηγοριά για τους πληγωμένους και δοξολογία για το όνομά Σου. Στο όνομα του Ιησού Χριστού, Αμήν.
Μήνυμα από τον Πατέρα:
«Παιδί Μου, βλέπω κάθε δάκρυ, κάθε κόπο, κάθε κίνηση αγάπης σου. Η δύναμή σου μπορεί να φαίνεται μικρή, αλλά η δική Μου είναι ατελείωτη. Η πόρτα μπροστά σου είναι το δώρο Μου· περπάτα μέσα από αυτή με πίστη. Εκεί σε περιμένει η χαρά, η ειρήνη και το έργο που έχω ετοιμάσει για σένα πριν ακόμα γεννηθείς.»
Διαβάστε περισσότερα με:
ΚΑΛΗΜΕΡΑ,
Ο ΣΤΙΧΟΣ της ΗΜΕΡΑΣ,,ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΕΔΑΦΙΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
0 Σχόλια