Ρώτησε ἕνας μοναχός κάποιον προσκυνητή: -Πόσα κινητά ἔχεις; -Τρία. -Και το τέταρτο που είναι; Το ξέχασες στο σπίτι μου; Όμως, ας είναι, μια που μιλάμε για κινητά, να σε ρωτήσω κάτι ακόμη: -Πώς ανοίγει το τηλέφωνό σου; Με τον ανάλογο κωδικό, το ΡΙΝ. – Έτσι και η προσευχή. ’Άν θέλεις να εισακουστεί, τότε χρειάζεται και το ανάλογο κλειδί, ο ανάλογος κωδικός, αλλιώς όλος ο κόπος και ο χρόνος της προσευχής σου θά πάει χαμένος. Λέγε, λοιπόν, απαραιτήτως πριν από τήν κύρια προσευχή σου στον Κύριό μας: Ο Θεός ιλάσθητί μοι τον αμαρτωλόν και ελέησόν …
Μη μεριμνάτε, λέει ο Κύριος… Εγώ θα μεριμνήσω για όλα… κι εγώ το βάζω σε πράξη. Να μην θέλεις ποτέ τίποτε, παρά μόνο το Θέλημά Του και να δέχεσαι με αγάπη τα κακά που σου έρχονται. Ορθόδοξη πνευματικότητα είναι η γνώση που αποκτήθηκε μέσα από βάσανα και όχι μέσω της μάθησης. Πολύ όμορφα, αυτή την πνευματική πραγματικότητα εναλλαγής φωτός/σκότους, η φιλοκαλική μας Γερόντισσα τη ντύνει με λόγο του Σεφέρη, το λόγο τον ποιητικό του νομπελίστα ποιητή μας που διαπιστώνει πάνω στη «Στροφή» ότι «πήραμε τη ζωή μας λάθος κι αλλάξαμε ζωή», συμπληρώ…
Ο άνθρωπος που έχει δώσει την καρδιά του στο Χριστό, δεν υποφέρει.. Μου είπε ακόμη ο Παππούλης… Ο άνθρωπος, που δίνει την καρδιά του στο Χριστό, όπως ο Μοναχός, αυτός γίνεται άλλος άνθρωπος. Ανοίγει ο νους του, γίνεται άλλος άνθρωπος. Ανοίγει ο νους του, γεμίζει με το Χριστό. Ακούεις; Με καταλαβαίνεις; Με το Χριστό. Και όταν ο νους και η καρδιά είναι γεμάτη από το Χριστό, τότε αυτός ο άνθρωπος είναι σοφός, είναι έξυπνος, του τα διδάσκει όλα το Πνεύμα του Θεού. Η λέξη έξυπνος, όχι με το νόημα που την εννοεί ο κόσμος, δηλαδή να απαντά καθηλώνο…
Ο Ιησούς Χριστός δέχεται τα εκατό, δέχεται και τα τριάντα, δέχεται και τα πέντε που θα του δώσεις. Αν δεν μπορείς να τον θυμηθείς χίλιες φορές, εκατό φορές, πενήντα φορές την ημέρα, θυμήσου τον δέκα φορές και πες του με αγάπη: «Χριστέ μου!» Όχι να τον παρακαλέσεις για την φτώχεια σου, για τη μάννα σου, για την αρρώστια σου, για την επιτυχία σου. Όχι. Να τον παρακαλέσεις να μπεί στην καρδιά σου. Δέν μπορείς δέκα φορές την ημέρα; Πέντε φορές δεν μπορείς; Άν το νοιώσεις και τον καλείς έστω δυο φορές την ημέρα, ύστερα από έναν μήνα θα γλυκαθείς …
Μη νομίζεις ότι προσευχή είναι τα λόγια. Προσευχή είναι ο πόθος προς τον Θεό, αγάπη ανέκφραστος, που δεν επιτελείται από τους ανθρώπους, αλλά από την ενέργεια της θείας χάριτος, σχετικά με την οποία και ο Απόστολος λέει: «Πράγματι ἡμεῖς δὲν γνωρίζομεν πῶς πρέπει νὰ προσευχηθῶμεν ἀλλ᾽ αὐτὸ τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον μεσιτεύει θερμῶς ὑπὲρ ἡμῶν, καὶ ἐμπνέει εἰς τὰς καρδίας μας στεναγμούς ἱερᾶς κατανύξεως, ποὺ δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ἐκφρασθοῦν μὲ λόγια» (Ρωμ. 6, 26). Ἄγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος Διαβάστε και άλλα ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ &a…
Δώσε μερίδιο και στην ψυχή και όχι μόνο στη σάρκα. Δώσε μερίδιο και στον Θεό και όχι μόνο στον κόσμο. Αφαίρεσε κάτι από την κοιλιά και παραχώρησέ το στο πνεύμα. Άγιος Γρηγόριος Θεολόγος Διαβάστε και άλλα ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑΜΗΝΥΜΑΤΑ & ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΛΟΓΙΑ Λογοτεχνικό περιβόλι!
Βλέπεις τον εαυτό σου ευτυχισμένο και ακόμα βεβαιώνεις πως την ευτυχία σου την έφτιαξες μόνος σου , χωρίς τον Θεό και τους ανθρώπους. Γι’ αυτό απωθείς την άποψη που πρεσβεύουμε, ότι δηλαδή κάθε άνθρωπος χρωστά προσευχή στον Θεό και ελεημοσύνη στον πλησίον του. «Ούτε προσευχές στον Θεό ούτε ελεημοσύνη στον πλησίον», λες και μ’ αυτό τείνεις να θεωρείς τον εαυτό σου ευτυχισμένο. Για μένα πράγματι είναι αδύνατον να σκεφθώ την ευτυχία έξω από τον Θεό και τους ανθρώπους. Νομίζω ότι ούτε καν άγγιξες την ευτυχία αλλά συγχέεις τα φαινόμενα και αποκαλ…
Το παρακάτω άρθρο, το αλίευσα από το διαδίκτυο, πραγματικά είναι συγκλονιστικό, διαβάζοντάς το, αλλά η ψυχή μας δεν σώζεται μόνο με καλά έργα , και με το να ζούμε μιαν ενάρετη- ηθική ζωή-φιλόθεη και χριστιανική, αλλά με το να ομολογούμε καθημερινά σαν ΚΥΡΙΟ της ΖΩΗΣ μας τον ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ, που για χάρη μας καρφώθηκε επάνω στο ΣΤΑΥΡΟ, με τόσο ατιμωτικό θάνατο, με την Επίκληση του ΟΝΟΜΑΤΟΣ Του ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ στη ζωή μας, το πολύτιμο αίμα της Θυσίας Του, που νυχθημερόν μας αγιάζει , μας αγνίζει από το κοσμικό φρόνημα και ελευθερώνει από κά…
"Τα Τρία Δέντρα" Ήταν μια φορά σ΄ένα δάσος τρία δέντρα. Το καθένα από αυτά είχε για τον εαυτό του έναν οραματισμό... Το πρώτο επιθυμούσε να αξιωθεί να γίνει κάποια στιγμή ένα π ολύτιμο μπαούλο ξυλόγλυπτο, όμορφα σκαλισμένο, που μέσα του θα φυλάσσεται ένας πολύτιμος θησαυρός. Το δεύτερο δέντρο ήθελε να αξιωνόταν να γίνει στα χέρια ενός καλού ναυπηγού ένα μεγάλο καράβι και όμορφο που θα μετέφερε βασιλιάδες και επίσημα πρόσωπα, που θα έκανε τ αξίδια υψηλών προσώπων . Το τρίτο δέντρο έλεγε ότι το μόνο που θα ήθελε ήταν να γίνε…
Γράφει η Elena Riga Κάθε ‘σε αγαπώ’ που λες, μαλακώνει το θυμό του άλλου. Κάθε αγαπώ που νοιώθεις, αφοπλίζει το μίσος από τις καρδιές. Κάθε ευχαριστώ που χαρίζεις, ανοίγει τη διάθεση για να ξανά προσφέρουν. Κάθε σου συγνώμη, επαναπροσδιορίζει τη στάση του άλλου. Κάθε συγχωρώ, σπάει τους δεσμούς του παρελθόντος. Κάθε σου προσφορά, ενώνει την ανθρωπότητα με ισχυρότατες αλυσίδες. Κάθε σου δράση, γίνεται σημείο αναφοράς για τον κόσμο όλο. Κάθε καλό που κάνεις, αφήνει λιγότερο χώρο στο κακό. Κάθε σου χαμόγελο, φέρνει την άνοιξη στον αποδέκτη του…
Social Plugin