«Μου πήρες» Της Ρένας Τζωράκη Από την ποιητική μου Συλλογή «Στοχασμοί» Ηράκλειο 2000 Μου πήρες φεύγοντας όλα τα θαυμαστικά και μου απόμειναν απ’ τα σημεία στίξης το ερωτηματικό, η τελεία και παύλα. Η πρόταση,τώρα ολοκληρωμένη, μέσα στα εισαγωγικά κλεισμένη λέξη «τέλος» οριστικά και αμετάκλητα….
ΠΟΝΑ ΒΑΘΕΙΑ Ο ΠΟΙΗΤΗΣ Της Ρένας Τζωράκη Απόψε στέρεψαν τα λόγια. Τα πήρε όλα η σιωπή. Εμείναν της καρδιάς τα λόγια. Στίχοι λιτοί του ποιητή. Οι στίχοι νοήματα έχουν. Φωλιάζουν μέσα στο χαρτί. Δάκρυα στάζουν και το βρέχουν. Πάντα υπάρχει το «γιατί». Ποτέ το δάκρυ δεν στεγνώνει. Πονά βαθειά ο Ποιητής . Με την καρδιά, εκείνος γράφει. Από τα βάθη της Ψυχής. Κάνει τον πόνο του τραγούδι. Ας υποφέρει. Ας πονεί. Είναι η ποίηση λουλούδι. Τραγούδι με γλυκειά φωνή.
Αφιέρωμα στον Οδυσσέα Ελύτη: Σαν σήμερα ταξίδεψε για την Αιωνιότητα «ο ποιητής του Αιγαίου,» όπως τον αποκάλεσαν τον Οδυσσέα Ελύτης , που γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης στις 2 Νοεμβρίου του 1911 και πέθανε στην Αθήνα στις 18 Μαρτίου του 1996. Ο Οδυσσέας Ελύτης φιλολογικό ψευδώνυμο του Οδυσσέα Αλεπουδέλλη, όπως ήταν το πραγματικό του επίθετο, υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ποιητές, που ξεχώρισε για το ιδιαίτερο ταλέντο, την μαχητικότητα και την αισιοδοξία του πάνω σε πολλά ζητήματα, που στρέ…
"Είσαι συ ο Άνθρωπός μου" Της Ρένας Τζωράκη Πώς διψάω για Αγάπη πώς διψάω για στοργή απ’ τα δυό γλυκά σου χείλη ένα τρυφερό φιλί. Με τη σκέψη σου ξυπνάω την καρδιά σου αναζητώ να φωλιάσω εκεί μέσα και να σιγοτραγουδώ. Μια μπαλάντα να σου γράψω, να σου πω πως σ’αγαπώ Είσαι τάλλο το μισό μου, ο κρυφός μου εαυτός Είσαι Συ ο Άνθρωπός μου σύντροφος παντοτινός. Μια μπαλάντα θα σου γράψω, τρυφερά θα σου το πω Είσαι Συ ο Άνθρωπός μου Είσαι τ ’άλλο μου μισό…
Της Ρένας Τζωράκη Σε τούτο τον κόσμο,πιστεύουμε πως θα μείνουμε Αιώνιοι και Αθάνατοι... Μα δυστυχώς έρχεται η μέρα που πεθαίνουμε απροετοίμαστοι και τόσο αναπάντεχα ... Και τότε καταλαβαίνουμε πως το μόνο που μένει πίσω μας είναι η Αγάπη.... Σχετικά με αυτό θα αναφερθώ στις τρεις επιθυμίες του Μέγα -Αλέξανδρου του γνωστού μας Στρατηλάτη: Σ τα πρόθυρα του θανάτου, ο Μέγας Αλέξανδρος συγκάλεσε τους στρατηγούς του και τους κοινοποίησε τις τρεις τελευταίες επιθυμίες του: 1 ) Να μεταφερθεί το φέρετρό του στους ώμους από τους καλύτερο…
Κεριά του Κων/ίνου Καβάφη Του μέλλοντος οι μέρες στέκοντ' εμπροστά μας σα μιά σειρά κεράκια αναμένα - χρυσά, ζεστά, και ζωηρά κεράκια. Οι περασμένες μέρες πίσω μένουν, μια θλιβερή γραμμή κεριών σβησμένων· τα πιο κοντά βγάζουν καπνόν ακόμη, κρύα κεριά, λιωμένα, και κυρτά. Δεν θέλω να τα βλέπω· με λυπεί η μορφή των, και με λυπεί το πρώτο φως των να θυμούμαι. Εμπρός κυττάζω τ' αναμένα μου κεριά. Δεν θέλω να γυρίσω να μη διω και φρίξω τι γρήγορα που η σκοτεινή γραμμή μακραίνει, τι γρήγορα που τα σβυστά…
«Η Μοναξιά» Της Ρένας Τζωράκη Απέραντη η μοναξιά σαν τη θάλασσα, με σκέψεις βαρκούλες, που αλλαργεύουν… Και γω να προσμένω της Αγάπης τον Ήλιο να φωτίσει τις λέξεις μου ν’άναπνεύσω το πελαγίσιο της Πλησμονής.
«ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ ΦΡΟΥΡΟΣ» Της Ρένας Τωράκη Στην Επιστήμη δηλώνω πένητας και άτιτλος, στη Γνώση ανίδεος. στον ήχο κουφός, στην όραση τυφλός στην ποίηση σιωπηρός. Μπροστά στην πύλη του Πι της Θεϊκής Σου Τέχνης βρίσκομαι, κρατώντας το Φανό , από τα τα Φι του Λόγου Σου, που Φωσφορίζουν στο Σκοτάδι, φωνασκούν για το Δίκιο και την Τιμή φτεροκοπούν στο όραμα και στο όνειρο, φανερώνουν το Αθέατο στο Θεατό λυτρώνουν απ' την Αιώνια Λήθη της Μνήμης φρουρός...
Οι σκέψεις Της Ρένας Τζωράκη Οι σ κέψεις άλογα καλπάζουν στης Πανσελήνου τη χλωμή Σιωπή. Και γω αναβάτης της Αγάπης απόψε, η καρδιά μου ψάχνει να σε βρει… ** Γοργόφτερες σκέψεις ταξιδεύετε με ταχύτητα Φωτός και γω απλά , δεν προλαβαίνω να σας ελέγξω ** «Πού να κρυφτώ;» Πού να κρυφτώ ; Σε ποιο σημείο για να γλιτώσω απ’ τα μαυρόπουλα της σκέψης , που με κυνηγούν;
"ΑΓΑΠΗ" Της Ρένας Τζωράκη Μια λέξη να βρω μια λέξη να χρωματίσω της καρδιάς μου τ’ όνειρο καθώς κυλά της πληρότητας το δάκρυ. Να ζωγραφίσω του κόσμου την Ομορφιά με το λευκό της Αγιότητας… Αναζητώ στα λεξικά μόνο μια λέξη. Καταδύομαι στων λέξεων τον ωκεανό και αναδύομαι με το μαργαριτάρι της λέξης Αγάπη. ΑΓΑΠΗ!!! ΑΓΑΠΗ!!! ΑΓΑΠΗ!!!
) Απόσπασμα από τη Συνομιλία στο Φως Της Ρένας Τζωράκη © Ανάμεσα στο Φως και το Σκοτάδι ανάμεσα στην Παύση και την Αρχή ανάμεσα στην Αλήθεια και την πλάνη ανάμεσα στο ερωτηματικό και το θαυμαστικό εκεί σε βρίσκω. Αγάπη μου, Πάναγνε Έρωτά μου Αέναη Αλήθεια μου, Φως και Αιώνια Ζωή μου, που σου ζητώ νερό και γίνεσαι Αθάνατη πηγή που σου ζητώ αέρα και μου δίνεις πνοή απ΄ την πνοή Σου.
Εγώ και Συ. Απόσπασμα από την Συνομιλία στο Φως Ρένα Τζωράκη © Εγώ και Συ ένα βιβλίο στον Πλανήτη Γη. Άκου πως ψιθυρίζουνε οι λέξεις πάνω στο χαρτί. Εγώ και Συ. Στον άνεμο είμαστε βοή. Χορός ερωτικός μες στη βροχή. Δέντρα ,που γίνονται αγλαείς καρποί. Σύννεφα ταξιδιάρικα στον Ουρανό να ζωγραφίζουν την Αγάπη. Εγώ και Συ Ηλιοβασίλεμα και Ανατολή. Ποιος θα βρεθεί ,για την αγάπη μας να πει; μονάχα ετούτη η Σιωπή , που’ναι κρυμμένη μες στις λέξεις…
Οι απόψεις μου- σχετικά με το χημικό εργοστάσιο της Συρίας: Ρένα Τζωράκη "Διότι κατοικούμε αυτήν την χώρα, χωρίς ούτε να εκδιώξουμε άλλους εξ αυτής ούτε να την καταλάβουμε έρημο ούτε να εγκατασταθούμε σε αυτήν ως ανάμεικτος ομάδα από διάφορα ανόμοια φύλα, απεναντίας είναι τόσον ευγενές και γνήσιο το γένος μας, ώστε τη χώρα, στην οποίαν είδαμε το πρώτο φως, εξακολουθούμε συνεχώς να κατοικούμε, διότι είμεθα Αυτόχθονες και μόνον εμείς από όλους τούς άλλους έχουμε το δικαίωμα να προσφωνούμε την πόλη μας με τις ίδιες λέξεις, δι…
«Λευκά Τριαντάφυλλα» της Ρένας Τζωράκη Των ματιών σου η μελωδία φλογίζει τα λευκά τριαντάφυλλα. Μιλούν για την άφατη ομορφιά, που ενσαρκώνουν ανεξίτηλους ίμερους. Έτσι ανοίγω και γω την καρδιά μου σε Σένα σαν τα ανθισμένα τους πέταλα να κουβεντιάσει στο ανέσπερο Φως, που ρίχνει στο βλέμμα μου η Σιωπή. Είναι η ώρα , που δυναμώνει τη μελαγχολική Ευτυχία για τη νύχτα, που ξημερώνει τον Αυγερινό. Σημείωση:
Καλημερίσματα: Της Ρένας Τζωράκη Καλή σας μέρα, χαρούμενη και ευλογημένη η εβδομάδα που μπήκε. Να θυμάστε πως κάποια στιγμή στη ζωή μας, θα λυγίσουμε,θα πληγωθούμε,θα ματώσουμε,θα κλάψουμε,θα χάσουμε ανθρώπους που αγαπάμε και μας αγαπούν… Κάποτε,ίσως και να συρθούμε στο χώμα ,σαν σκουλήκια της γης… Αυτός είναι ο κύκλος της Ζωής βάθος και ύψος ύψος και βάθος,ποτέ δεν είναι ευθεία η γραμμή… Η ευθεία εξάλλου στα καρδιογραφήματα σημαίνει Παύση Τέλος… Να θυμάστε ,πως τα αγάλματα μοναχά παραμένουν αγέρωχα και μεις είμαστε Άνθρωπο…
Social Plugin