Συνέντευξη της ποιήτριας Μαίρης Γκαζιάνη στη Ρένα Τζωράκη

Το Σάββατο 5-4-2014 παρουσιάστηκε   το νέο βιβλίο της  εικαστικού,συγγραφέα και ποιήτριας 
Μαίρη Γκαζιάνη  ,η ποιητική της συλλογή με τίτλο
"Σου γράφω"

Μια συλλογή  που απαρτίζεται από 173 ποιήματα,  με  βαθυστόχαστους στίχους  μια πλημμυρίδα από λυρισμό τρυφερότητα, ερωτισμό και απλότητα, γιατί το μεγαλείο της ποίησης κρύβεται μέσα στα απλά…

Χωρίς βαρύγδουπες εκφράσεις καταφέρνει να διεισδύσει στην ψυχή του αναγνώστη, και να του ενεργοποιήσει συναισθήματα ναρκωμένα σε μια  πληθώρα εικόνων, ήχων, αρωμάτων, μια πανδαισία χρωμάτων και όλων των  αισθήσεων, αφού ενεργοποιεί την αίσθηση της όρασης…
«Κλείσε τα μάτια σου… είδα την προσφορά τους και τ’ αγάπησα… είδα το φως τους και τυφλώθηκα… μη δω τις πορφυρές σταγόνες της καρδιάς σου… και δε φύγω»
Την αίσθηση  της ακοής με τους στίχους:
 «αντιστέκομαι… στους χτύπους που η καρδιά… επιλέγει να σωπαίνει’’

 Την αίσθηση της αφής μέσα από τους στίχους:

«Άφησέ με να αγγίξω… τα ακροδάχτυλα των ποδιών σου… με την υγρή φλέβα μου… σπονδή να προσφέρω στην αφή τους.»

Την αίσθηση της  όσφρηση μέσα στους στίχους:
«Λουλούδια αρωματίζουν… το δωμάτιο της ευτυχίας της… Καλώς ήρθες Άνοιξη.»
Και την αίσθηση της  γεύσης με τους στίχους:
«στο μέλι που νομίζαμε νέκταρ… το ρουφήξαμε.»
Εμείς της ευχόμαστε καλοτάξιδη η ποιητική της συλλογή με ούριους πάντα ανέμους…
Ας  σταθούμε λίγο στο βιογραφικό της:

Η Μαίρη Γκαζιάννη γεννήθηκε στα Ιωάννινα.  Μεγάλωσε στην Αθήνα όπου και ζει μέχρι σήμερα και εργάσθηκε στην APLHA BANK. Αρχικά ασχολήθηκε ερασιτεχνικά με τη φωτογραφία, διατελώντας δραστήριο μέλος της Ελληνικής Φωτογραφικής Εταιρείας (ΕΦΕ) και λαμβάνοντας μέρος σε εκθέσεις και διαγωνισμούς, με πολλές διακρίσεις στο ενεργητικό της. Τα τελευταία χρόνια ασχολείται με τη ζωγραφική, παίρνοντας τα πρώτα της μαθήματα από το ζωγράφο Γιώργο Σεκόφσκι. Μετά από αμέτρητες ώρες υπομονής και επιμονής και με πολλή αγάπη για τη ζωγραφική, το Μάιο 2010 τα έργα της παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά σε ατομική έκθεση. Ακολούθησαν άλλες τέσσερις ατομικές εκθέσεις στην Αθήνα, στην Καλαμάτα τον Δεκέμβρη 2011, στην Σκόπελο τον Αύγουστο 2012, στην Νάουσα τον Απρίλιο 2013 και στα Ιωάννινα τον Ιούνιο 2013. Τον Ιούλιο 2013 έλαβε μέρος στην ελληνοτουρκική έκθεση ζωγραφικής που πραγματοποιήθηκε στην Ίμβρο.  Επίσης έχει λάβει μέρος σε πολλές ομαδικές εκθέσεις, σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας. Όλοι οι πίνακές της είναι λάδι σε καμβά και η θεματική τους δεν περιορίζεται σε ενός είδους θέμα.

Εδώ κι δυο χρόνια ασχολείται με τη συγγραφή. Καταγράφει το στιγμιαίο συναίσθημά της στην ποιητική συλλογή με τίτλο «Σου γράφω...» που κυκλοφόρησε τον Μάιο του 2012 από τις εκδόσεις βιβλιοπωλείο ΑΒΑΚΑΣ. Τον Σεπτέμβρη 2013 κυκλοφορεί το μυθιστόρημά της με τίτλο ΕΝΑ ΦΕΓΓΑΡΙ ΛΙΓΟΤΕΡΟ από τις εκδόσεις ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ. Επίσης γράφει στίχους, είναι η δημιουργός των στίχων του τραγουδιού «Για όλα αυτά που είσαι» σε μουσική Σάκη Τσιλίκη και του «Απόψε» σε μουσική Γιάννη Βαμβακάρη και ασχολείται ερασιτεχνικά με το θέατρο εδώ και τέσσερα χρόνια.
Υπήρξε ραδιοφωνική παραγωγός στο διαδικτυακό ραδιόφωνο :

http://magicradiolive.listen2myradio.com/ την περίοδο 2012-2013.

Για μια απευθείας επικοινωνία με την ζωγράφο και συγγραφέα η ηλεκτρονική της διεύθυνση είναι:

 marygaz@yahoo.com
 ιστότοπος: http://gkazianimary.blogspot.com

  

1)-Τι σημαίνει για σας ποίηση

    Η ποίηση, για μένα, είναι η γραφή που ξεπηδάει αυτόματα από μια εσωτερική ανάγκη,  χωρίς προηγούμενη επεξεργασία από τη σκέψη. Είναι η σταγόνα που σπάει το φράγμα του ορίου, το συναίσθημα πλημμυρίζει και ξεχύνονται οι στίχοι σε μια κατάθεση ψυχής.

2) -Από πού αντλείτε την έμπνευσή σας; Τι πραγματεύεται το βιβλίο σας;

    Η ποιητική συλλογή μου, που έχει τον τίτλο «Σου γράφω…» απευθύνεται στον ίδιο τον έρωτα. Είναι χωρισμένη σε τρεις ενότητες ΠΑΘΟΣ-ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ-ΟΡΓΗ και κάθε ενότητα συνδέεται μ΄ ένα μήνα, «ΑΥΡΑ ΑΠΡΙΛΗ»,   «ΘΛΙΜΜΕΝΟΣ ΜΑΗΣ», «ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ ΧΙΜΑΙΡΑΣ». Στην πρώτη ενότητα υμνείται ο Ίμερος, που κατά τη μυθολογία ήταν αδερφός του Έρωτα και του Αντέρωτα και γιος της Αφροδίτης και του θεού Άρη. Ο Ίμερος που συμβολίζει την ερωτική επιθυμία, τον ερωτικό πόθο, υπερβαίνοντας το όριο, πέρα και πάνω απ΄ όλα. Στην δεύτερη ενότητα αφυπνίζεται  η νοσταλγία μέσα από μνήμες και αναμνήσεις που δεν σβήνουν και πονάνε. Στην Τρίτη ενότητα ξεχειλίζει η οργή, μέσα από τα νεκρά όνειρα, τις ματαιώσεις, την θλίψη, την πλάνη, χωρίς όμως να παραλείπεται η τελική άφεση, με την επωδό ¨Ψυχή μου…». Θα έλεγα ότι ολόκληρο το βιβλίο «στάζει» λυρισμό.

    Η έμπνευση έρχεται ακάλεστη και απρόβλεπτα. Σίγουρα όμως έρχεται κάτω από συνθήκες συναισθηματικής φόρτισης. Μπορεί να είναι ένα τραγούδι, ένα λουλούδι, ένα βλέμμα, ένα χαμόγελο, ένα δάκρυ και πολλά άλλα, που προκαλούν συναισθήματα που υπάρχουν ή που υπήρξαν, μέσα από ένα ερωτικό πάθος ή από στοιχειωμένες αναμνήσεις ή από το πικρό άρωμα της προδοσίας.   

3)-Ποιος είναι ο αγαπημένος σας ποιητής  και συγγραφέας;

    Αγαπημένος ποιητής είναι ο Κωνσταντίνος Καβάφης. Βέβαια είναι πολλοί αγαπημένοι ποιητές ακόμα, αλλά ο Καβάφης είναι εκείνος που μου δημιούργησε την ανάγκη να εκφραστώ μέσα από την ποίηση. Όσον αφορά τους συγγραφείς, δεν ξεχωρίζω ονόματα, ξεχωρίζω μυθιστορήματα. Μπορεί να μου αρέσουν πολλά βιβλία του ίδιου συγγραφέα ή μπορεί να μου αρέσει μόνο ένα. 

4)-Πιστεύετε πως στην εποχή της οικονομικής κρίσης, που είναι ευρύτερη Αξιών,  η ποίηση μπορεί να βοηθήσει τον άνθρωπο να ξανάβρει τον πυρήνα του;

      Θεωρώ ότι κάθε μορφή τέχνης μπορεί να βοηθήσει τον άνθρωπο να ανακαλύψει ή να επανέλθει ή να συνεχίσει την εξέλιξη του, ανεξάρτητα από τις οικονομικές αξίες. Η τέχνη είναι η τροφή του πνεύματος και της ψυχής και δεν χρειάζεται να έχουμε π.χ. έναν ακριβό πίνακα ζωγραφικής στο σπίτι μας για να τον απολαμβάνουμε κάθε μέρα, μπορούμε να τον απολαύσουμε σε κάποια πινακοθήκη. 

5)-Γνωρίζω πως έχετε γράψει  και  λογοτεχνικά κείμενα και ποιήματα. Ποιο είναι δυσκολότερο και γιατί;

      Μετά το «Σου γράφω…», εκδόθηκε από τις εκδόσεις ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ το μυθιστόρημά μου με τον τίτλο ΕΝΑ ΦΕΓΓΑΡΙ ΛΙΓΟΤΕΡΟ, που αφορά μια ερωτική ιστορία, που αφετηρία έχει τον πλέον σύγχρονο τρόπο γνωριμιών, δηλαδή το διαδίκτυο. Μέσα στο βιβλίο υπάρχει, εν αφθονία, ποιητικός λόγος (όχι ποιήματα), γιατί με χαρακτηρίζει κυρίως η ποίηση. Η ποίηση έχει τη ρίζα της στο συναίσθημα ενώ το μυθιστόρημα στην φαντασία (χωρίς να αποκλείεται το συναίσθημα), συνεπώς η δυσκολία εξαρτάται από τον γράφοντα και από πού αντλεί τον τρόπο της γραφής του. Ποτέ δεν σκέφτομαι «τώρα θα γράψω ένα ποίημα», είναι κάτι που αναδύεται από μέσα μου σαν ανάγκη. Αντίθετα, στα μυθιστορήματα λέω «τώρα θ΄ αφοσιωθώ στο γράψιμο» και πραγματικά αφοσιώνομαι, γιατί ξεχνάω ή παραμελώ οτιδήποτε γύρω μου, μέχρι να ολοκληρωθεί το βιβλίο. 

6)- Αν σας έλεγα να μου περιγράψετε σε λίγες γραμμές τον εαυτό σας τι θα μου λέγατε;

         Θα απαντήσω μ΄ έναν στίχο, που έγραψα αυθόρμητα κάποια μέρα στο διαδίκτυο. ¨Κι αφού το πάθος είναι λάθος… γιατί κάνω λάθος υποκύπτοντας στο πάθος; Ή μήπως το λάθος είναι  πάθος μου… κι όχι το πάθος μου λάθος;».  Είμαι παρορμητική, παθιάζομαι με οτιδήποτε κάνω ή αισθάνομαι, με τις ανάλογες θετικές ή αρνητικές εξελίξεις.

7)-Είστε  ικανοποιημένη από τις  πωλήσεις;

      Θα ήμουν ευχαριστημένη, ακόμα κι αν τα έργα μου είχαν  έναν μόνο αναγνώστη, αρκεί να έχουν αγγίξει τη ψυχή του.

8)-Ετοιμάζετε κάποιο άλλο έργο;

     Υπάρχει έτοιμο ένα νέο μυθιστόρημα, το οποίο ελπίζω και εύχομαι να πάρει σύντομα το δρόμο προς την έκδοση.

 9)- Ο έρωτας τι  ρόλο παίζει στη ζωή σας;

      Δίχως τον έρωτα δεν θα μπορούσα να δημιουργώ. Είναι  «Μια θάλασσα που βρίσκεται μέσα μου, πότε με νηνεμία και πότε με φουρτούνα, πότε με ταξιδεύει και πότε με πνίγει, πότε στον αφρό της και πότε στα βάθη της». Ο ίδιος ο έρωτας είναι η μούσα μου.    

10)-Ο θάνατος σας φοβίζει σαν ιδέα;

      Δεν με φοβίζει ο ίδιος ο θάνατος, το πέρασμα σε μια άλλη διάσταση (ίσως). Με φοβίζει όμως η παγωνιά του θανάτου, το άκαμπτο σώμα, η ανυπαρξία.

11)-Ο Θεός ποια είναι η στάση ζωής σας και γενικότερα η φιλοσοφία σας σε αυτήν την αμφιλεγόμενη έννοια;

      Κάνω το σταυρό μου, λέω «Παναγιά μου βοήθησέ με» ή «σ΄ ευχαριστώ Θεέ μου». Ίσως είναι πίστη, ίσως είναι ανάγκη. Πιστεύω στο έργο ορισμένων ιερωμένων που πηγάζει από την αγάπη προς τον συνάνθρωπο, θυμώνω με πολλούς ιερείς, αλλά στην εκκλησία (ως χώρο) πηγαίνω σπάνια και υπό ειδικές συνθήκες.

12)-Τι θα λέγατε για να εμψυχώσετε  το δοκιμαζόμενο Έλληνα;

          Μια θάλασσα είναι η ζωή, που ακόμα κι αν σε ρίξει στο βυθό της, αντί ν΄ αφεθείς να πνιγείς, μπορείς ν΄ ανακαλύψεις τα κοράλλια της!

13) -Για να κοινωνήσει ο κόσμος την ποίησή σας θα μας χαρίζατε τρία αντιπροσωπευτικά σας ποιήματα;

      Να πλημμυρίσει (Από το ΠΑΘΟΣ)                                    

Στο λίγο δεν αρκούμαι                                                    

στο μέτριο δεν συμβιβάζομαι                                      

στο πολύ δεν επαναπαύομαι                                      

όλο το αίμα σου το θέλω

να ρουφήξω τη γύρη του                                               

να διατρέξει τις φλέβες μου

έρωτας να πλημμυρίσει

να σπάσει το φράγμα της πληρότητας

Ψυχή μου…

Εδώ (από τη ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ)        

Εδώ, στη προσμονή της παρουσίας σου

ξεγελάω το χρόνο σε μερόνυχτα ανυπαρξίας

εδώ, στο φωτεινό

γεμάτο με το γκρίζο της απουσίας σου

ανακατεύω τα χρώματα στην παλέτα υποδοχής σου

εδώ, στο μονότονο

φυγαδεύω αποχρώσεις πάγου

χρωματίζω στον καμβά μονοπάτι επιστροφής σου

εδώ, στο βωμό

προσκαλώ προσευχής ανέγγιχτης θαύμα

εδώ, στο δωμάτιο

σκαρφαλώνω στις σκιές που αντιγράφουν τη μορφή σου

εδώ, σε περιμένω

μην αργείς

Ψυχή μου…

Στη στροφή της ελπίδας (από την ΟΡΓΗ)

Εκεί, στο λιγοστό να μένεις

στον μικρό ίσκιο της μορφής σου

στη φτηνή φαντασία του έρωτα,

χωρίς φλόγα να σέρνεσαι

στα κάρβουνα της πνοής σου,

σε ματωμένους βάλτους

να διαβαίνεις τα ίχνη των σκιών

που ξέρασαν τα αγγεία της προδοσίας,

ξυπόλυτος να σέρνεις τα βήματα

σ΄ ακάνθινα μονοπάτια,

σταυρωμένες οι ευχές σου

να παραληρούν σε διαδρόμους

λαβυρίνθων χωρίς μίτο εξόδου,

νεκρές Αριάδνες να συναντάς

στη στροφή της ελπίδας,

παλίρροιες να σκεπάζουν

το βλέμμα της επιθυμίας σου,

σβησμένους φάρους ν΄ αντικρίζεις

στις ξέρες που θα στρίβεις τιμόνι,

αξόδευτο να μένει το φως

στις φυλακές των υπογείων

εκεί να στάζει η σκέψη σου,

βοριάδες να λυσσομανούν

στα καλοκαίρια που προσμένεις

κατακλυσμοί να παρασύρουν

τα φωλιασμένα όνειρά σου,

τυφώνες να σαρώνουν

τις αισθήσεις που γεύεσαι

βροχή να σπέρνεις στις αγωνίες σου

να λιγοστεύεις… να μικραίνεις…

ν΄ αφομοιώνεσαι στη φτήνια

που θα σπέρνει η παρουσία σου

και να προσκαλείς στο κύμα

το ταξίδι της νοσταλγίας

εκεί που θα ταξιδεύουμε

η ψυχή  μου κι εγώ

Ψυχή μου….

Σας ευχαριστώ θερμά για την συνέντευξη και σας εύχομαι ολόφωτες δημιουργίες πάντα !!!