Βιβλιοπαρουσιάσεις -κριτικές της Ρένας Τζωράκη

Ο Χρήστος Παπουτσής είναι γιατρός Παθολόγος  στο επάγγελμα μα φιλοσοφεί σαν  ποιητής…
 Μια  ψυχή ποιητική, ιατρός σωμάτων   και θεραπευτής ψυχών με την  αισθαντική,τρυφερή,ευαίσθητη  ψυχή του σμιλεύει τους στίχους του.
Οι στίχοι του βαθυστόχαστοι λιτοί,χωρίς περιττά ψιμύθια και στολίδια,εισχωρούν βαθιά στη σκέψη του αναγνώστη και τον κάνουν να προβληματίζεται…
Σήμερα 2-6-2014 , παρουσιάζει την δεύτερη ποιητική συλλογή   στον  Ακροβάτης  Μαιζώνος & Ψαρρών 26, Μεταξουργείο,
τηλ.  Επικοινωνίας:210 523 0750 .
Ο τίτλος της ποιητικής του συλλογής :

«Λήθη η αυτοκράτειρα του κόσμου»,  από την άνεμος εκδοτική.

Για τον ποιητή και το έργο του  θα μιλήσουν η ποιήτρια Σοφία Στρέζου,
ο καθηγητής και πρόεδρος του τμήματος Γεωλογίας στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας Γιώργος Παπαθεοδώρου
και ο ψυχίατρος-ψυχοθεραπευτής διευθυντής του κέντρου ψυχικής θεραπείας και ολιστικής ανάπτυξης Ιωάννης Αυγουστάτος.

Αποσπάσματα από τη συλλογή θα αποδώσει η ηθοποιός Θέκλα Μαντέλη.

Μέσα από την καρδιά μου του εύχομαι καλοτάξιδο το βιβλίο του με ούριους ανέμους να ταξιδεύει  και να θροΐζει τις καρδιές όλων μας…
Σύντομα θα έχω και την συνέντευξή του, που μας παραχώρησε στο Λογοτεχνικό περιβόλι…

Ενδεικτικά σας αφήνω τους στίχους του:

Στιγμιότυπο

Ένας μικρός Αρλεκίνος.

Διάβηκαν πολλοί.

Βλέμματα αστραφτερά.

Βλέμματα θολά.

Βλέμματα ανύπαρχτα.

Παιδιά,τρικυμισμένοι,άψυχοι.

Ένας μικρός Αρλεκίνος.

Ώρα πολλή

με το χέρι παγωμένο

στην κίνηση της προσφοράς,

με το βλέμμα προσηλωμένο

στο ταξίδι του θεϊκού του σπινθήρα.

Με την καρδιά,¨

πολλά μικρά χαρισμένα κομμάτια.

Ένας μικρός Αρλεκίνος.

Το σούρουπο φέρνει μοναξιά

μα,απόψε,δυό μάτια αστέρια

γύρισαν κοντά στον Αρλεκίνο.

Πήραν από το χέρι της προσφοράς

ένα μικρό κομματάκι καρδιάς.

Χοροπηδώντας,άφησαν πίσω

ένα μικρό Αρλεκίνο.

Νεκρό  .

Κόκκινη άσφαλτος

Καταδύεται στην άσφαλτο.

Κόκκινη λίμνη.

Του άρεσαν οι ήσυχες λίμνες,

του έπαιρναν τις σκέψεις στο βυθό τους.

Μα τ' ασθενοφόρα,

τα ουρλιαχτά,τα μοιρολόγια;

Τι γυρεύουν στη λίμνη του;

Βλέπει.

Απαξίωση.

Εγκατάλειψη.

Ουρλιάζει δίχως φωνή,

χειρονομεί χωρίς τα χέρια.

«Φύγετε!

Αφήστε τη λίμνη να πάρει τις σκέψεις μου.

Δεν τις αντέχω τις σκέψεις μου».

Μια κόκκινη λίμνη στην άσφαλτο.

Μαριονέτα

Δεν αναρωτήθηκες.

Ούτε γύρισες να κοιτάξεις.

Βολεύτηκες

με τα χειροκροτήματα και τα φώτα.

Γι αυτό,

τώρα που σβήσανε τα φώτα,

αναπαύσου στο κουτί.

Εν αγνοία.