Με αφορμή το βιβλίο του Γεμανού ιστορικού για την μάχη της Κρήτης " Heinz Richter" και την ανακήρυξή του σαν επίτιμο καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Ρεθύμνου.Γράφει η Ρένα Τζωράκη

Αναρωτιέμαι ,πόσες ακόμα στρεβλώσεις και παραποιήσεις θα  κάνουμε στην ιστορία μας, πόσο πάτο ακόμα  έχουμε  να διανύσουμε, για να φτάσουμε στον κατάμαυρο πυθμένα, εκεί που  στοιβάζει  μονάχα το κατακάθι της ντροπής για να  φυτρώσουν ώ χαρά  τα πρώτινά μας  τα φτερά και τα μεγάλα , που λέει ο μεγάλος μας  ποιητής Κωστής Παλαμάς και να πετάξουμε;
Αφορμή μου δίνεται για να γράψω το παρόν άρθρο, για  τον Γερμανό ιστορικό  Heinz Richter  και το βιβλίο του για την μάχη της Κρήτης,που   φέρει τον τίτλο  « Operation Merkur: Die Eroberung der Insel Kreta im Mai 1941»,  σε μετάφραση:
 «Επιχείρηση Ερμής: η κατάκτηση της νήσου Κρήτης τον Μάιο του 1941» και  χαρακτηρίζει τη σημασία της σαν  «στρατιωτικό μύθο».  Μέσα στο βιβλίο του,  επικρίνει τον αντιστασιακό αγώνα ενάντια στον κατακτητή χαρακτηρίζοντας τον σαν  «μη έντιμο, βρώμικο και κτηνώδη», την ίδια στιγμή εκθειάζει τους Ναζί  αλεξιπτωτιστές χαραχτηρίζοντάς τους  σαν «ιδεολόγους ιππότες».
Και οι δικοί μας νέοι « Ιούδες ,»,που δίνουν το φιλί της προδοσίας στους ήρωες, που έχυσαν την τελευταία ρανίδα του αίματός τους,  για  να αναπνέουμε σήμερα τον αέρα της Λευτεριάς, και τον ανακήρυξαν μέσα σε μια νύχτα και στα κρυφά, όπως κάνουν πάντα,- οι διαστρεβλωτές της Αλήθειας, οι παραχαράκτες της Ιστορίας,οι Βάνδαλοι της Ελληνικής γλώσσας,οι καταργητές των Θρησκειών,-ανακηρύσσοντάς τον   σε επίτημο  καθηγητή του Παν/μίου Ρεθύμνου και προκάλεσε  κυριολεκτικά και μεταφορικά σεισμικά Ρίχτερ στην λεβεντογέννα νήσο μας την Κρήτη, την  ίδια στιγμή που ο αγώνας για τη δικαίωση των θυμάτων της ναζιστικής θηριωδίας στην Ελλάδα και για την απόδοση των γερμανικών κατοχικών οφειλών είναι πιο ζωντανός από ποτέ!!!!
Στο συγκεκριμένο βιβλίο του διατυπώνει:

 «Οι άτακτοι Κρήτες που έλαβαν όπλα κατά των μονάδων εισβολής μεταχειρίστηκαν βάναυσες και βάρβαρες πρακτικές σε βάρος των Γερμανών τραυματιών, αιχμαλώτων ή και νεκρών, παραβιάζοντας το Δίκαιο του Πολέμου».

 
Μεταφέρω αυτούσιο το  προκλητικό κείμενο από το βιβλίο του καθηγητή  Richter,που δικαιολογεί την λογική αντίποινας,που έβαψαν με το αίμα τους οι αθώοι άμαχοι της Κανδάνου,της Βιάννου,του Διστόμου,και τόσα άλλα χωριά αιματοβαμένα της Κατοχής:

«H Μάχη της Κρήτης είναι αφενός η τελευταία «καθαρή» στρατιωτική επιχείρηση του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και αφετέρου η αφετηρία ενός «βρόμικου» πολέμου, ο οποίος περιλαμβάνει επιθέσεις ανταρτών. (σ. 440): Στη διαστρέβλωση της εικόνας [για τους Γερμανούς αλεξιπτωτιστές] συντέλεσαν οι εξελίξεις της μετέπειτα κατοχικής περιόδου, όταν αναπτύχθηκε ο ανταρτοπόλεμος και οι δυνάμεις κατοχής […] απάντησαν με αντίποινα και κλιμάκωση της βίας. Ο αγώνας αυτός δεν ήταν πια «καθαρός» και έντιμος αλλά βρόμικος και κτηνώδης. Η SOE [Special Operations Executive]ενθάρρυνε τη συνέχισή του. (σ. 442).
Και  η καταληκτήρια παράγραφος, που σύμφωνα με τους κανόνες της ρητορικής έχει ιδιαίτερη βαρύτητα, (όπως  και του  προοιμίου.).
Ας την διαβάσουμε προσεκτικά:

«Οι Γερμανοί που είχαν πολεμήσει στην Κρήτη βρήκαν εκεί [=στους Νεοζηλανδούς] την αναγνώριση που τους στερούν μέχρι σήμερα στην πατρίδα τους, παρότι στο μεταξύ Γερμανοί στρατιώτες συμμετέχουν σε αποστολές στο εξωτερικό. Κατά την διατύπωση κρίσεων δεν πρέπει να ξεχνάει κανείς πως οι νεαροί αυτοί αλεξιπτωτιστές υπήρξαν θύματα μιας παιδείας που στόχευε στην υπακοή και εμπόδιζε την ανάπτυξη της κριτικής σκέψης. Επρόκειτο για νέους γεμάτους ενθουσιασμό, οι οποίοι γνώριζαν πως ανήκαν σε μια ελίτ. Ο ιδεαλισμός των ανδρών αυτών έτυχε της χειρότερης δυνατής μεταχείρισης. Έδωσαν το καλύτερο που μπορούσαν και ρίσκαραν τη ζωή τους χωρίς να έχουν συνείδηση των κινήτρων. Έχει έρθει η ώρα να τους το αναγνωρίσουμε.»
   

Όπως  ήταν αναμενόμενο, η  εκδήλωση αναγόρευσής του σε επίτιμο διδάκτορα διαλύθηκε από τους συγκεντρωμένους Κρητικούς, που εισέβαλαν στο Ωδείο Ρεθύμνου κρατώντας πορτρέτα με φωτογραφίες νεκρών τους. Ο Γερμανός καθηγητής αναγκάστηκε να αποχωρήσει μιλώντας ξανά για αλλοίωση των θέσεών του…

Οι αντιδράσεις εναντίον του δεν περιορίστηκαν στο Ρέθυμνο. Ο επίτιμος αρχηγός ΓΕΕΘΑ Μαν. Παραγιουδάκης ζήτησε από τον πρύτανη του πανεπιστημίου τη ματαίωση της εκδήλωσης, ενώ και κ. Αριστομένης Συγγελάκης, μέλος του Συμβουλίου Διεκδίκησης Γερμανικών Οφειλών, δήλωσε: «Ο κ. Ρίχτερ προσβάλλει την αντίσταση και τη θυσία του κρητικού λαού».
Ας δούμε τι ανέφερε χαρ/στικά:
Η πλήρης δήλωση του κ. Συγγελάκη  είναι η ακόλουθη:

"Ο κ. Ρίχτερ προσβάλλει την Αντίσταση και τη Θυσία του κρητικού λαού. Ο λαϊκός ξεσηκωμός, η απαράμιλλη γενναιότητα και η γενναιοψυχία των Κρητικών, που τίμησαν και έθαψαν τους νεκρούς και περιέθαλψαν τους τραυματίες εισβολείς της Βέρμαχτ δεν επιδέχονται αμφισβήτησης. Ούτε,άλλωστε, τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, που διέπραξε το Γ´ Ράιχ στην Ελλάδα. Ας μη ματαιοπονούν: η κάθαρση από την ανείπωτη τραγωδία της Γερμανικής Κατοχής δεν μπορεί να επέλθει  , ΧΩΡΙΣ  Δικαιοσύνη και Αποζημίωση!"

Βιογραφικά στοιχεία για τον για  τον Γερμανό ιστορικό  Heinz Richter :
Ο Χάιντς Α. Ρίχτερ γεννήθηκε το 1939 στο Heilbronn της Γερμανίας. Σπούδασε Ιστορία, Πολιτειολογία και Αγγλική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης. Έζησε πολλά χρόνια στην Ελλάδα. Διδάσκει σύγχρονη ελληνική και κυπριακή ιστορία στο Πανεπιστήμιο του Μανχάιμ. Εχει γράψει έξι βιβλία και έχει δημοσιεύσει πολλές εργασίες σχετικές με τη σύγχρονη Ελλάδα. Στη Γερμανία αναγνωρίζεται ως ειδικός στα θέματα της σύγχρονης ελληνικής και κυπριακής Ιστορίας. Το 2000 τιμήθηκε από την Ελληνική Δημοκρατία με τον Χρυσό Σταυρό του Τάγματος του Φοίνικα. Να τονίσουμε πως ο ευσπλαχνικός «Φιλέλληνας» ταξίδεψε από την Γερμανία  στην Ελλάδα για τη συγκεκριμένη εκδήλωση  με δικά του έξοδα,σε εποχή μνημονίων ,να μην μας επιβαρύνει οικονομικά!!!!
Μήπως ήρθε η στιγμή,να πούμε ένα δεύτερο ευχαριστώ στον κο Καθηγητή ,όπως έκανε κάποτε ο συνάδελφός του και επίσης φιλέλληνας κος Σημίτης;
Ας προβληματιστούμε με νηφαλιότητα και γαλήνη, χωρίς  τυμπανοκρουσίες  και ιαχές συνωμοσίας...
Πρωτεύοντα θέση να πάρουν   τα Μέλη του Πανεπιστημιακού  Τμήματος που τον αναγόρευσε Επίτιμο Διδάκτορα.
Το θέμα δεν αφορά μόνο το Πανεπιστήμιο ,αλλά  σύσσωμο  τον κρητικό λαό και ειδικά αυτούς που διατηρούν ακόμα  νωπές τις  μνήμες από την μυρουδιά του αίματος των δολοφονηθέντων στα     άραχνα και Σκοτεινά  χρόνια της γερμανικής «εισβολής», και όχι της γερμανικής «κατάκτησης» (Eroberung),  όπως την χαρακτηρίζει  στο βιβλίο του,ο  κος καθηγητής…  
Για περισσότερες πληροφορίες και προβληματισμό διαβάστε περισσότερα στον σύνδεσμο:

www.candianews.gr/2014/10/29/arnoumeni-tis-katochikes-apozimiosis-arniste-ke-katochiko-olokaftoma/