Για την αρχήν, που χάραξες στο αέτωμα,
την αμφίεσιν που ηλιοφορείς
καθώς πτήσεις εννοείς
στου χρησμού το διηνεκές.
Για την στιγμήν, που σήμανες ζωή
σε τρισυπόστατην ένωσιν
ανθρώπου, ημιθέου,θεού
και καταργείς το σίδερον του γένους,
ιερουργώντας στον απόκρημνον κραδασμόν σου.
Για την απόστασιν, που Βορράν ονόμασε
το κάλεσμα της υπερβατικής σου οπτικής,
το ταξίδι που ορίζεις,
από την νήσον έως του όρους το αρχαίον νεύμα
και ως το πέρας της αποστολής.
Κικλήσκω Σε, στων αδύτων την εμφάνισιν
και στης ηούς την πέμπτην φωνή...
0 Σχόλια