Σαν παραμύθι φαίνεται η εποχή εκείνη
όταν ξερνούσε ο ουρανός τους Γερμανούς τα κτήνη.
Περίπατο θα κάμετε τους είπανε στην κρήτη
και θα γνωρίσετε βουνά όπως τον Ψηλορείτη.
Να μην υποτιμήσετε τους γέρους και τους νέους
γιατί εκείνο το νησί γεννά μόνο γενναίους.
Πρώτη φορά τους είδανε γέρους να πολεμούνε
κι αντί τουφέκια δίχαλα στα χέρια να κρατούνε.
Μα δεν επεριμένανε μικρά παιδιά να δούνε
ξύλα και πέτρες να πετούν και τους κυνηγούνε.
Τρεις μέρες πολεμούσανε χωρίς νερό να πιούνε
τον ουρανό κοιτούσανε και πριν να κατεβούνε.
Τα πόδια τους εκόβανε για να μην περιπατούνε
τον Χίτλερ που τους έστειλε αλλά να βλαστημούνε.
Οι Κρήτες πολεμούσανε μερόνυχτα στο Κάστρο
και κυνηγούσαν σαν λαγό ό,τι θωρούσαν άσπρο.
Ο Σταυρωμένος γέμισε κουφάρια επιδρομέων
ο οπλισμός τους άγνωστος στα χέρια των γενναίων.
Με μια μπουκιά ξερό ψωμί περνούσαν την ημέρα
και κυνηγούσαν τους εχθρούς φωνάζοντας αέρα.
Τα σιδερένια τα παλιά αράδα καβαλούσαν
και μαύριζε ο ουρανός που χαμηλά πετούσαν.
Ευχές οι μάνες δίνανε στο γιο και στον πατέρα.
Αντρόπιαστοι να ζήσετε την νύκτα και τη μέρα.
Αμούστακα σηκώνανε όλους τους πληγωμένους
χιλιόμετρα στις πλάτες τους αλλά και σκοτωμένους.
Ένας μικρός αρώτησε εσύ παππού πώς πήγες
εγώ τρεις μόνο σκότωσα γιατί ‘χα μπάλες λίγες.
Σάββατο ώρα του σπερνού το Κάστρο είχε πέσει
και τα παλιά του ουρανού περπάταγαν στη μέση.
Την άλλη μέρα πένθιμα κτυπούσαν οι καμπάνες
χωρίς μιλιά κοιτούσανε μικρά παιδιά τις μάνες.
Παράξενο φαινότανε σ’ όλη την οικουμένη
σε τούτο τον μικρό λαό να ‘ναι όλοι αντρωμένοι.
Η Κρήτη στέλνει μήνυμα σε φίλους και εχθρούς μας
κανείς λαός να μην ξεχνά αγώνες του λαού μας.
Και να βρεθούνε Έλληνες τώρα να τουσε πείτε
εμείς δεν σας πληρώνουμε γιατί μασε χρωστείτε
0 Σχόλια