Για την γιορτή της μάνας της Ρένας Τζωράκη

Σήμερα εορτή των εορτών .
Στην καρδιά της Άνοιξης γιορτάζει η μάνα.

Εκείνη που μας έφερε στο Φως ,που μας έδωσε το πρώτο χάδι ,την πρώτη αγκαλιά, το πρώτο  και στερνό σ’αγαπώ,
εκείνη που μας έδωσε Ζωή από τη ζωή της και μας έδειξε το μονοπάτι για την κορυφή ,που δεν είναι στρωμένο με  ροδοπέταλα…
Σε κείνη τη μάνα  την Αγία μορφή, την ηγερία μούσα όλων των καλλιτεχνών τη μάνα της σιωπής και του Λόγου , τη μάνα της Αγάπης  ένα δάκρυ ευχαριστήριο  μαζί με το πιο τρυφερό σ’ αγαπώ για όλα όσα έκανε και κάνει για τα παιδιά της…
Στη δική μου μάνα την γλυκιά μου Παναγιά,που δεν είναι πια κοντά μου,ένα μεγάλο ευχαριστώ για την Αγάπη της και το τελευταίο σ’αγαπώ που με σημάδεψε και το κρατώ σαν φυλακτό πάντα στην καρδιά μου…
 Γλυκιά μου Μάνα πόσο  μου λείπεις…
Η ζεστή αγκαλιά σου ,το καταφύγιό μου,
η ελπίδα μου ,το λιμανάκι μου…
Το άγγιγμά σου, η ευχή σου,η ευλογία σου…
Η  παρουσία σου  να πλημμυρίζει το σπίτι μας
και να γεμίζει ο χώρος με το άρωμά σου γιασεμί μανούλα μου…
Πόσο μου λείπει το μελί  απ’το βλέμμα σου…
Που με κοιτούσες χωρίς να μιλάς,
μα να διεισδύεις αθόρυβα και σιωπηλά στης ψυχής μου το  άβατο .
Τώρα λιβάνισμα στην Αγάπη Σου οι λέξεις μου επάνω στο χαρτί σε σχήμα Σταυρού ,ζυμωμένες με  ευγνωμοσύνης  δάκρυα ,σαν προσευχή ευχαριστήρια  για όλα όσα μου έδειξες με  τις πράξεις σου για τα λόγια που μου είπες και όσα δεν πρόλαβες να μου πεις ,γιατί σε πήρε κοντά της η Σιωπή και σε μετάλλαξε σε αστερόσκονη να  να μ’αγκαλιάζεις στοργικά τα βράδια με την αγάπη σου και γω να σου λέω σ’αγαπώ με  όλα τα δάκρυα, με όλα τα χαμόγελα με όλες τις λέξεις ,με όλες τις αισθήσεις,
χρόνια ευλογημένα μάνα μου, εκεί που βρίσκεσαι  στην αγκαλιά του Απείρου να βρεις Δικαίωση,ηρεμία ,ειρήνη…