Απόσπασμα από το βιβλίο του Robert Fulghum , με τίτλο: «Όσα πραγματικά θα έπρεπε να ξέρω τα έμαθα στο Νηπιαγωγείο»

Το παρακάτω απόσπασμα είναι από το βιβλίο του Robert Fulghum , με τίτλο:
 «Όσα πραγματικά θα έπρεπε να ξέρω τα έμαθα στο Νηπιαγωγείο» , κυκλοφόρησε
(από τις εκδόσεις: ΛΥΧΝΟΣ) και θεωρώ πως όλοι μας πρέπει να το διαβάσουμε , γιατί περιέχει όλη τη σοφία,που στην πάροδο των χρόνων λησμονήσαμε και είναι καιρός να θυμηθούμε!!!
Ας τον απολαύσουμε,γιατί η γνώση πρέπει να μοιράζεται...
'Όσα πραγματικά πρέπει να ξέρω για το πώς να ζω, τι να κάνω και πώς να είμαι, τα έμαθα στο Νηπιαγωγείο. Η σοφία δε βρισκόταν στην κορυφή του σχολικού βουνού, αλλά εκεί, στα βουναλάκια από άμμο, στο νηπιαγωγείο. Αυτά είναι τα πράγματα που έμαθα:
Να μοιράζεσαι τα πάντα.
Να παίζεις τίμια.
Να μη χτυπάς τους άλλους.
Να βάζεις τα πράγματα πάλι εκεί που τα βρήκες.
Να καθαρίζεις τις τσαπατσουλιές σου.
Να μην παίρνεις τα πράγματα που δεν είναι δικά σου.
Να λες συγγνώμη, όταν πληγώνεις κάποιον.
Να πλένεις τα χέρια σου πριν από το φαγητό.
Να κοκκινίζεις.
Ζεστά κουλουράκια και κρύο γάλα κάνουν καλό.
Να ζεις μια ισορροπημένη ζωή, να μαθαίνεις λίγο, να σκέπτεσαι λίγο, να σχεδιάζεις, να ζωγραφίζεις, να τραγουδάς, να χορεύεις, να παίζεις και να εργάζεσαι κάθε μέρα από λίγο.
Να παίρνεις έναν υπνάκο το απόγευμα.
Όταν βγαίνεις έξω στον κόσμο, να προσέχεις την κίνηση, να κρατιέσαι από το χέρι και να μένεις μαζί με τους άλλους.
Να αντιλαμβάνεσαι τα θαύματα. Να θυμάσαι το μικρό σπόρο μέσα στο δοχείο από φελιζόλ. Οι ρίζες πάνε προς τα κάτω και το φυτό προς τα πάνω. Κανείς πραγματικά δεν ξέρει πώς και γιατί, αλλά όλοι μας μοιάζουμε σ’ αυτό.
Τα χρυσόψαρα, τα χάμστερς, τα άσπρα ποντίκια, ακόμη κι ο μικρός σπόρος μέσα στο πλαστικό δοχείο, όλα πεθαίνουν. Το ίδιο κι εμείς.
Να θυμάσαι τελικά τα βιβλία και την πρώτη λέξη που έμαθες την πιο μεγάλη απ’ όλες: τη λέξη ΚΟΙΤΑ.
Όλα όσα πρέπει να ξέρετε βρίσκονται κάπου εδώ μέσα. Ο χρυσός κανόνας, η αγάπη και οι βασικές αρχές υγιεινής, η οικολογία, η πολιτική, η ισότητα και η υγιεινή ζωή.
 Πάρτε μια απ’ αυτές τις συμβουλές, εκφράστε την με επιτηδευμένη ορολογία ενηλίκων και εφαρμόστε τη στην οικογενειακή σας ζωή, στην εργασία σας, στην κυβέρνησή σας, στον κόσμο σας και θα παραμείνει αληθινή, ξεκάθαρη, σταθερή.

 Σκεφτείτε πόσο καλύτερος θα ήταν ο κόσμος, αν όλοι εμείς οι άνθρωποι τρώγαμε γάλα με κουλουράκια γύρω στις τρεις το απόγευμα και μετά ξαπλώναμε κάτω από τις κουβέρτες για έναν υπνάκο.

Ή, αν όλες οι κυβερνήσεις είχαν ως βασική αρχή να βάζουν πάντα τα πράγματα εκεί που τα βρήκαν και να καθαρίζουν τις τσαπατσουλιές τους.

 Είναι ακόμη αλήθεια, ανεξάρτητα από την ηλικία σας, πως όταν βγαίνετε έξω στον κόσμο είναι καλύτερα να κρατιέστε από το χέρι και να μένετε μαζί με τους άλλους…
Τελικά πρέπει να σας πω πως έχω άδεια παραμυθά.
Ένας φίλος μου μου την έβγαλε και την κρέμασε στον τοίχο, πάνω από το γραφείο μου. Αυτή η άδεια μου  επιτρέπει να χρησιμοποιώ τη φαντασία μου, για να ξαναβάζω σε σειρά τις εμπειρίες μου και να προωθώ το μύθο, όσο αυτός εξυπηρετεί κάποια όψη της αλήθειας. Ακόμη περιέχει το «πιστεύω» ενός παραμυθά:
Πιστεύω ότι η φαντασία είναι πιο δυνατή από τη γνώση.
 Ότι ο μύθος είναι πιο δραστικός από την ιστορία.
Ότι τα όνειρα είναι πιο ισχυρά από τα γεγονότα.

Ότι η ελπίδα πάντα θριαμβεύει έναντι της εμπειρίας.

Ότι το γέλιο είναι η μόνη θεραπεία της θλίψης.
Και πιστεύω ότι η αγάπη είναι πιο δυνατή από το θάνατο.
Προσπάθησα πολύ να μη γράψω κάτι που θα γινόταν η αιτία να μου αφαιρέσουν την άδεια…»
                             Λίγα λόγια για τον Robert Fulghum:

Ο  Robert Fulghum γεννήθηκε το 1937, και μεγάλωσε στο Waco του Texas.
Στα  χρόνια της νεότητάς του εργάστηκε  σε διάφορες  εργασίες  όπως,εκσκαφέας τάφρων , παιδί για εφημερίδες, καουμπόης σε ράντζο (βοσκός), μπάρμαν και τραγουδιστής κάντρυ.
Μετά από το κολλέγιο και μια σύντομη καριέρα στην IBM, επέστρεψε στα θρανία για να ολοκληρώσει το μεταπτυχιακό του στη θεολογία.
 Για 22 χρόνια υπηρέτησε ως πάστορας σε μια ενορία στο Βορειοδυτικό Ειρηνικό. Κατά την ίδια περίοδο δίδαξε σχέδιο, ζωγραφική και φιλοσοφία στο Lakeside School στο Seattle.
 Ο Fulghum είναι επίσης καταξιωμένος ζωγράφος και γλύπτης. Τραγουδά και παίζει κιθάρα και τσέλο και υπήρξε ιδρυτικό μέλος του «The Rock Bottom Remainders» -μιας rock and roll μπάντας που αποτελείται από μουσικούς – συγγραφείς.
Έχει τέσσερα παιδιά και εννέα εγγόνια. Μοιράζει τη ζωή του μεταξύ του Seattle της Washington, και της Κρήτης.

      Λογοτεχνικό περιβόλι!

Σημείωση:

Αγαπημένοι μου αναγνώστες και αναγνώστριες βρίσκομαι σε διακοπές ,σας στέλνω την αγάπη μου μαζί με αυτό το απόσπασμα από το βιβλίο του  Robert Fulghum,  θα επιστρέψω την  Τετάρτη το βράδυ στο σπίτι μου συνεχίζοντας τις αναρτήσεις μου κανονικά την Πέμπτη το πρωί.
 Στα τέλη Σεπτεμβρίου επιστρέφω και στο γυάλινο κόσμο του Φβ , γιατί σας έχω στερηθεί...

Να περνάτε όμορφα όπου κι αν βρίσκεστε χαρείτε την κάθε στιγμή της ζωής σας  γεμάτοι Αγάπη,ζωτικότητα,ζωντάνια,ελπίδα,αισιοδοξία, ψυχοσωματοπνευματική υγεία, αρμονία, πίστη και εμπιστοσύνη, ότι τα καλύτερα έρχονται...

Πιστέψτε   στα Θαύματα γιατί Υπάρχουν για όλους εκείνους που πιστεύουν αληθινά!!!|

Σας κλείνω σε μια μεγάλη αγκαλιά αγάπης μαζί με ένα μεγάλο της ψυχής μου ευχαριστώ,που με διαβάζετε !!!

Ρένα Τζωράκη

Εις το επανιδείν την Πέμπτη!!!!